Alina Zagitowa

rosyjska łyżwiarka figurowa

Alina Ilnazowna Zagitowa (ros. Алина Ильназовна Загитова; ur. 18 maja 2002 w Iżewsku[1]) – rosyjska łyżwiarka figurowa, startująca w konkurencji solistek. Mistrzyni i wicemistrzyni olimpijska z Pjongczangu (2018; złoto indywidualnie; srebro drużynowo), mistrzyni świata (2019), mistrzyni Europy (2018), zwyciężczyni finału Grand Prix (2017) oraz mistrzyni Rosji (2018).

Alina Zagitowa
Ilustracja
Alina Zagitowa ze złotym medalem mistrzostw świata 2019
Reprezentacja

 Rosja
OAR (ZIO 2018)

Data i miejsce urodzenia

18 maja 2002
Iżewsk

Wzrost

161 cm

Konkurencja

Solistki

Trener

Eteri Tutberidze, Siergiej Dudakow, Daniił Glejchiengauz, Natalja Antipina

Klub

Sambo-70

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

238,43
Nebelhorn Trophy 2018

Program krótki

82,08
Mistrzostwa świata 2019

Program dowolny

158,50
Nebelhorn Trophy 2018

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Olimpijscy sportowcy z Rosji
Igrzyska olimpijskie
złoto Pjongczang 2018 solistki
srebro Pjongczang 2018 drużynowo
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata
złoto Saitama 2019 solistki
Mistrzostwa Europy
złoto Moskwa 2018 solistki
srebro Mińsk 2019 solistki
Finał Grand Prix
złoto Nagoya 2017 solistki
srebro Vancouver 2018 solistki
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Tajpej 2017 solistki
Finał Junior Grand Prix
złoto Marsylia 2016 solistki

Po zmianie przepisów w punktacji zawodów łyżwiarskich w 2018 roku, należy do niej historyczny rekord świata (GOE±3) solistek w kategorii seniorów: za program krótki (82,92 pkt)[2].

W 2019 roku po zdobyciu mistrzostwa świata została drugą solistką, a zarazem najmłodszą zdobywczynią super szlema (ang. Super Slam – zwycięstwa we wszystkich seniorskich i juniorskich zawodach najwyższej rangi)[3].

Życie prywatne edytuj

Jest córką niegdysiejszego hokeisty, a obecnie trenera hokeja na lodzie Ilnaza Zagitowa, z pochodzenia Tatara, oraz jego żony Lejsan[4][5][1]. Ma młodszą siostrę Sabinę, która również trenuje łyżwiarstwo figurowe[1][4].

Alina otrzymała swoje imię na cześć rosyjskiej gimnastyczki artystycznej Aliny Kabajewej[1][4].

W latach 2008–2014 trenowała łyżwiarstwo figurowe w dziecięcej szkole sportowej w Iżewsku pod kierownictwem Natalii Antipiny[1]. W 2015 roku, w wieku 13 lat Zagitowa przeniosła się z rodzinnego Iżewska do Moskwy wraz z babcią, aby móc kontynuować treningi łyżwiarskie[4]. W stolicy Rosji od 2015 roku trenowała w oddziale „Chrustalnyj” Centrum Sportu i Edukacji Sambo-70, gdzie jej trenerami byli Eteri Tutberidze i Siergiej Dudakow[1].

Jest miłośniczką zwierząt. Po igrzyskach olimpijskich w 2018 roku otrzymała od Japończyków psa rasy Akita Inu o imieniu Masaru, co po japońsku znaczy „zwycięstwo”[6].

Kariera edytuj

 
Ceremonia po zdobyciu mistrzostwa olimpijskiego w 2018 roku, od lewej Miedwiediewa, Zagitowa, Osmond

Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu startowała jako reprezentantka ekipy sportowców olimpijskich z Rosji. W zawodach drużynowych zdobyła wicemistrzostwo olimpijskie. W konkurencji solistek została mistrzynią olimpijską w swoim pierwszym sezonie seniorskim[7]. O złoty medal walczyła z rodaczką Jewgieniją Miedwiediewą bijąc w programie krótkim jej rekord świata (81,61 pkt) ustanowiony w zawodach olimpijskich kilkanaście minut później o 1,31 pkt. W programie dowolnym obie łyżwiarki otrzymały taką samą notę (156,65 pkt), przez co Zagitowa utrzymała przewagę 1,31 pkt co umożliwiło jej zdobycie złotego medalu. Jako jedyna zawodniczka w historii wykonała na igrzyskach olimpijskich wszystkie skoki w drugiej połowie obu programów. Jej skoki łyżwiarskie otrzymywały dzięki temu 10-procentowy bonus z powodu tzw. zmęczonych nóg. Po sezonie olimpijskim Międzynarodowa Unia Łyżwiarska (ISU) zdecydowała, że od sezonu 2018/2019 w programie krótkim tylko jeden skok, zaś w programie dowolnym tylko trzy skoki oddawane w drugiej połowie występu będą otrzymywały bonus. Ta decyzja ISU została nazwana „zasadą Zagitowej” (ang. Zagitova's rule)[8].

Osiągnięcia edytuj

 
Program dowolny Carmen na mistrzostwach świata 2019
Zawody 15–16 16–17 17–18 18–19 19–20
Międzynarodowe[9]
Igrzyska olimpijskie 1
Mistrzostwa świata 5 1
Mistrzostwa Europy 1 2
GP Finał Grand Prix 1 2 6
GP Cup of China 1
GP Internationaux de France 1 2
GP Grand Prix Helsinki 1
GP Rostelecom Cup 1
GP NHK Trophy 3
CS Lombardia Trophy 1
CS Nebelhorn Trophy 1
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[9]
Mistrzostwa świata juniorów 1
JGP Finał 1
JGP we Francji 1
JGP w Słowenii 3
Olimpijski festiwal młodzieży Europy 1
Krajowe[9]
Mistrzostwa Rosji 2 1 5 WD
Mistrzostwa Rosji juniorów 9 J 1 J
Zawody drużynowe[9]
Igrzyska olimpijskie 2 T
1 P
Japan Open 1 T
3 P
2 T
1 P
1 T
2 P

Programy edytuj

 
Piruet odchylany z trzymaniem nogi w programie krótki Upiór w operze na mistrzostwach Rosji 2019
 
Spirala Charlotte w programie dowolnym Don Kichot na igrzyskach olimpijskich 2018
 
Program krótki Czarny łabędź na igrzyskach olimpijskich 2018
 
Program krótki Samson and Delilah podczas finału Junior Grand Prix 2016 w Marsylii
Sezon Program krótki (SP) Program dowolny (FS) Pokazy mistrzów
2019–20
[10]

2018–19
[11]
2017–18
[12]
  • Afro Blue – Jazzmeia Horn
2016–17
[13]
2015–16
  • Ghost the Musical medley – Richard Fleeshman, Caissie Levy
    oryg. David A. Stewart, Glen Ballard
    • Unchained Melody (Dance) / The Love Inside
    • Suspend My Disbelief / I Had A Life

Rekordy świata edytuj

Od sezonu 2018/2019

Data Punkty Zawody Uwagi
Rekordy w nocie łącznej[14]
28 września 2018 238,43 Nebelhorn Trophy 2018 Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Memoriale Ondreja Nepeli 2019 (238,69 pkt).
Rekordy w programie dowolnym[15]
28 września 2018 158,50 Nebelhorn Trophy 2018 Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Memoriale Ondreja Nepeli 2019 (163,78 pkt).
Rekordy w programie krótkim[16]
16 listopada 2018 80,78 Rostelecom Cup 2018 Rekord został pobity przez Rikę Kihirę podczas Finału Grand Prix 2018 (82,51 pkt).
27 września 2018 79,93 Nebelhorn Trophy 2018

Przed sezonem 2018/2019

Data Punkty Zawody Uwagi
Rekordy w programie krótkim[17]
21 lutego 2018 82,92 Igrzyska Olimpijskie 2018 Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019.
Rekordy w nocie łącznej juniorów
19 marca 2017 208,60 Mistrzostwa Świata Juniorów 2017 Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 (225,52 pkt).
11 grudnia 2016 207,43 Finał Junior Grand Prix 2016 Zagitowa została pierwszą solistką juniorką, której nota łączna przekroczyła 200 pkt.
Rekordy w programie dowolnym juniorów
19 marca 2017 138,02 Mistrzostwa Świata Juniorów 2017 Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 (153,49 pkt).
11 grudnia 2016 136,51 Finał Junior Grand Prix 2016
Rekordy w programie krótkim juniorów
10 grudnia 2016 70,92 Finał Junior Grand Prix 2016 Rekord został pobity przez Alonę Kostornają na finale Junior Grand Prix 2017 (71,65 pkt).
Zagitowa została pierwszą solistką juniorką, której nota za program krótki przekroczyła 70 pkt.

Rekordy życiowe edytuj

Historyczne rekordy życiowe przed sezonem 2018/2019[18]
Segment Data Punkty Zawody Uwagi
TSS 23 lutego 2018 239,57 Igrzyska Olimpijskie 2018
SP 21 lutego 2018 82,92 Igrzyska Olimpijskie 2018 Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019.
SP TES 21 lutego 2018 45,30 Igrzyska Olimpijskie 2018
SP PCS 21 lutego 2018 37,62 Igrzyska Olimpijskie 2018
FS 20 stycznia 2018 157,97 Mistrzostwa Europy 2018
FS TES 20 stycznia 2018 82,67 Mistrzostwa Europy 2018
FS PCS 20 stycznia 2018 75,30 Mistrzostwa Europy 2018

Odznaczenie edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Биография российской фигуристки Алины Загитовой. tass.ru, 2018-02-23. [dostęp 2021-12-28]. (ros.).
  2. Progression of Highest Score – Ladies (historic records achieved before 2018/2019 season) – Free Skating Score. ISU. [dostęp 2020-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-19)]. (ang.).
  3. Загитова собрала Большой шлем. Но Ягудин все равно лучше. sports.ru. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ros.).
  4. a b c d Emma Baty: 10 Things to Know About Alina Zagitova, Russia's 15-Year-Old Figure Skating Champion. Cosmopolitan, 2018-02-14. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).
  5. Fathers and sons: only Alina Zagitova’s gold will make dad give up smoking. realnoevremya.com, 2018-02-22. [dostęp 2021-12-28]. (ang.).
  6. Akita group gives puppy to Olympic champion skater Alina Zagitova. The Japan Times, 2018-05-26. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).
  7. PjongCzang 2018: pierwsze medale w łyżwiarstwie figurowym rozdane. Kanadyjczycy bezkonkurencyjni w rywalizacji drużyn. Polskie Radio, 2018-02-12. [dostęp 2019-03-31]. (pol.).
  8. Elvin Walker: New Season New Rules. IFS Magazine, 2018-09-19. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).
  9. a b c d Competition Results – Alina ZAGITOVA. ISU. [dostęp 2018-08-20]. (ang.).
  10. Alina ZAGITOVA: 2019/2020. ISU. [dostęp 2019-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-16)]. (ang.).
  11. Alina ZAGITOVA: 2018/2019. ISU. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).
  12. Alina ZAGITOVA: 2017/2018. ISU. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)]. (ang.).
  13. Alina ZAGITOVA: 2016/2017. ISU. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)]. (ang.).
  14. Progression of Highest Score Ladies - Total Score. ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30]. (ang.).
  15. Progression of Highest Score Ladies - Free Skating Score. ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30]. (ang.).
  16. Progression of Highest Score Ladies - Short Program Score. ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30]. (ang.).
  17. Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Ladies – Short Program Score. ISU, 2018-03-23. [dostęp 2018-08-20]. (ang.).
  18. Personal Bests (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Alina ZAGITOVA. ISU. [dostęp 2018-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-18)]. (ang.).
  19. Указ Президента Российской Федерации от 27.02.2018 № 88 "О награждении государственными наградами Российской Федерации". publication.pravo.gov.ru. [dostęp 2018-06-21]. (ros.).

Bibliografia edytuj