Ancistrocladaceaemonotypowa rodzina roślin okrytonasiennych. Obejmuje jeden rodzaj Ancistrocladus, w obrębie którego wyróżnia się 20 gatunków[5]. Rośliny te występują w tropikalnej Afryce (od Senegalu po Kenię i Tanzanię) oraz w południowo-wschodniej Azji (od Sri Lanki poprzez wschodnie Himalaje do południowych Chin Sumatry i Borneo)[5][6].

Ancistrocladaceae
Ilustracja
Ancistrocladus heyneanus
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

Ancistrocladaceae

Nazwa systematyczna
Ancistrocladaceae Planch. ex Walp.
Ann. Bot. Syst. 2: 175. 15-16 Dec 1851[3]
Typ nomenklatoryczny

Ancistrocladus Wall.
A. hamatus (Vahl) Gilg[4]

Synonimy
  • Ancistrella Tiegh.
  • Bembix Lour.
  • Bigamea Endl.
  • Wormia Vahl[5]
Haczykowate wyrostki pędu u Ancistrocladus heyneanus
Ancistrocladus korupensis

Z roślin gatunku Ancistrocladus korupensis uzyskano alkaloid wykazujący działanie przeciw wirusowi HIV[6]. Także inne gatunki wykorzystywane są lokalnie jako lecznicze. Przypisywane jest im działanie antygrzybicze, antymalaryczne i przeciwwirusowe[7].

Morfologia edytuj

Pokrój
W większości należące tu rośliny to drewniejące pnącza owijające się łodygą, czasem wspinające się za pomocą haczykowatych pędów bocznych[6].
Liście
Skrętoległe, rozmieszczone wzdłuż łodygi lub skupione na końcach pędów. Siedzące, aczkolwiek często z długo zwężającą się nasadą blaszki, przypominającą ogonek, pojedyncze, bez przylistków lub z przylistkami drobnymi i szybko odpadającymi[7]. Blaszki całobrzegie[6], z drobnymi zagłębieniami zawierającymi włoski wydzielające woski[7].
Kwiaty
Drobne, bez zapachu, obupłciowe, zebrane w dychotomicznie rozgałęzionych wierzchotkach[6]. Podsadki i przysadki drobne. Działki kielicha w liczbie 5 połączone są u nasady w krótką rurkę. Podczas owocowania działki powiększają się znacznie ułatwiając rozprzestrzenianie owoców. Płatków korony jest 5 i są one zwykle mniej lub bardziej mięsiste. Pręcików jest 10 lub 5, w obu wypadkach wyrastają w pojedynczym okółku, na krótkich, mięsistych nitkach połączonych u dołu. Zalążnia wpół dolna z 3 złączonych owocolistków, jednokomorowa z pojedynczym zalążkiem. Szyjki słupka 3, są wolne lub połączone[6]. Zwieńczone są główkowatym, księżycowatym lub pierzasto podzielonym znamieniem[7].
Owoce
Suche, drewniejące orzeszki zagłębione w korkowaciejącym hypancjum, otoczone skrzydełkowato powiększonymi działkami kielicha[7].

Systematyka edytuj

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Pozycja systematyczna roślin z rodzaju Ancistrocladus pozostawała długi czas niejasna. Umieszczane były w rodzinie trudziczkowatych (Combretaceae), malpigiowatych (Malpighiaceae) i dwuskrzydłowatych (Dipterocarpaceae). Dowody wynikające z analiz morfologicznych ziarn pyłku oraz z sekwencjonowania DNA świadczą o tym, że jest to rodzina siostrzana dla Dioncophyllaceae[6][2]:

polygonids



Droseraceaerosiczkowate



Nepenthaceaedzbanecznikowate





Drosophyllaceaerosolistnikowate




Ancistrocladaceae



Dioncophyllaceae








Frankeniaceaepomorzlinowate



Tamaricaceaetamaryszkowate





Plumbaginaceaeołownicowate



Polygonaceaerdestowate





Podział[5]

Rodzaj: Ancistrocladus Wallich, Num. List 1052. 1829 (nom. cons.)

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-04] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-04] (ang.).
  3. James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. [dostęp 2011-05-25]. (ang.).
  4. Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-05-25]. (ang.).
  5. a b c d Ancistrocladus Wall., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-10-09].
  6. a b c d e f g Heywood V. H., Brummitt R. K., Culham A., Seberg O.: Flowering plant families of the world. Ontario: Firely Books, 2007, s. 31-32. ISBN 1-55407-206-9.
  7. a b c d e Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 441-442. ISBN 978-1-842466346.