Alloschemone Schott – rodzaj pnączy z rodziny obrazkowatych, obejmujący dwa gatunki zasiedlające lasy deszczowe: Alloschemone inopinata Bogner & P.C.Boyce, endemiczny dla Amazonas w północnej Brazylii, i Alloschemone occidentalis (Poepp.) Engl. & K.Krause, pochodzący z obszaru od Boliwii do północnej Brazylii[4]. Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów άλλος (allos – inny, obcy) i σχήμα (schema – rysunek, kształt)[5].

Alloschemone
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

obrazkowate

Podrodzina

Monsteroideae

Rodzaj

Alloschemone

Nazwa systematyczna
Alloschemone Schott
Gen. Aroid., App.: 99 (1858)
Typ nomenklatoryczny

Alloschemone poeppigiana Schott[3] [=Alloschemone occidentalis (Poepp.) Engl. & K.Krause][4]

Charakterystyka edytuj

Rośliny z rodzaju Alloschemone są pnączami lub hemiepifitami o korkowaciejących łodygach z licznymi trichosklereidami[6], osiągającymi długość od 2 do 6 metrów[5]. Ogonki liściowe oraz pędy kwiatostanowe są smukłe, cylindryczne i gładkie. Blaszki liściowe pierzastosieczne, sercowate w pokroju, o od 3 do 5 wcięciach i "listkach" o pojedynczej żyłce pierwszorzędowej, z dalszym użyłkowaniem równolegle-pierzastym[7]. Rośliny te tworzą kwiatostany typu kolbiastego pseudancjum o kolbie siedzącej, pokrytej obupłciowymi kwiatami zbudowanymi z wolnych lub zrośniętych pręcików i jednokomorowej zalążni, zawierającej pojedynczy, amfitropowy zalążek powstający z bazalnego łożyska. Owoce nieznane. Liczba chromosomów 2n = 84[7].

Systematyka edytuj

Pozycja rodzaju według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)
Należy do plemienia Monstereae[8], podrodziny Monsteroideae, rodziny obrazkowatych (Araceae), rzędu żabieńcowców (Alismatales) w kladzie jednoliściennych (ang. monocots)[2].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-10-10] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2010-10-10]. (ang.).
  4. a b Rafael Govaerts, David G. Frodin: World Checklist and Bibliography of Araceae (and Acoraceae). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2002. [dostęp 2010-10-10]. (ang.).
  5. a b A. Engler i K. Krause. Araceae-Monsteroideae. „Das Pflanzenreich”. 37, s. 117-118, 1908. Adolf Engler. (łac.). 
  6. A. Haigh, B. Clark, L. Reynolds, S.J. Mayo, T.B. Croat, L. Lay, P.C. Boyce, M. Mora, J. Bogner, M. Sellaro, S.Y. Wong, C. Kostelac, M.H. Grayum, R.C. Keating, G. Ruckert i A. Hay: CATE Araceae. [dostęp 2010-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-29)]. (ang.).
  7. a b S.J. Mayo, J. Bogner i P.C. Boyce: Araceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. IV: Flowering Plants. Monocotyledons: Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae). Berlin Heidelberg: Springer, 1998, s. 48. ISBN 3-540-64061-4. (ang.).
  8. L.I. Cabrera et al. Phylogenetics relationships of aroids and duckweeds (Araceae) inferred from coding and noncoding plastid DNA. „American Journal of Botany”. 95(9), s. 1153-1165, 2008. (ang.).