André Sá
André Rezende Sá (ur. 6 maja 1977 w Belo Horizonte) – brazylijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
_(29749239292).jpg) André Sá | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 maja 1977 | |||||||||
| Wzrost |
185 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny |
1996 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
1 marca 2018 | |||||||||
| Trener |
Bruno Volkmann | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
55 (12 sierpnia 2002) | |||||||||
| Australian Open |
2R (2001) | |||||||||
| Roland Garros |
1R (2000, 2002, 2003) | |||||||||
| Wimbledon |
QF (2002) | |||||||||
| US Open |
2R (2000, 2001) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
11 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
17 (2 lutego 2009) | |||||||||
| Australian Open |
QF (2004) | |||||||||
| Roland Garros |
3R (2002, 2010, 2013–2016) | |||||||||
| Wimbledon |
SF (2007) | |||||||||
| US Open |
QF (2007, 2016) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Kariera tenisowa edytuj
Karierę tenisową rozpoczął w 1996 roku, a zakończył w marcu 2018[1].
W grze pojedynczej pierwsze sukcesy zaczął odnosić w 1997 roku dochodząc do finału zawodów kategorii ATP Challenger Tour w rodzinnym Belo Horizonte. Debiutował również w głównym cyklu rozgrywek ATP World Tour, dochodząc do ćwierćfinału turnieju w Meksyku. W 1998 roku wygrał trzy imprezy ATP Challenger Tour – w lutym w Ho Chi Minh, w marcu w Salinas i na początku czerwca w Gramado. Również trzy turnieje w turniejach tej rangi wygrał w 1999 roku – we wrześniu w Austin oraz na początku października w Tulsii i Dallas. W 2001 roku Brazylijczyk triumfował w dwóch challengerach – w kwietniu w Calabasas, a w maju w Salvadorze. Kolejne dwa zwycięstwa odniósł w roku 2004 – w lipcu zwyciężył w São Paulo, a pod koniec września w College Station. Ostatni triumf ATP Challenger Tour odniósł w lipcu 2005 roku w Campos do Jordão. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów Sá był na 55. miejscu w sierpniu 2002 roku.
W grze podwójnej pierwsze zwycięstwo w turniejach rangi ATP World Tour Sá osiągnął w sezonie 2001 w Hongkongu, grając w parze z Niemcem Karstenem Braaschem, a pokonując w finale czeski debel Petr Luxa-Radek Štěpánek. Łącznie w rozgrywkach z cyklu ATP World Tour Brazylijczyk zwyciężał w jedenastu turniejach z trzydziestu rozegranych finałów. Najwyższą pozycję w zestawieniu deblistów osiągnął w lutym 2009 roku – nr 17.
Jako reprezentant Brazylii debiutował w Pucharze Davisa w 1997 roku, mając udział w zwycięstwie nad Nową Zelandią. Rok później był razem z reprezentacją w półfinale Pucharu Davisa. W singlu jego bilans wynosi 4 zwycięstwa i 4 porażki, w deblu, 10 zwycięstw i 6 porażek.
W 2004, 2008, 2012 i 2016 roku grał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich. Najdalej awansował do 2 rundy, podczas turnieju w Atenach (2004), Pekinie (2008) i Rio de Janeiro (2016)[2].
W 1999 roku Sá zdobył mistrzostwo igrzysk panamerykańskich w Winnipeg w deblu, mając za partnera Paulo Taichera.
Finały w turniejach ATP World Tour edytuj
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (11–19) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 15 lutego 1998 | San José | Twarda (hala) |  Nelson Aerts
|
 Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
1:6, 5:7 |
| Finalista | 2. | 4 lutego 2001 | Bogota | Ceglana |  Martín Rodríguez
|
Mariano Hood Sebastián Prieto
|
2:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 15 lipca 2001 | Newport | Trawiasta |  Glenn Weiner
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
3:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 30 września 2001 | Hongkong | Twarda |  Karsten Braasch
|
 Petr Luxa Radek Štěpánek
|
6:0, 7:5 |
| Finalista | 4. | 21 lipca 2002 | Amersfoort | Ceglana | Alexandre Simoni
|
 Jeff Coetzee Chris Haggard
|
6:7(1), 3:6 |
| Finalista | 5. | 15 września 2002 | Costa do Sauípe | Twarda | Gustavo Kuerten
|
Scott Humphries Mark Merklein
|
3:6, 6:7(1) |
| Finalista | 6. | 20 lipca 2003 | Amersfoort | Ceglana | Chris Haggard
|
Devin Bowen Ashley Fisher
|
0:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 6 maja 2007 | Estoril | Ceglana | Marcelo Melo
|
Martín García Sebastián Prieto
|
3:6, 6:2, 10–6 |
| Zwycięzca | 3. | 17 lutego 2008 | Costa do Sauípe | Ceglana | Marcelo Melo
|
 Albert Montañés Santiago Ventura
|
4:6, 6:2, 10–7 |
| Finalista | 7. | 15 czerwca 2008 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Marcelo Melo
|
 Daniel Nestor Nenad Zimonjić
|
4:6, 6:7(3) |
| Zwycięzca | 4. | 25 maja 2008 | Pörtschach | Ceglana | Marcelo Melo
|
 Julian Knowle Jürgen Melzer
|
7:5, 6:7(3), 13–11 |
| Zwycięzca | 5. | 23 sierpnia 2008 | New Haven | Twarda | Marcelo Melo
|
 Mahesh Bhupathi Mark Knowles
|
7:5, 6:2 |
| Finalista | 8. | 1 marca 2009 | Delray Beach | Twarda | Marcelo Melo
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 6. | 24 maja 2009 | Kitzbühel | Ceglana | Marcelo Melo
|
 Andrei Pavel Horia Tecău
|
6:7(9), 6:2, 10–7 |
| Finalista | 9. | 14 czerwca 2009 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Marcelo Melo
|
 Michaił Jużny Wesley Moodie
|
4:6, 6:4, 6–10 |
| Finalista | 10. | 20 lutego 2011 | Buenos Aires | Ceglana | Franco Ferreiro
|
Oliver Marach Leonardo Mayer
|
6:7(6), 3:6 |
| Finalista | 11. | 6 sierpnia 2011 | Kitzbühel | Ceglana | Franco Ferreiro
|
 Daniele Bracciali Santiago González
|
6:7(1), 6:4, 9–11 |
| Zwycięzca | 7. | 25 września 2011 | Metz | Twarda (hala) |  Jamie Murray
|
Lukáš Dlouhý Marcelo Melo
|
6:4, 7:6(7) |
| Finalista | 12. | 19 lutego 2012 | São Paulo | Ceglana (hala) |  Michal Mertiňák
|
Eric Butorac Bruno Soares
|
6:3, 4:6, 8–10 |
| Finalista | 13. | 26 lutego 2012 | Buenos Aires | Ceglana | Michal Mertiňák
|
David Marrero Fernando Verdasco
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 14. | 4 marca 2012 | Delray Beach | Twarda | Michal Mertiňák
|
Colin Fleming Ross Hutchins
|
6:2, 6:7(5), 13–15 |
| Finalista | 15. | 15 lipca 2012 | Stuttgart | Ceglana | Michal Mertiňák
|
 Jérémy Chardy Łukasz Kubot
|
1:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 8. | 1 marca 2015 | Buenos Aires | Ceglana |  Jarkko Nieminen
|
Pablo Andújar Oliver Marach
|
6:4, 4:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 9. | 27 czerwca 2015 | Nottingham | Trawiasta | Chris Guccione
|
 Pablo Cuevas David Marrero
|
6:2, 7:5 |
| Zwycięzca | 10. | 25 lipca 2015 | Umag | Ceglana | Máximo González
|
Mariusz Fyrstenberg Santiago González
|
4:6, 6:3, 10–5 |
| Finalista | 16. | 4 października 2015 | Shenzhen | Twarda | Chris Guccione
|
 Jonatan Erlich Colin Fleming
|
1:6, 7:6(3), 6–10 |
| Finalista | 17. | 25 kwietnia 2016 | Bukareszt | Ceglana | Chris Guccione
|
Florin Mergea Horia Tecău
|
5:7, 4:6 |
| Finalista | 18. | 19 czerwca 2016 | Londyn | Trawiasta | Chris Guccione
|
Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
|
3:6, 6:7(5) |
| Zwycięzca | 11. | 5 marca 2017 | São Paulo | Ceglana | Rogério Dutra Silva
|
 Marcus Daniell Marcelo Demoliner
|
7:6(5), 5:7, 10–7 |
| Finalista | 19. | 1 lipca 2017 | Eastbourne | Trawiasta | Rohan Bopanna
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
7:6(4), 4:6, 3–10 |
Przypisy edytuj
- ↑ Tribute: Farewell, Andre Sa | ATP World Tour | Tennis, „ATP World Tour” [dostęp 2018-03-02] (ang.).
- ↑ André Sá Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-16] (ang.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).