Archeologia biblijna

dział archeologii badający miejsca biblijne

Archeologia biblijna – nauka, której celem jest odtwarzanie społeczno-kulturowej przeszłości człowieka na podstawie znajdujących się w ziemi, na ziemi lub w wodzie źródeł archeologicznych, czyli materialnych pozostałości działań ludzkich, zawężone pod względem terytorialnym do miejsc związanych z wydarzeniami opisywanymi w Biblii lub mających bezpośredni związek z jej powstaniem.

Ruiny sadzawki owczej (Betesda) (por. J 5,1-8), którą odkrył R. de Vaux OP.

Zakres badań edytuj

Archeologia biblijna przyczynia się do zapełnienia „luk” w przekazie biblijnym, pozwala ujrzeć przekaz biblijny w pełniejszym świetle, a czasami wręcz umożliwia zrozumienie tekstu[1].

Archeologia biblijna jest jedną z nauk pomocniczych biblistyki.

Historia edytuj

Jednym z ośrodków naukowych archeologii biblijnej jest Szkoła biblijna i archeologiczna w Jerozolimie, założona przez o. Marie-Josepha Lagrange’a OP. Jednym z archeologów tej szkoły był Roland de Vaux OP.

W XX wieku rozwinęła się franciszkańska szkoła archeologii biblijnej przy Studium Biblicum Franciscanum (Wydział Nauk Biblijnych i Archeologii Papieskiego Ateneum Antonianum w Rzymie). Do jej rozwoju przyczyniły się prace takich archeologów i palestynologów, jak: Bellarmino Bagatti, Virgilio Corbo, Sylvester Saller, Stanislao Loffreda, Eugenio Alliata czy Michele Piccirillo. Szkoła ta prowadziła prace wykopaliskowe w miejscach związanych z Nowym Testamentem (m.in. Nazaret, Betlejem, Kafarnaum, Magdala, En Kerem, Getsemani) i w Jordanii (Nebo, Macheront, Madaba, Umm ar-Rasas). Relacje z wykopalisk publikowane są co roku w czasopiśmie SBF Liber Annuus oraz w seriach wydawniczych SBF Collectio Maior i SBF Collectio Minor; opracowania biblijne i patrystyczne ukazują się w serii Analecta, a kolekcje muzealne przedstawia się w serii Museum. Szkoła posiada własne muzeum zlokalizowane przy Via Dolorosa w Jerozolimie[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Wpływ archeologii na rozumienie Biblii. Biblia. Strona o Piśmie Świętym, 2008-05. [dostęp 2009-06-20]. (Internet Archive)
  2. Michele Piccirillo, Eugenio Alliata: I Frati Minori al servizio dei Luoghi Santi. sbf.custodia.org. [dostęp 2016-04-16]. (wł.).

Bibliografia edytuj

  • Albright, William Foxwell: Archeologia Palestyny. St. Majchrzak (przekład). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964, s. 333.
  • Muszyński, Henryk Józef, Mędala, Stanisław: Archeologia Palestyny w zarysie. Pelplin: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Chełmińskiej. Filia Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego, 1984, s. 196.
  • Volkmar Fritz: Archeologia biblijna. Halina Stachowska (przekład), Waldemar Chrostowski (konsultacja nauk. i przedm.). Wyd. 2 (poprawione i uzupełnione). Warszawa: Verbinum, 2005, s. 235.

Linki zewnętrzne edytuj