Andrzej Mleczko
Andrzej Stanisław Mleczko[1] (ur. 5 stycznia 1949 w Tarnobrzegu[2][3]) – polski rysownik i satyryk, autor publikowanych w prasie rysunków satyrycznych.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1949 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
W 1966[1] ukończył Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej[4]. W 1974 uzyskał dyplom na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej[5]. Artystycznie debiutował w 1971 w tygodniku „Student”. Opublikował na łamach różnych czasopism około 20 tysięcy rysunków i ilustracji. Jego prace wystawiano na ponad 120 krajowych wystawach indywidualnych i około 30 wystawach za granicą, ukazały się one w ponad 40 książkach i albumach. Stale współpracuje m.in. z tygodnikiem „Polityka”[6]. Zajął się również malarstwem, ilustracją książkową, grafiką reklamową oraz plakatem, a sporadycznie także scenografią[7].
W 1982 założył w Krakowie przy ul. św. Jana 14 galerię autorską[8] (sprzedawcą w niej był m.in. Jerzy Pilch[9]). Druga taka placówka powstała w 2002 w Warszawie przy ul. Marszałkowskiej[7]. W 2001 w radiu RMF FM Andrzej Mleczko prowadził razem z Pawłem Pawlikiem program Galeria Andrzeja Mleczki. Wystąpił także w epizodycznych rolach w filmach Olafa Lubaszenki Chłopaki nie płaczą (2000) i E=mc² (2002)[3].
Był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015[10][11].
Odznaczenia i wyróżnienia edytuj
- W 2005 minister kultury Waldemar Dąbrowski odznaczył go Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[12].
- W 2008 książka Seks, mydło i powidło została wyróżniona nagrodą Krakowska Książka Miesiąca (za listopad tegoż roku)[13].
- W 2010 Andrzej Mleczko otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa, przyznaną za wybitne dokonania twórcze w dziedzinie kultury i sztuki[14].
- W 2010 został laureatem Nagrody Kisiela w kategorii publicystyka[15].
- W 2021 otrzymał tytuł honorowego obywatela Krakowa[16].
Wybrane publikacje edytuj
- Obrazki, Wydawnictwo Iskry 1978
- Anormalka, Wydawnictwo Czytelnik 1980
- Jak żyć, Wydawnictwo Iskry 1980
- Kronika paranoi, Gdański Klub Kultury Rudy Kot 1981
- Porno dla ubogich, Wydawnictwo Reklamodruk 1981
- Seks dla niezamożnych, Wydawnictwo Czytelnik 1983
- Katalog – Naga Prawda, Wydawnictwo ETP Metalplast 1984
- 100 premier w rysunkach Andrzeja Mleczki, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi 1989
- Dzieła wybrane, Wyd. Andrzej Mleczko 1989
- Pożegnanie z komuną, Wydawnictwo FO Press 1990
- Z deszczu pod rynnę, Wydawnictwo BGW 1992
- Raport o stanie państwa, Wydawnictwo BGW 1993
- Prawa wolnego rynku, Wydawnictwo BGW 1993
- Społeczeństwo konsumpcyjne, Wydawnictwo Graf Punkt 1994
- Najnowsza historia Polski, Wydawnictwo BGW 1994
- Czy Bóg ma poczucie humoru?, Wydawnictwo Graf Punkt 1995
- Dawno i nieprawda, Towarzystwo Zachęty Kultury w Katowicach 1995
- Biznes i polityka, Wydawnictwo KAW 1997
- Zwierzę też człowiek, Wydawnictwo KAW 1997
- Czarne na białym, Wydawnictwo Oficyna Panda 1999
- Mleczkomiksy, Galeria Andrzeja Mleczki 1999
- Historyczne historie, Galeria Andrzeja Mleczki 2003
- Seks i polityka, Wydawnictwo Iskry 2006
- Wiersze i rysunki, Wydawnictwo Iskry 2008
- Seks, mydło i powidło, Wydawnictwo Iskry 2008
- Rysunki i aforyzmy, Wydawnictwo Iskry 2010
- Kamasutra dla zaawansowanych, Wydawnictwo Iskry 2011
- Obraz 3D, Wydawnictwo Iskry 2011
- Tylko dla dorosłych, Wydawnictwo Iskry 2011
- Wino, kobiety i śpiew, Wydawnictwo Iskry 2011
- Obywatelu, nie pieprz bez sensu, Wydawnictwo Iskry 2012
- Jako w niebie tak i na ziemi, Wydawnictwo Iskry 2012
Przypisy edytuj
- ↑ a b Józef Sudoł: Ku dobru i mądrości. Z dziejów Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Janka Bytnara w Kolbuszowej. Kolbuszowa: Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy w Kolbuszowej, 1998, s. 158, seria: Varia Kolbuszowskie. ISBN 83-901865-5-1. [dostęp 2022-07-13].
- ↑ Mleczko Andrzej, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-06-16].
- ↑ a b Andrzej Mleczko w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2012-08-17].
- ↑ Kolbuszowskie LO im. Janka Bytnara – szkoła wierna wartościom. lo-kolbuszowa.szkoly.itl.pl. [dostęp 2015-11-03].
- ↑ Mleczko Andrzej. W: Władysław Tyrański: Kto jest kim w Krakowie. Lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska. Edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku). Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 228. ISBN 83-909309-2-7. OCLC 47866363.
- ↑ Donata Subbotko: Andrzej Mleczko: Bóg, Humor, Ojczyzna. wyborcza.pl, 2012-03-24. [dostęp 2012-08-17].
- ↑ a b Curriculum vitae. mleczko.interia.pl. [dostęp 2012-08-17].
- ↑ Galeria Autorska Andrzeja Mleczki. mleczko.pl. [dostęp 2019-11-12].
- ↑ Magdalena Żakowska: Napisałeś książkę? Pożyjesz 100 dni. wyborcza.pl, 2011-01-20. [dostęp 2012-08-17].
- ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 2010-05-16. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ Medal Gloria Artis dla twórców i działaczy kultury. wp.pl, 2005-10-05. [dostęp 2012-08-17].
- ↑ Laureaci nagrody „Krakowskiej Książki Miesiąca” w latach 2009–1995. biblioteka.krakow.pl. [dostęp 2020-06-23].
- ↑ Nagrody Miasta Krakowa rozdane. Kraków Nasze Miasto, 2010-11-10. [dostęp 2020-06-23].
- ↑ Historia nagrody 2010. kisiel.wprost.pl. [dostęp 2012-08-17].
- ↑ Honorowi Obywatele Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa w VIII kadencji 2018–2023. bip.krakow.pl. [dostęp 2022-05-10].
Linki zewnętrzne edytuj
- Andrzej Mleczko – strona prywatna. [dostęp 2016-07-07].
- Andrzej Mleczko. Rysownik cierpiący w Pendolino. Dwójka – Program 2 Polskiego Radia, 2015-07-03. [dostęp 2015-07-06].