Andrzej Gaberle
Andrzej Gaberle (ur. 2 sierpnia 1937 w Rozalinie, zm. 1 lutego 2012 w Krakowie) – polski prawnik, kryminolog, profesor nauk prawnych, poseł na Sejm II kadencji, wieloletni pracownik naukowy Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego.
| Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1937 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 lutego 2012 |
| Poseł II kadencji Sejmu | |
| Okres |
od 19 września 1993 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Pochodził z austriackiej rodziny osiadłej we Lwowie w końcu XVIII wieku. Był synem Eustachego Gaberle, dyrektora Biblioteki Uniwersytetu Lwowskiego, i Zofii z domu Strzeleckiej. Okres II wojny światowej spędził wraz z rodzicami i starszym bratem Wacławem we Lwowie. Po wkroczeniu wojsk radzieckich jego ojciec stracił pracę w bibliotece, zaś po ponownym zajęciu Lwowa przez Armię Czerwoną w 1944 został wywieziony do zagłębia w Donbasie. Po zakończeniu wojny, podobnie jak większość polskich rodzin ze Lwowa, w 1946 rodzina była zmuszona ekspatriować się w powojenne granice Polski. Zamieszkała w Krakowie, gdzie w następnym roku Eustachy Gaberle zmarł[1].
Andrzej Gaberle ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, w 1964 na Wydziale Prawa (prawo) i w 1970 na Wydziale Historyczno-Filozoficznym (socjologia)[2]. Był studentem profesora Władysława Woltera[3]. W 1969 uzyskał stopień doktora nauk prawnych, w 1975 stopień doktora habilitowanego. W 1989 otrzymał tytuł naukowy profesora[4]. Przez wiele lat był zawodowo związany z UJ, w latach 1978–2006 kierował Katedrą Kryminologii na tej uczelni[5]. Opublikował liczne prace naukowe z zakresu postępowania karnego, kryminologii i postępowania w sprawach nieletnich. Wykładał także w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego[2].
Był stypendystą Fundacji im. Alexandra von Humboldta. Zasiadał w Komitecie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk[2]. Należał do Towarzystwa Naukowego Prawa Karnego oraz Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego im. prof. Stanisława Batawii.
Od 1993 do 1997 sprawował mandat posła na Sejm II kadencji z listy Unii Demokratycznej, który uzyskał w okręgu Kraków. Należał następnie do klubu parlamentarnego Unii Wolności. Nie ubiegał się o reelekcję.
Był członkiem Towarzystwa Sportowego Wisła Kraków i długoletnim przewodniczącym sądu dyscyplinarnego w tym klubie piłkarskim[6].
Został pochowany na cmentarzu Rakowickim[2].
Odznaczenia, upamiętnienie edytuj
W 2005 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[7]. W 2012 pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Komandorskim tego orderu[8].
Został uhonorowany publikacją naukową wydaną w 70. rocznicę urodzin pt. Nauki penalne wobec problemów współczesnej przestępczości. Księga jubileuszowa z okazji 70. rocznicy urodzin profesora Andrzeja Gaberle[9].
Publikacje edytuj
- Postępowanie przyspieszone w polskim procesie karnym, 1975.
- Postępowanie w sprawach z oskarżenia prywatnego (współautor), 1982.
- Wypadki drogowe. Aspekty kryminologiczne, 1984.
- Patologia społeczna, 1993.
- Dowody w procesie karnym. Orzecznictwo Sądu Najwyższego – Komentarz (współautor), 1995.
- Kontrola odwoławcza w procesie karnym. Orzecznictwo Sądu Najwyższego (współautor), 1997.
- Kryminologia (współautor), 1999.
- Komentarz do ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (współautor), 2002.
- Nierozłączna triada. Przestępczość. Przestępca. Społeczeństwo, 2003.
- Leksykon polskiej procedury karnej, 2004.
Przypisy edytuj
- ↑ Michał Gaberle: Wacław Gaberle (Lwów 1934 – Kraków 2011). cracovia-leopolis.pl. [dostęp 2013-10-05].
- ↑ a b c d Zmarł wybity prawnik. „To dla nas wielka strata”. wp.pl, 2 lutego 2012. [dostęp 2014-07-29].
- ↑ Wolter Władysław. dziejekrakowa.pl. [dostęp 2014-07-29].
- ↑ Prof. dr hab. Andrzej Gaberle, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2014-07-29].[martwy link]
- ↑ Historia Katedry. uj.edu.pl. [dostęp 2014-07-28].
- ↑ Zmarł Andrzej Gaberle. wyborcza.pl, 2 lutego 2012. [dostęp 2014-07-28].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 listopada 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 1, poz. 13).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 marca 2012 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2012 r. poz. 635).
- ↑ Nauki penalne wobec problemów współczesnej przestępczości. Księga jubileuszowa z okazji 70. rocznicy urodzin profesora Andrzeja Gaberle. Krzysztof Krajewski (red.). Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2007.
Bibliografia edytuj
- Strona sejmowa posła II kadencji. [dostęp 2013-10-05].
- Nota biograficzna na stronie UJ. [dostęp 2013-10-05].