Anton Geesink
Antonius Johannes „Anton” Geesink[1] (ur. 6 kwietnia 1934 w Utrechcie, zm. 27 sierpnia 2010 tamże) – holenderski judoka. Był jednym z najbardziej legendarnych judoków w historii[2]. Zdobył złoty medal igrzysk olimpijskich w Tokio w 1964 roku jako jedyny nie-japoński zawodnik[2]. Triple World Champion 1961-1965 i rekord 21 tytułów Mistrzostw Europy w judo. Członek MKOl (od 1987)[2], Hall of Fame z International Judo Federation (IJF)[2] i 10. dan[2].
 Rzeźba przedstawiająca Antona Geesinka | |
| Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1934 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 sierpnia 2010 |
| Dorobek medalowy | |
Życiorys edytuj
Pochodził z biednej rodziny i w wieku 12 lat rozpoczął pracę jako robotnik na budowie. Judo zaczął uprawiać w wieku 14 lat[3].
Mierzący 198 cm[1] wzrostu i ważący nawet 120 kg sportowiec po raz pierwszy w mistrzostwach Europy wystartował w 1951. Pierwszy – brązowy – medal mistrzostw świata wywalczył w 1956 w Tokio, dwukrotnie był mistrzem świata[4]. W 1961 w Paryżu zwyciężył jako pierwszy judoka nie pochodzący z Japonii[5].
W 1964 judo po raz pierwszy zostało włączone do programu igrzysk i Japończycy zwyciężali w trzech z czterech rozgrywanych kategorii. W najbardziej prestiżowej, open, triumfował właśnie Holender. Jako jeden z trzech Europejczyków dostąpił zaszczytu nadania stopnia 10 dan[5]. W 1965 w Rio de Janeiro został mistrzem w kategorii +80 kilogramów, a dwa lata później przeszedł na emeryturę[4].
Zagrał postać detektywa w holenderskim przygodowym dramacie kryminalnym Rififi w Amsterdamie (Rififi in Amsterdam, 1962). Z kolei Marcello Baldi powierzył mu rolę Samsona we włoskim filmie biblijnym Gedeon i 300 wojowników (I grandi condottieri, 1965)[6] wg Księgi Sędziów 6-8 i 13-16 z udziałem Ivo Garraniego jako Gedeona i Fernando Reya w roli Anioła Pańskiego. Pojawił się też w serialach holenderskich: familijnym Pipo i Noorderzon (Pipo en de Noorderzon, 1978) jako Kletser i komediowym Jak sobie pani życzy (Zoals u wenst, mevrouw, 1984).
Był żonaty z Jans, z którą miał troje dzieci: synów - Williego i Antona oraz córkę Leni[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Personalidade: Anton Geesink (Países Baixos). InterFilmes.com. [dostęp 2017-12-25]. (port.).
- ↑ a b c d e Anton Geesink, Judoka. JudoInside. [dostęp 2017-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-25)]. (ang.).
- ↑ a b Peter Nichols (2010-09-06): Anton Geesink Obituary. The Guardian. [dostęp 2015-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-25)]. (ang.).
- ↑ a b c Richard Goldstein (2010-08-31): Anton Geesink, Dutch Judo World Champion, Dies at 76. The New York Times. [dostęp 2017-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-25)]. (ang.).
- ↑ a b Anton Geesink Bio, Stats, and Results. Sports Reference. [dostęp 2015-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-11)]. (ang.).
- ↑ Anton Geesink (6 de abril de 1934). Filmow.com. [dostęp 2017-12-25]. (port.).
- ↑ Oud-judokampioen Anton Geesink overleden. Elsevier.nl. [dostęp 2010-08-28]. (niderl.).
Bibliografia edytuj
- Anton Geesink w bazie IMDb (ang.)
- Anton Geesink w bazie Filmweb