Wikipedia

Anders Fannemel

norweski skoczek narciarski

Anders Fannemel (ur. 13 maja 1991 w Hornindal) – norweski skoczek narciarski. Drużynowy mistrz świata z 2015, srebrny medalista z 2017, mistrz świata w lotach z 2016 oraz brązowy medalista mistrzostw świata juniorów 2011. Były rekordzista świata w długości skoku narciarskiego (251,5 m)[2].

Anders Fannemel
Ilustracja
Anders Fannemel podczas zawodów Letniego Grand Prix 2015 w Hinzenbach w Austrii
(27 września 2015)
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1991
Hornindal

Klub

Hornindal IL

Wzrost

164 cm[1]

Debiut w PŚ

5 grudnia 2009 w Lillehammer (10. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

5 grudnia 2009 w Lillehammer (10. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

25 listopada 2012 w Lillehammer (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

13 grudnia 2014 w Niżnym Tagile

Rekord życiowy

251,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (15 lutego 2015)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata
złoto Falun 2015 duża druż.
srebro Lahti 2017 duża druż.
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Tauplitz 2016 drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Otepää 2011 drużynowo
Inne nagrody
Turniej Czterech Skoczni
brąz 3. miejsce
2017/2018
Multimedia w Wikimedia Commons
Anders Fannemel podczas zawodów PŚ w Engelbergu w 2014 roku

Przebieg kariery edytuj

8 września 2007 zadebiutował w zawodach FIS Cupu w Falun, zajmując 30. miejsce, a 13 i 14 września 2008 w Lillehammer po raz pierwszy występował w zawodach letniego Pucharu Kontynentalnego (był dwukrotnie 7.). 9 grudnia 2008 zadebiutował w zawodach zimowego PK, plasując się na 26. pozycji. 23 sierpnia 2009 w Lillehammer zwyciężył w zawodach letniego PK.

W Pucharze Świata zadebiutował 5 grudnia 2009 podczas konkursu w Lillehammer. Po pierwszej serii zajmował 28. pozycję, jednak po drugim skoku na odległość 135,5 metra zajął 10. miejsce[3]. Po raz drugi w zawodach PŚ wystąpił 28 stycznia 2012 w Sapporo, gdzie zajął 7. pozycję (po pierwszej serii był 3.). Dzień później w Sapporo uplasował się na 10. miejscu. Następnie wziął udział w FIS Team Tour, po czym został powołany na mistrzostwa świata w lotach w Vikersund, gdzie 25 lutego 2012 podczas zawodów na skoczni Vikersundbakken skoczył 244,5 metra, a odległość ta była wówczas drugim rezultatem w historii. W konkursie zajął 13. miejsce, a dzień później znalazł się w składzie drużyny, która zajęła 4. pozycję podczas mistrzowskiej rywalizacji. W PŚ występował następnie regularnie do końca sezonu. Cykl ten ukończył w nim na 25. miejscu z dorobkiem 185 punktów. Cykl Letniego Grand Prix 2012 ukończył na 11. miejscu z dorobkiem 152 punktów (22 września stanął na podium, zajmując 2. miejsce w zawodach w mieście Ałmaty). Pierwszy raz na podium zawodów PŚ stanął 25 listopada 2012, zajmując 2. miejsce na dużej skoczni w Lillehammer.

13 grudnia 2014 w Niżnym Tagile po raz pierwszy w karierze wygrał konkurs Pucharu Świata[4].

17 marca 2023 ogłosił zakończenie kariery sportowej[5]. Ostatni skok oddał 19 marca 2023 podczas pierwszej serii konkursu PŚ w Vikersund.

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2014   Soczi/Krasnaja Polana – 15. miejsce (K-95), 5. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2014   Soczi/Krasnaja Polana – 6. miejsce[a]

Starty A. Fannemela na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
15. 9 lutego 2014   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. 98,0 m 98,5 m 249,1 pkt 28,9 pkt Kamil Stoch
5. 15 lutego 2014   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 132,0 m 132,0 m 264,3 pkt 14,4 pkt Kamil Stoch
6. 17 lutego 2014   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 druż.[a] 129,5 m 133,0 m 990,7 pkt (248,8 pkt) 50,4 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2015   Falun – 9. miejsce (K-90), 7. miejsce (K-120)
2017   Lahti – 5. miejsce (K-116)

Drużynowo edytuj

2015   Falun – złoty medal (K-120)[b]
2017   Lahti – srebrny medal (K-116)[c]

Starty A. Fannemela na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
9. 21 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 92,0 m 89,0 m 227,6 pkt 25,1 pkt Rune Velta
7. 26 lutego 2015   Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 129,0 m 127,0 m 233,9 pkt 34,8 pkt Severin Freund
1.  28 lutego 2015   Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[b] 126,5 m 127,5 m 872,6 pkt (221,8 pkt) –
5. 2 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 123,5 m 127,0 m 268,8 pkt 10,3 pkt Stefan Kraft
2.  4 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 druż.[c] 131,0 m 112,5 m 1078,5 pkt (252,8 pkt) 25,7 pkt Polska

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich edytuj

Indywidualnie edytuj

2012   Vikersund – 13. miejsce
2014   Harrachov – 7. miejsce
2016   Tauplitz – 7. miejsce

Drużynowo edytuj

2012   Vikersund – 4. miejsce[d]
2016   Tauplitz – złoty medal[e]

Starty A. Fannemela na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
13. 24-25 lutego 2012   Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 indywid. 244,5 m 179,5 m –[f] –[f] 329,5 pkt 79,2 pkt Robert Kranjec
4. 26 lutego 2012   Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 druż.[d] 206,5 m 199,0 m 1542,2 pkt (390,6 pkt) 106,2 pkt Austria
7. 14-15 marca 2014   Harrachov Čerťák K-185 HS-205 indywid. 182,0 m 187,0 m –[f] –[f] 352,5 pkt 38,5 pkt Severin Freund
7. 15-16 stycznia 2016   Tauplitz Kulm K-200 HS-225 indywid. 234,0 m 214,5 m 175,5 m –[f] 543,9 pkt 96,2 pkt Peter Prevc
1.  17 stycznia 2016   Tauplitz Kulm K-200 HS-225 druż.[e] 213,5 m 217,0 m 1467,7 pkt (377,5 pkt) –

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2010   Hinterzarten – 11. miejsce
2011   Otepää – 4. miejsce

Drużynowo edytuj

2010   Hinterzarten – 11. miejsce[g]
2011   Otepää – brązowy medal[h]

Starty A. Fannemela na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
11. 28 stycznia 2010   Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 indywid. 95,5 m 103,5 m 244,5 pkt 38,0 pkt Michael Hayböck
11. 30 stycznia 2010   Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 druż.[g] 100,5 m – 315,0 pkt (125,0 pkt) 715,5 pkt Austria
4. 28 stycznia 2011   Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 98,0 m 241,0 pkt 14,0 pkt Władimir Zografski
3.  30 stycznia 2011   Otepää Tehvandi K-90 HS-100 druż.[h] 89,0 m 88,0 m 876,0 pkt (219,0 pkt) 44,5 pkt Austria

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[6]
2009/2010 60.
2011/2012 25.
2012/2013 26.
2013/2014 23.
2014/2015 4.
2015/2016 10.
2016/2017 26.
2017/2018 12.
2018/2019 36.
2021/2022 71.
2022/2023 78.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 13 grudnia 2014   Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 132,0 m 133,0 m 263,1 pkt
2. 8 lutego 2015   Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 135,5 m 143,5 m 285,2 pkt
3. 31 stycznia 2016   Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 143,5 m 136,5 m 265,9 pkt
4. 16 grudnia 2017   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 133,0 m 127,5 m 253,6 pkt

Miejsca na podium edytuj

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2012/2013 – 1 – 1
2013/2014 – – – –
2014/2015 2 4 1 7
2015/2016 1 – – 1
2016/2017 – – – –
2017/2018 1 1 1 3
2018/2019 – – – –
2021/2022 – – – –
2022/2023 – – – –
Suma 4 6 2 12

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 25 listopada 2012   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 140,0 m 134,0 m 275,4 pkt 2. 0,1 pkt Gregor Schlierenzauer
2. 6 grudnia 2014   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 132,5 m 139,5 m 299,8 pkt 2. 2,9 pkt Gregor Schlierenzauer
3. 13 grudnia 2014   Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 132,0 m 133,0 m 263,1 pkt 1. –
4. 14 grudnia 2014   Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 135,0 m – 143,3 pkt 2. 2,4 pkt Severin Freund
5. 8 lutego 2015   Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 135,5 m 143,5 m 285,2 pkt 1. –
6. 14 lutego 2015   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-225 236,0 m 238,5 m 424,3 pkt 2. 14,5 pkt Peter Prevc
7. 15 lutego 2015   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-225 251,5 m 202,0 m 394,0 pkt 2. 42,7 pkt Severin Freund
8. 8 marca 2015   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 127,5 m 122,0 m 268,0 pkt 3. 16,5 pkt Stefan Kraft
9. 31 stycznia 2016   Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 143,5 m 136,5 m 265,9 pkt 1. –
10. 16 grudnia 2017   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 133,0 m 127,5 m 253,6 pkt 1. –
11. 1 stycznia 2018   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-120 HS-137 132,5 m 136,5 m 270,2 pkt 3. 13,2 pkt Kamil Stoch
12. 6 stycznia 2018   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 130,0 m 139,0 m 272,4 pkt 2. 3,2 pkt Kamil Stoch

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

Źródło[7]
Sezon 2009/2010
                                              punkty
- 10 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 26
Sezon 2010/2011
                                                    punkty
- - q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2011/2012
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 7 10 - - 14 14 11 18 35 11 10 185
Sezon 2012/2013
                                                      punkty
6 2 49 33 19 18 46 22 20 38 26 9 14 - - 15 19 12 12 41 32 q q 47 - 26 27 298
Sezon 2013/2014
                                                        punkty
29 q q 17 31 41 10 7 q 4 36 7 20 5 26 28 - - - - 6 17 35 33 36 q 12 11 328
Sezon 2014/2015
                                                              punkty
4 6 6 2 6 1 2 21 8 6 14 24 9 39 17 6 8 5 8 5 11 1 2 2 3 - 25 - - 18 11 1161
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
25 41 q 12 8 6 dq 4 7 12 18 7 15 21 1 34 11 17 8 8 32 28 13 17 11 6 9 10 9 670
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
21 21 q 21 17 29 12 30 23 43 48 18 13 30 22 - - - - - - q 14 13 9 10 213
Sezon 2017/2018
                                            punkty
25 q 22 6 48 1 17 7 3 16 2 16 29 11 16 q 40 29 36 18 5 11 500
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
14 36 40 33 7 24 23 33 14 25 31 q 36 38 39 37 26 q 34 - 45 31 q q - 26 q - 103
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
36 q 48 25 42 q q 49 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 6
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
- - - - - - - - 43 31 46 27 - - - - - - - - - - - - - - - q 32 - - - 4
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata edytuj

Źródło[7]
Sezon
2011/2012 		           
- - 1 3 4 2
Sezon
2012/2013 		             
- 4 - - - - -
Sezon
2013/2014 		         
6 - 5 3 3
Sezon
2014/2015 		         
3 4 3 1 3
Sezon
2015/2016 		           
9 - 1 2 1 1
Sezon
2016/2017 		           
- 5 5 - - 1
Sezon
2017/2018 		               
1 1 1 3 - - - -
Sezon
2018/2019 		             
10 8 - - - 6 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[6]
2012/2013 18.
2013/2014 31.
2014/2015 11.
2015/2016 8.
2016/2017 28.
2017/2018 3.
2018/2019 27.
2022/2023 34.

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[6]
2017 34.
2018 31.
2019 36.
2023 64.

Willingen Six edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2018 12. [8]
2019 41. [9]

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2018 18. [10]
2019 55. [11]

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[6]
2011/2012 16.
2012/2013 21.
2013/2014 10.
2014/2015 6.
2015/2016 11.
2016/2017 16.
2017/2018 12.
2018/2019 35.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[12]
2011 20.
2012 11.
2013 60.
2014 34.
2015 27.
2016 7.
2017 27.
2018 61.
2022 37.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 27 sierpnia 2016   Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 129,0 m 129,0 m 257,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 30 sierpnia 2011   Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 125,5 m 134,0 m 250,5 pkt 3. 10,2 pkt Jurij Tepeš
2. 22 września 2012   Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 134,0 m 129,0 m 252,9 pkt 2. 3,5 pkt Jurij Tepeš
3. 23 lipca 2016   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 131,0 m 126,5 m 245,7 pkt 2. 4,6 pkt Maciej Kot
4. 27 sierpnia 2016   Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 129,0 m 129,0 m 257,6 pkt 1. –
5. 28 sierpnia 2016   Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 123,0 m 132,0 m 237,7 pkt 3. 4,5 pkt Taku Takeuchi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

Źródło[7]
2011
                      punkty
- - - - - - 7 4 3 42 - 146
2012
                  punkty
q 18 27 - - 2 dq 4 26 152
2013
                      punkty
38 49 29 q - - 21 16 32 40 29 29
2014
                  punkty
5 23 15 - - - - 43 44 69
2015
                      punkty
9 15 10 6 - - - - - - 38 111
2016
                    punkty
- 2 - - 1 3 - - 33 13 260
2017
                  punkty
21 - 42 22 8 39 40 - 10 77
2018
                  punkty
28 - - 17 - - - - - 17
2022
            punkty
- - 6 - - - 40
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP edytuj

Źródło[7]
2013      
- 7 -
2014  
4
2015    
3 3
2016  
1
2017  
2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2008/2009 153. [13]
2009/2010 75. [14]
2010/2011 88. [15]
2011/2012 20. [16]
2018/2019 73. [17]
2021/2022 62. [18]
2022/2023 11. [19]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 4 lutego 2012   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 120,0 m 114,5 m 269,1 pkt
2. 17 grudnia 2022   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 141,5 m – 139,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 4 lutego 2012   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 120,0 m 114,5 m 269,1 pkt 1. –
2. 5 lutego 2012   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 115,5 m 114,0 m 266,1 pkt 2. 0,6 pkt Michael Hayböck
3. 17 grudnia 2022   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 141,5 m – 139,2 pkt 1. –
4. 18 grudnia 2022   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 136,5 m 136,0 m 279,9 pkt 3. 40,7 pkt Philipp Raimund

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Źródło[7]
Sezon 2008/2009
                                                                  punkty
26 57 36 - - - 60 66 - - - - - - - 57 61 - - - - - - - - - - - - - - - - 5
Sezon 2009/2010
                                                    punkty
- - 50 20 - - - - - - - 6 - - - - - - - - - - - - - - 51
Sezon 2010/2011
                                                          punkty
42 37 45 39 - - 8 57 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 32
Sezon 2011/2012
                                                      punkty
19 18 27 34 16 22 9 29 - - 6 8 26 - - 1 2 - - - - - - - - - - 341
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 13 9 - - - - 49
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - - - - - - - 23 20 - - - - - - - 20 18 - - - - - - - 43
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
9 8 1 3 - - - - 6 9 5 37 16 31 10 19 7 22 15 10 9 - - - - 504
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2008 38. [20]
2009 18. [21]
2010 15. [22]
2011 6. [23]
2021 36. [24]
2022 5. [24]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 23 sierpnia 2009   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 137,5 m 134,5 m 277,3 pkt
2. 2 października 2010   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 131,0 m 133,0 m 272,2 pkt
3. 3 października 2010   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 134,0 m 134,5 m 279,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 23 sierpnia 2009   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 137,5 m 134,5 m 277,3 pkt 1. –
2. 2 października 2010   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 131,0 m 133,0 m 272,2 pkt 1. –
3. 3 października 2010   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 134,0 m 134,5 m 279,8 pkt 1. –
4. 10 lipca 2011   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 113,5 m 253,9 pkt 2. 5,8 pkt Peter Prevc
5. 10 września 2011   Trondheim Granåsen K-123 HS-140 133,0 m 127,5 m 256,6 pkt 2. 0,7 pkt Aleksander Zniszczoł
6. 17 września 2022   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 116,5 m 110,5 m 252,4 pkt 3. 6,1 pkt Aleksander Zniszczoł
7. 25 września 2022   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 145,5 m 138,0 m 270,2 pkt 3. 7,5 pkt Michael Hayböck

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

Źródło[7]
2008
                      punkty
- - - 7 7 - - 58 44 - - 72
2009
                      punkty
- - - - - 5 1 - - - - 145
2010
                              punkty
- - - - - - - 33 62 33 44 - - 1 1 200
2011
                    punkty
16 58 dq 2 - - 2 7 12 12 255
2021
                        punkty
- - - - - - 24 7 22 7 - - 88
2022
                  punkty
7 4 4 3 4 3 15 13 13 362
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2007/2008 283. [25]
2008/2009 28. [26]
2009/2010 25. [27]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 października 2008   Einsiedeln Andreas Küttel-Schanze K-105 HS-117 117,0 m 114,0 m 268,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 12 października 2008   Einsiedeln Andreas Küttel-Schanze K-105 HS-117 117,0 m 114,0 m 268,8 pkt 1. –
2. 16 sierpnia 2009   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 88,0 m 104,5 m 227,0 pkt 3. 14,5 pkt Danny Queck
3. 19 grudnia 2009   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 98,5 m 98,5 m 261,0 pkt 3.[i] 14,0 pkt Maximilian Mechler

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

Źródło[7]
Sezon 2007/2008
                                                  punkty
- - - - 30 dq - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1
Sezon 2008/2009
                                            punkty
- - - - - - 4 1 - - - - - - - - - - - - - - 150
Sezon 2009/2010
                                                    punkty
- - - 36 3 - - - - - - 4 3 - - - - - - - - - - - - - 170
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Anders Bardal, Anders Fannemel, Anders Jacobsen i Rune Velta
  2. ↑ a b Skład zespołu: Anders Bardal, Anders Jacobsen, Anders Fannemel i Rune Velta
  3. ↑ a b Skład zespołu: Anders Fannemel, Johann André Forfang, Daniel-André Tande i Andreas Stjernen
  4. ↑ a b Skład zespołu: Bjørn Einar Romøren, Anders Fannemel, Rune Velta i Anders Bardal
  5. ↑ a b Skład zespołu: Anders Fannemel, Johann André Forfang, Daniel-André Tande i Kenneth Gangnes
  6. ↑ a b c d e Seria konkursowa została odwołana.
  7. ↑ a b Skład zespołu: Robert Johansson, Simen Key Grimsrud i Anders Fannemel
  8. ↑ a b Skład zespołu: Mats Søhagen Berggaard, Sigmund Hagehaugen, Espen Røe i Anders Fannemel
  9. ↑ Ex aequo z Jörgiem Ritzerfeldem

Przypisy edytuj

  1. ↑ Extended Start List Qualification. berkutschi.com. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
  2. ↑ a b Dominik Formela: PŚ w Vikersund: Freund miażdży rywali, Fannemel z nowym rekordem świata!. skijumping.pl, 2015-02-15. [dostęp 2015-02-15].
  3. ↑ Paweł Guzik: PŚ w Lillehammer: Fenomenalny Schlierenzauer, Małysz na podium!. skijumping.pl, 5 grudnia 2009. [dostęp 2013-01-27].
  4. ↑ Dominik Formela: PŚ w Niżnym Tagile: Życiowy sukces Fannemela, Żyła w „10". skijumping.pl, 2014-12-13. [dostęp 2014-12-13].
  5. ↑ Dominik Formela: Były rekordzista świata kończy karierę. skijumping.pl, 2023-03-17. [dostęp 2023-03-19].
  6. ↑ a b c d FANNEMEL Anders - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-30]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e f g Adam Kwieciński: FANNEMEL Anders 1991.05.13 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-03-19].
  8. ↑ Season 2017/2018 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-02-04. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang.).
  9. ↑ Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang.).
  10. ↑ Season 2017/2018 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-03-25. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-26)]. (ang.).
  11. ↑ Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
  12. ↑ FANNEMEL Anders - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-30]. (ang.).
  13. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2008/2009 - Cupstandings. fis-ski.com, 2009-03-22. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
  14. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2009/2010 - Cupstandings. fis-ski.com, 2010-03-14. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
  15. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2010/2011 - Cupstandings. fis-ski.com, 2011-03-12. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
  16. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2011/2012 - Cupstandings. fis-ski.com, 2012-03-11. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
  17. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2018/2019 - Cupstandings. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
  18. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2021/2022 - Cupstandings. fis-ski.com, 2022-03-13. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-22)]. (ang.).
  19. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2022/2023 - Cupstandings. fis-ski.com, 2023-03-19. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-22)]. (ang.).
  20. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2008. fis-ski.com, 2008-10-12. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  21. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2009. fis-ski.com, 2009-09-13. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  22. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2010. fis-ski.com, 2010-10-03. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  23. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2011. fis-ski.com, 2011-09-25. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  24. ↑ a b FANNEMEL Anders - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-30]. (ang.).
  25. ↑ Cup Standings FIS Cup 2007/2008. fis-ski.com, 2008-05-19. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
  26. ↑ Cup Standings FIS Cup 2008/2009. fis-ski.com, 2009-03-09. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
  27. ↑ FIS Cup 2009/2010 Cupstandings. fis-ski.com, 2010-03-07. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anders_Fannemel&oldid=70063892”