Wikipedia

Arthur Abraham

niemiecki bokser

Arthur Abraham, właśc. Awetik Abrahamjan[1] (orm. Ավետիք Աբրահամյան; ur. 20 lutego 1980[2] w Erywaniu) – niemiecki bokser pochodzenia ormiańskiego[3], były mistrz świata organizacji IBF w kategorii średniej (do 160 funtów), były mistrz świata organizacji WBO w kategorii super średniej (do 168 funtów). Pokonał 16 zawodników o tytuł mistrza świata[4].

Arthur Abraham
Awetik Abrahamjan
Ilustracja
Pseudonim

King Arthur

Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1980
Erywań, ZSRR (obecnie Armenia)

Obywatelstwo

niemieckie

Wzrost

175 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

super średnia

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

53

Zwycięstwa

47

Przez nokauty

30

Porażki

6

Remisy

0

Nieodbyte

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 28 kwietnia 2018.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kariera amatorska edytuj

Bilans walk amatorskich to 81 zwycięstw, 6 remisów i 3 porażki. W 1997 zdobył tytuł amatorskiego mistrza Niemiec w kategorii średniej.

Kariera zawodowa edytuj

Karierę zawodową zaczął w sierpniu 2003. W kwietniu 2005 znokautował w piątej rundzie byłego mistrza świata wagi średniej, Héctora Javiera Velazco, a następnie pokonał na punkty Howarda Eastmana[5]. Rok zakończył zdobyciem wakującego tytułu mistrza świata organizacji IBF, nokautując w piątej rundzie Nigeryjczyka Kingsleya Ikeke[6].

W 2006 obronił swój tytuł trzy razy, pokonując na punkty kolejno Shannana Taylora, Kofi Jantuaha[7] i Edisona Mirandę. W tym ostatnim pojedynku Abraham już w czwartej rundzie doznał złamania szczęki. Kolumbijczykowi natomiast sędzia odjął aż pięć punktów – dwa w piątej rundzie za zamierzone uderzenie rywala głową, kolejne dwa w siódmej i jeden w jedenastej za ciosy poniżej pasa[8].

26 maja 2007 Abraham po raz czwarty przystąpił do obrony swojego mistrzowskiego pasa. Pretendentem do tytułu był niepokonany do tej pory Kanadyjczyk Sébastien Demers. Abraham wygrał pojedynek przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie[9]. 18 sierpnia zmierzył się z Khorenem Ghevorem z Armenii. Abraham wygrał pojedynek nokautując rywala w jedenastej rundzie[10]. W ostatnim pojedynku w 2007 pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie Wayne’a Elcocka[11].

W 2008 stoczył trzy walki. 29 marca znokautował w dwunastej, ostatniej rundzie Elvina Ayalę[12]. 21 czerwca stoczył swój pierwszy pojedynek w Stanach Zjednoczonych – w rewanżowej walce już w czwartej rundzie znokautował Edisona Mirandę (który wcześniej dwukrotnie leżał na deskach)[13]. Nie była to walka mistrzowska, a bokserzy walczyli w ustalonym wcześniej limicie wagowym wynoszącym 166 funtów. W ostatnim pojedynku w 2008 pokonał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie oficjalnego pretendenta do tytułu, Raúla Márqueza[14].

W 2009 dwukrotnie obronił tytuł mistrza świata, pokonując Lajuana Simona (na punkty)[15] oraz Mahira Orala (TKO w dziesiątej rundzie)[16].

Niedługo po tej walce zrezygnował z tytułu mistrza świata IBF w kategorii średniej i zmienił kategorię wagową na wyższą, aby wystartować w turnieju Super Six – pojedynku sześciu najlepszych bokserów w kategorii super średniej. 17 października 2009, w pierwszym pojedynku tego turnieju, znokautował w ostatniej, dwunastej rundzie Jermaina Taylora[17]. 27 marca 2010, w kolejnej walce z tego cyklu zmierzył się z Andre Dirrellem i został zdyskwalifikowany w jedenastej rundzie za uderzenie leżącego rywala (Dirrell poślizgnął się na mokrym ringu i upadł). Wcześniej w czwartej rundzie Abraham po raz pierwszy w karierze leżał na deskach i był liczony[18]. 27 listopada 2010 Abraham przegrał po raz drugi w karierze. Jego pogromcą okazał się Anglik Carl Froch, z którym przegrał jednogłośnie na punkty w walce o mistrzostwo świata WBC[19]. 12 lutego 2011 Abraham, korzystając z przerwy w występach w Super Six, zmierzył się z Stjepanem Božiciem, którego pokonał przez TKO w drugiej rundzie. 14 maja 2011 przystąpił do półfinału w turnieju Super Six, w którym jego przeciwnikiem był mistrz WBA, Andre Ward. Abraham przegrał wysoko na punkty, równocześnie odpadając z turnieju[20]. Po pokonaniu Pablo Oscara Natalio Fariasa i Piotra Wilczewskiego, otrzymał szansę walki o mistrzostwo świata WBO kategorii super średniej. 25 sierpnia 2012 roku pokonał jednogłośnie na punkty czempiona WBO Roberta Stieglitza i zdobył pas mistrza świata w drugiej kategorii wagowej. 27 września 2014 pokonał jednogłośnie na punkty Anglika Paula Smith′a[21].

21 lutego 2015 w berlińskiej hali O2 World Arena wygrywając w rewanżowej walce na punkty 116:112, 117:111 i 117:111 z Paulem Smithem (35-5, 20 KO), po raz trzeci obronił tytuł mistrza świata federacji WBO kategorii super średniej[22].

18 lipca 2015 w Halle w czwartym pojedynku z Robertem Stieglitzem (47-4-1, 27 KO) wygrał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie, broniąc po raz czwarty z rzędu tytuł mistrza świata federacji WBO[23].

9 kwietnia 2016 w Las Vegas przegrał na punkty z Gilberto Ramírezem (34-0, 24 KO), tracąc tytuł mistrza świata federacji WBO, kategorii super średniej. Sędziowie punktowali pojedynek w stosunku 120:108 na korzyść Meksykanina[24][25].

Był gościem talk-show RBB Thadeusz (2006). 15 maja 2008 miał premierę film dokumentalny o jego karierze bokserskiej Es geht um alles! (2008)[26][27]. 24 października 2009 roku w Kolonii otwarto wystawę „Ring” autorstwa Olivera Pochera, który występuje przeciwko Abrahamowi-mistrzowi boksu na ringu[28][29][30]. 9 kwietnia 2010 roku Abraham wziął udział w pokazie tańca w programie RTL Let’s Dance, ale po pierwszym odcinku opuścił show, by w pełni skoncentrować się na swojej karierze bokserskiej. Grał drugoplanową rolę boksera Richarda Vogta w biograficznym dramacie sportowym Uwe Bolla Max Schmeling (2010)[31][32] u boku Henry’ego Maske i Yoana Pablo Hernándeza. Pojawił się także gościnnie w telewizyjnym filmie MDR Bambi hilft Kindern (2010), jako armeński bokser w dokumentalnym filmie historycznym NDR Aghet - Ein Völkermord (2010) z Martiną Gedeck i Gottfriedem Johnem, w kinowej komedii Tila Schweigera Tata do pary 2 (Kokowääh 2, 2013) jako brat sprzedawczyni oraz w roli Herkurana w jednym z odcinków serialu kryminalnego NDR Tatort: Willkommen in Hamburg (Miejsce zbrodni. Witamy w Hamburgu, 2013)[33] z Tilem Schweigerem, a także w teledysku do utworu „Boom Boom” (2011) ormiańskiej wokalistki Emmy Bedżanian[34].

28 kwietnia 2018 w Baden-Arena w Offenburgu, zmierzył się z Patrickiem Nielsenem (29-3, 14 KO). Po dwunastu rundach sędziowie punktowali dwukrotnie 116-111 na korzyść Abrahama i 113-114 dla Duńczyka.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Arthur Abraham. SensaCine.com. [dostęp 2016-11-17]. (hiszp.).
  2. ↑ Arthur Abraham. FILMSTARTS.de. [dostęp 2016-11-17]. (niem.).
  3. ↑ Arthur Abraham - Personen. FOCUS Online. [dostęp 2016-11-17]. (niem.).
  4. ↑ Arthur Abraham. [dostęp 2021-03-14]. (ang.).
  5. ↑ Michael Weber: Eastman edged out in Germany. britishboxing.net. [dostęp 2009-08-03]. (ang.).
  6. ↑ Abraham stops Ikeke to gain IBF title. USA Today, 12.10.2005. [dostęp 2009-08-03]. (ang.).
  7. ↑ Boxing Encyclopedia. [dostęp 2009-08-03]. (ang.).
  8. ↑ Graham Houston: Abraham-Miranda revieved. FightWriter.com. [dostęp 2009-08-03]. (ang.).
  9. ↑ Abraham, Huck and Povetkin march on. EastSideBoxing.com, 27.05.2007. [dostęp 2009-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-11)]. (ang.).
  10. ↑ King Arthur dusts Gevor in spectacular fashion. EastSideBoxing.com, 19.08.2007. [dostęp 2009-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-11)]. (ang.).
  11. ↑ Arthur Abraham stops Elcock, Abraham vs Sturm next?. EastSideBoxing.com, 09.12.2007. [dostęp 2009-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-29)]. (ang.).
  12. ↑ Arthur Abraham ready to make U.S. debut; Targets Pavlik. EastSideBoxing.com, 31.03.2008. [dostęp 2009-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-02)]. (ang.).
  13. ↑ Graham Houston: Arthur Abraham KO4 Edison Miranda. Fightwriter.com. [dostęp 2009-08-03]. (ang.).
  14. ↑ Abraham TKOs Marquez in sixth to defend IBF middleweight title. ESPN.com, 08.11.2008. [dostęp 2009-08-03]. (ang.).
  15. ↑ Karl Freitag, Alexey Sukachev: Abraham retains IBF title!. Fightnews.com, 14.03.2009. [dostęp 2010-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-16)]. (ang.).
  16. ↑ Alexey Sukachev: Abraham KOs Oral in 10th!. Fightnews.com, 27.06.2009. [dostęp 2010-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-29)]. (ang.).
  17. ↑ Karl Freitag: Abraham KOs Taylor in 12th!. Fightnews.com, 17.10.2009. [dostęp 2010-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-21)]. (ang.).
  18. ↑ Paul Strauss: King Arthur Abraham gets DQ'd and Andre Dirrell gets two points. EastSideBoxing.com, 28.03.2010. [dostęp 2010-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-31)]. (ang.).
  19. ↑ Karl Freitag: Froch dominates Abraham. Fightnews.com, 27.11.2010. [dostęp 2011-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-30)]. (ang.).
  20. ↑ Ward wysoko wypunktował Abrahama. ringpolska.pl, 15.05.2011. (pol.).
  21. ↑ Abraham:tym razem Smith nie dotrwa do ostatniej rundy. bokser.org. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  22. ↑ Abraham znów lepszy os Smitha. [w:] Redakcja, Informacja własna [on-line]. bokser.org, 22 lutego 2015. [dostęp 2015-02-23]. (pol.).
  23. ↑ Abraham znokautował Stieglitza i zakończył długą serię. bokser.org, 18 lipca 2015. [dostęp 2015-07-18]. (pol.).
  24. ↑ Arum już teraz planuje Ramireza pierwszą obronę. bokser.org, 2016-04-07. [dostęp 2016-04-12]. (pol.).
  25. ↑ Arthur Abraham gegen Tim-Robin Lihaug: Boxen heute live im Free-TV und Live-Stream. tz.de. [dostęp 2016-11-17]. (niem.).
  26. ↑ Es geht um alles Film (2008). KINO.de. [dostęp 2016-11-17]. (niem.).
  27. ↑ Es geht um alles(2008). Filmstarts.de. [dostęp 2016-11-17]. (niem.).
  28. ↑ Late Night: Boxchampion Abraham vermöbelt Oliver Pocher. Welt.de. [dostęp 2016-11-17]. (niem.).
  29. ↑ Melanie Krakel (2009 -11-22): Schlag den Pocher: Am Ring! King Arthur haut Olli um - Köln. Bild.de. [dostęp 2016-11-17]. (niem.).
  30. ↑ Oliver Pocher ging gegen Arthur Abraham K.o.. T-Online.de. [dostęp 2016-11-17]. (niem.).
  31. ↑ Arthur Abraham. AlloCiné. [dostęp 2016-11-17]. (fr.).
  32. ↑ Arthur Abraham. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-11-17]. (ang.).
  33. ↑ Arthur Abraham(*0)Portrait. KI.de. [dostęp 2016-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-18)]. (niem.).
  34. ↑ Maciej Błażewicz: Glen, Mika i Senit spotkali się w Armenii. [w:] OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-03-29. [dostęp 2014-07-07]. (pol.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arthur_Abraham&oldid=72884851”