Auctorem fidei
Auctorem Fidei – konstytucja apostolska papieża Piusa VI z 28 sierpnia 1794 przeciwko decyzjom jansenistycznego synodu w Pistoi w Toskanii w 1786. Konstytucja ta uważana jest za dokument nieomylny Magisterium Kościoła katolickiego[1].
| Data wydania |
28 sierpnia 1794 |
|---|---|
| Rodzaj aktu | |
| Przedmiot regulacji |
odrzucenie tez jansenizmu |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | |
Prace nad bullą trwały kilka lat, ale z jej wydaniem papież wstrzymywał się do śmierci Leopolda II Habsburga (zm. 1792), ponieważ nie chciał konfliktu z cesarzem, który był stronnikiem jansenistów i jednocześnie inicjatorem synodu w Pistoi. Zbadano więc 85 tez zawartych w opublikowanych w roku 1788 Aktach synodu, które skatalogowano i potępiono w dziesięciu rozdziałach. Większość potępionych tez dotyczy eklezjologii, sakramentologii i liturgiki, także tezy jansenistów i Bajusa dotyczące łaski.
Przypisy edytuj
- ↑ Breviarium Fidei, s. 68: "Bulla Auctorem Fidei (1794) została skierowana do całego Kościoła i jest nieomylnym dokumentem Magisterium."
Bibliografia edytuj
- Głowa Stanisław SJ, Bieda Ignacy SJ, Breviarium Fidei, Ksiegarnia św. Wojciecha, Poznań, 2000, ISBN 83-7015-360-7.
- Heinrich Denzinger, Enchiridion Symbolorum, 1502-1567.