Antonio Valentín Angelillo

Antonio Valentín Angelillo
Data i miejsce urodzenia	5 września 1937 ; √
Data i miejsce śmierci	5 stycznia 2018 ; Siena
Wzrost	178 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
1952–1955	Arsenal Sarandí
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1969–1971	Angelana
1971–1972	Montevarchi
1972–1973	Chieti
1973–1974	Campobasso
1974–1975	Rimini
1975–1977	Brescia
1977–1978	Reggina
1978–1980	Pescara
1981–1984	Arezzo
1984–1985	Avellino
1985–1986	Palermo
1986–1987	Mantova
1987–1988	Arezzo
1988–1990	FAR Rabat
1989–1990	Maroko
1990–1991	Torres
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Copa América
	Multimedia w Wikimedia Commons

Antonio Valentín Angelillo (ur. 5 września 1937 w Buenos Aires, zm. 5 stycznia 2018 w Sienie) – argentyński piłkarz grający na pozycji napastnika.

W czasie kariery grał dla dwóch reprezentacji – Argentyny i Włoch.

Kariera klubowa edytuj

Zawodnik swoje pierwsze kroki w zawodowym futbolu stawiał w klubie Arsenal Sarandí.

W 1955 roku został zawodnikiem Racing Club Avellaneda, skąd po roku przeszedł do Boca Juniors. W 1957 roku Angelillo został zawodnikiem Interu Mediolan. W trakcie gry dla Nerrazurrich został królem strzelców rozgrywek Serie A 1958/59 z rekordowymi 33 bramkami w 33 spotkaniach. Wyczyn ten pozostawał niepobity aż do sezonu 2015/16, kiedy pobił go jego rodak Gonzalo Higuain, zdobywając 35 goli w 38 spotkaniach. Chociaż Angelillo był najlepszym strzelcem Interu, nigdy nie zdobył mistrzostwa Włoch. Nowy trener Interu – Helenio Herrera – wyrzucił go z drużyny ze względu na relację zawodnika z tancerką z klubu nocnego, argumentując, że ma to zły wpływ na zawodnika. Kolejnym klubem zawodnika była stołeczna AS Roma. Tam jego forma strzelecka osłabła, a napastnik zdobył w 106 meczach tylko 27 goli. Później, dwa razy krótko był zawodnikiem A.C. Milanu, dzieląc ten pobyt roczną grą w Lecco, z którym spadł do Serie B.

Karierę piłkarską zakończył w wieku 33 lat jako piłkarz Genoi.

Reprezentacja edytuj

W reprezentacji Argentyny Angelillo rozegrał 11 spotakań. Większość z nich podczas zwycięskiego Copa América 1957, podczas którego Angelillo zdobył osiem bramek w sześciu meczach, zostając wicekrólem strzelców turnieju za Omarem Sivorim, z którym później (oraz Humberto Maschio) wyemigrował do kraju przodków – Włoch

Po uzyskaniu włoskiego obywatelstwa rozegrał w reprezentacji Włoch dwa spotkania i zdobył jednego gola.

Po zakończeniu kariery edytuj

Tuż po zakończeniu kariery został grającym trenerem Angelany, którą prowadził przez dwa lata.

Następnie, przez wiele lat, prowadził zespołu z drugiej i trzeciej ligi włoskiej oraz reprezentację Maroko.

W latach dziewięćdziesiątych został scoutem Interu Mediolan na Amerykę Południową. Do jego sukcesów należy m.in. odkrycie późniejszej klubowej legendy Javiera Zanettiego.