Antônio de Castro Mayer
Antônio de Castro Mayer (ur. 20 czerwca 1904 w Campinas, zm. 25 kwietnia 1991 w Campos) – brazylijski duchowny, doktor filozofii, tradycjonalista katolicki, biskup Campos w latach 1949–1981, założyciel i przełożony Bractwa Kapłańskiego Świętego Jana Marii Vianneya
| Biskup | |||
| |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Biskup Campos | |||
| Okres sprawowania |
1949-1981 | ||
| Przełożony generalny Bractwa Kapłańskiego Świętego Jana Marii Vianneya | |||
| Okres sprawowania |
1982-1991 | ||
| Wyznanie |
katolicyzm | ||
| Inkardynacja | |||
| Prezbiterat |
30 października 1927 | ||
| Nominacja biskupia |
6 maja 1948 | ||
| Sakra biskupia |
23 maja 1948 | ||
| |||
| Data konsekracji | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
Życiorys edytuj
Ksiądz edytuj
Antônio de Castro Mayer pochodził z wielodzietnej rodziny. Był synem João Mayera i Franciszki de Castro. Jego przodkowie od strony ojca wywodzili się z Niemiec. Otrzymał wykształcenie w katolickich seminariach. Po studiach w wyższym seminarium duchownym w São Paulo udał się na dalsze studia do Rzymu, gdzie kształcił się na Uniwersytecie Gregoriańskim. 30 października 1927 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kardynała Basilio Pomplija.
Po zakończeniu studiów i otrzymaniu doktoratu z teologii powrócił do Brazylii. Inkardynowany do archidiecezji São Paulo objął stanowisko profesora w seminarium duchownym. Współpracował w tym czasie jako aktywista z czasopismem O Legionário i środowiskiem skupionym wokół konserwatywnego działacza katolickiego, Pilinia Corrêa de Oliveira.
W 1940 roku został mianowany diecezjalnym asystentem generalnym Akcji Katolickiej. W 1941 roku został kanonikiem archikatedry w São Paulo. W 1942 roku został mianowany wikariuszem generalnym archidiecezji São Paulo. W 1944 roku arcybiskup Carlos Carmelo de Vasconcellos Motta zdegradował go jednak do funkcji wikariusza parafii św. Józefa z Belem.
Do łask powrócił po 1947 roku. 6 maja 1948 roku papież Pius XII mianował Antônio de Castro Mayera biskupem tytularnym Prieny i koadiutorem biskupa Campos. 23 maja 1948 roku Antonio de Castro Mayer otrzymał święcenia biskupie i rozpoczął posługę jako biskup pomocniczy diecezji Campos. W 1949 roku został jej ordynariuszem.
Biskup Campos edytuj
Jako biskup Campos, Antônio de Castro Mayer znany był ze swojego konserwatyzmu jako przeciwnik socjaldemokracji i modernizmu. Założył kontrrewolucyjny miesięcznik Catolicismo. Był współautorem książki Reforma rolna – kwestia sumienia, w której zawarty był wykład doktryny katolickiej potępiający błędy szerzącego się w tym czasie w Ameryce Południowej socjalizmu i komunizmu.
W latach 60. XX wieku sprzeciwiał się publicznie zaakceptowaniu niektórych reform Soboru Watykańskiego II, szczególnie dotyczących ekumenizmu i kolegialności Kościoła. Nie zaakceptował również posoborowej reformy mszału i sprzeciwiał się odprawianiu liturgii w językach narodowych. Stanął obok m.in. Marcela Lefebvre'a i Geralda de Proença Sigauda na czele Międzynarodowej Grupy Ojców, która otwarcie krytykowała nadchodzące zmiany posoborowe.
W 1969 roku biskup Antonio de Castro Mayer postanowił przeciwdziałać rozpowszechnianiu się nowej formy rytu łacińskiego i pomimo zaleceń ze strony Stolicy Apostolskiej doprowadził do zachowania w powszechnym użyciu w diecezji Campos rytu trydenckiego. Postawa ordynariusza stała się przyczyną zerwania przez niego współpracy z Konferencją Episkopatu Brazylii.
Stanowisko Antonio de Castro Mayer zmusiło Pawła VI do podjęcia środków mających na celu zapobiegnięcia schizmie. Papież rozpoczął korespondencję z tradycjonalistycznym biskupem i próbował nakłonić go do kompromisu, co jednak pomimo zażegnania groźby rozłamu mu się nie udało.
1 czerwca 1981 roku biskup Antonio de Castro Mayer przeszedł na emeryturę i przekazał diecezję Campos nowemu ordynariuszowi Carlosowi Alberto Navarro, który w odróżnieniu od swojego poprzednika był zwolennikiem Soboru Watykańskiego II.
Biskup emeryt edytuj
W 1982 roku biskup-senior Antonio de Castro Mayer powołał na wzór Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X, Bractwo Kapłańskie Świętego Jana Marii Vianneya (FSSJV) i w 1983 roku otworzył ze środków prywatnych tradycjonalistyczne wyższe seminarium duchowne w Campos. Z czasem stało się ono ośrodkiem skupiającym księży z Ameryki Południowej celebrujących msze w rycie trydenckim oraz miejscem oporu i kształtowania opozycji do zmian kościelnych wprowadzanych w diecezji Campos przez biskupa Carlosa Alberto Navarro.
21 listopada 1983 roku biskup-senior Antonio de Castro Mayer wspólnie z arcybiskupem-seniorem Marcelem Lefebvrem napisał list otwarty do papieża Jana Pawła II, w którym publicznie wystąpił przeciwko sześciu podstawowym naukom eklezjologii Soboru Watykańskiego II.
Ekskomunika edytuj
30 czerwca 1988 roku bez zgody papieża Jana Pawła II powołując się na zasadę jurysdykcji zastępczej, biskup Antônio de Castro Mayer współkonsekrował w Ecône wraz z arcybiskupem-seniorem Marcelem Lefebrvrem czterech tradycjonalistycznych biskupów i z tego powodu został uznany przez Stolicę Apostolską za ekskomunikowanego z mocy samego prawa (latae sententiae). Sam biskup uznawał, że ekskomunika była nieważna, gdyż czyn popełnił sądząc, że jest w stanie wyższej konieczności związanej z kryzysem w Kościele, co według prawa kanonicznego zwalnia go z kary ekskomuniki, nawet gdyby się mylił.
Biskup Antônio de Castro Mayer zmarł w podeszłym wieku, 25 kwietnia 1991 w Campos z powodu niewydolności oddechowej. Pochowany został przy ołtarzu w kaplicy Zakonu Tercjarzy Matki Bożej z Góry Karmel na cmentarzu Cemitério do Caju.
Po jego śmierci członkowie Bractwa Kapłańskiego Świętego Jana Marii Vianneya, wybrali jego następcą księdza Licinio Rangela, który w 1991 roku otrzymał sakrę biskupią z rąk trzech biskupów Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X.