Antoni Lucci (ur. 2 sierpnia 1681 w Agnone del Sannino we Włoszech, zm. 25 lipca 1752 w Bovino) – włoski franciszkanin konwentualny, biskup, błogosławiony.

Błogosławiony
Antoni Lucci
Antonio Lucci
biskup
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1681
Agnone del Sannino

Data i miejsce śmierci

25 lipca 1752
Bovino

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

18 czerwca 1989
Bazylika św. Piotra na Watykanie
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

25 lipca

ilustracja
Data urodzenia

2 sierpnia 1682

Data śmierci

24 lipca 1752

Biskup Bovino
Okres sprawowania

od 1729 do 1752

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

19 września 1705

Nominacja biskupia

7 lutego 1729

Sakra biskupia

13 lutego 1729

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

13 lutego 1729

Konsekrator

Benedykt XIII

Współkonsekratorzy

Giovanni Francesco Nicolai
Nunzio Baccari

Uczył się najpierw w rodzinnym Agnone del Sannino, a następnie w Neapolu i w Asyżu. Będąc już franciszkaninem poznał późniejszego świętego Franciszka Antoniego Fasaniego.

Był profesorem i prefektem studiów w Agnone, następnie prowincjałem i rektorem kolegium św. Bonawentury w Rzymie. W 1729 został wyniesiony na stolicę biskupią w Bovino przez papieża Benedykta XIII. Jako biskup wprowadzał dyscyplinę kościelną, wybudował katedrę, seminarium duchowne i liczne kościoły.

Był autorem podręcznika teologii i dziejów świętych franciszkańskich z wczesnego okresu zakonu – Ragioni istoriche[1]. Beatyfikowany został przez papieża Jana Pawła II 18 czerwca 1989.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Tadeusz Słotwiński, Maksymilian Damian: Święci franciszkańscy na każdy dzień. Wrocław: Wydaw. Św. Antoniego, 2003, s. 320-321. ISBN 83-88598-38-4.

Linki zewnętrzne edytuj

  • Antoni Lucci [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-09-06] (ang.).