Anders Adolf Retzius (ur. 13 października 1796 w Lund, zm. 18 kwietnia 1860 w Sztokholmie) – szwedzki anatom i antropolog. Stworzył podstawy antropometrii. Przy pomiarach czaszki wprowadził antropologiczne wskaźniki ilorazowe. Był profesorem Instytutu Karolinska w Sztokholmie oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego synem był lekarz i anatom Gustaf Retzius (1842–1919), zaś ojcem Andersa Retziusa był chemik, botanik i entomolog Anders Jahan Retzius (1742–1821).

Anders Retzius
Ilustracja
Państwo działania

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

13 października 1796
Lund

Data i miejsce śmierci

18 kwietnia 1860
Sztokholm

profesor nauk medycznych
Specjalność: anatomia, antropologia
Alma Mater

Uniwersytet w Lund

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Instytut Karolinska

W 1856 roku opisał niestale występujące zakręty na powierzchni ogona hipokampa, nazwane zakrętami Retziusa (gyri Andrae Retzii) przez jego syna, Gustafa Retziusa[1]. Opisał również przestrzeń załonową (przestrzeń Retziusa).

Przypisy edytuj

  1. Ilias A K. Ziogas, Lazaros C. Triarhou, Anders Retzius and his gyri, „Neurological Sciences”, 37 (11), 2016, s. 1861–1866, DOI10.1007/s10072-016-2672-0, ISSN 1590-1874 (ang.).