Andrzej Massalski

wojewoda brzeskolitewski, kasztelan miński

Andrzej Massalski herbu Massalski Książę III (zm. 1651 lub 1652) – kniaź, marszałek grodzieński od 1618, kasztelan brzeski litewski od 1627 r., wojewoda miński (marzec 164313 stycznia 1645), wojewoda brzeski litewski od 1645 r.

Andrzej Massalski
Herb
Massalski Książę III
Rodzina

Massalscy herbu własnego

Data śmierci

1651 lub 1652

Ojciec

Fedor Massalski

Matka

Bohdana Łukomska

Żona

Elżbieta Wejher, c. Jana
Krystyna Tyszkiewicz Łohojska, c. Janusza

Dzieci

Stanisław (z pierwszego)
Izabella Massalski (z pierwszego)
Anna (z drugiego)
Marcybella (z drugiego)
Kazimierz Ostafi (z drugiego)

Życiorys edytuj

Przedstawiciel olekszyckiej linii Massalskich, protoplasta magnackiej gałęzi tego rodu – prapradziadek Michała Józefa Massalskiego, hetmana wielkiego litewskiego. Był synem Fedora Iwanowicza Massalskiego, marszałka hospodarskiego i grodzieńskiego, oraz Bohdany z kniaziów Łukomskich.

Jego pierwszą żoną była Elżbieta z Wejherów, córka Jana Wejhera, wojewody chełmińskiego. Drugą żoną Massalskiego była Krystyna Tyszkiewicz Łohojska, córka Janusza Tyszkiewicza Łohojskiego, wojewody kijowskiego.

Kolejno pełnił urzędy marszałka ziemskiego grodzieńskiego od 1618, kasztelana brzeskiego litewskiego od 1627 r., wojewody mińskiego (marzec 164313 stycznia 1645), wojewody brzeskiego litewskiego od 1645 r. Należał do grupy katolickich senatorów mianowanych przez Zygmunta III Wazę.

Jako kasztelan brzeski podczas sejmiku brzeskiego w 1632 r. podpisał protest przeciwko postanowieniom sejmu konwokacyjnego gwarantującym swobodę wyznania dysydentom i dyzunitom, a złożony przez Achacego Grochowskiego, biskupa łuckiego i brzeskiego[1].

Jako wojewoda brzeski Andrzej Massalski jest także łączony ze śmiercią Atanazego (Filipowicza)[2].

Był elektorem Jana II Kazimierza w 1648 roku z województwa brzeskolitewskiego[3]

Przypisy edytuj

  1. J. Łukaszewicz: Dzieje kościołów wyznania helweckiego w Litwie. T. 1. Poznań: 1842, s. 191.
  2. Sokrat Janowicz: Terra incognita: Białoruś. Kamunikat.fontel.net. [dostęp 2013-06-26]. Cytat: W szale szpiegomanii żołdacy Massalskiego pochwycili go, biorąc na piekielne męki, by wyznał, że dostarczał kozakom „jakieś listy i proch”. Rozstrzelany w październiku 1648 roku...
  3. Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski, Lwów 1845, s. 213.

Bibliografia edytuj