Wikipedia

Babka (roślina)

rodzaj roślin

Babka (Plantago L.) – rodzaj roślin z rodziny babkowatych. Obejmuje około 200[4]–270[5] gatunków. Występują one na całym świecie[6]. Rośliny te zasiedlają siedliska otwarte, bezdrzewne (pustynne, wydmowe, murawowe, łąkowe i solniskowe) przystosowane są do wiatropylności (drobne kwiaty skupione w wyniesionych, sztywnych kłosach, z długimi, wystającymi pręcikami[5]. Często związane są też z siedliskami kształtowanymi przez człowieka (np. europejska babka zwyczajna P. major nazwana została przez Indian północnoamerykańskich „śladami białego człowieka”)[7]; wiele gatunków to rośliny inwazyjne i chwasty[4]. Ze względu na dużą zawartość śluzów w nasionach są one wykorzystywane leczniczo i jako dodatki do żywności (np. babka płesznik P. afra)[4]. Babka pierzasta P. coronopus w Europie Zachodniej i P. major var. asiatica w Chinach spożywane są jako warzywa[7].

Babka
Ilustracja
Babka zwyczajna
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

babkowate

Rodzaj

babka

Nazwa systematyczna
Plantago L.
Sp. Pl. 112. 1753
Typ nomenklatoryczny

Plantago major L.[3]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Babka piaskowa
Babka lancetowata
Babka średnia
Babka nadmorska
Babka pierzasta

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Rośliny kosmopolityczne, ale najczęściej związane ze strefami klimatu umiarkowanego obu półkul, w obszarach tropikalnych często brak przedstawicieli[7]. Do obszarów o największym zróżnicowaniu gatunkowym należy Europa, gdzie rośnie 35[5]–36[4] gatunków, oraz Australia (24 gatunki) wraz z Nową Zelandią (9 gatunków)[5].

Gatunki flory Polski[8]

Pierwsza nazwa naukowa według listy krajowej[8], druga – obowiązująca według bazy taksonomicznej Plants of the World online (jeśli jest inna)[9]

Morfologia edytuj

 
Plantago triandra
 
Plantago patagonica
 
Plantago nivalis
 
Plantago webbii
 
Plantago sempervirens
Pokrój
Rośliny zielne (jednoroczne i wieloletnie), rzadko drewniejące półkrzewy[7]. Osiągają do 50 cm wysokości[5].
Liście
Często w przyziemnej różyczce, w innych przypadkach naprzeciwległe[5]. Liście pojedyncze, użyłkowane równoległe, blaszki rzadko pierzaste lub wcinane (babka pierzasta P. coronopus, P. palmata). Blaszka często zredukowana, a zamiast tego z rozszerzoną częścią centralną z wiązką środkową[7].
Kwiaty
Drobne, osadzone na długich, z reguły bezlistnych szypułkach, najczęściej w szczytowych kłosach. Wsparte są błoniastymi przysadkami. Działki kielicha cztery, zrośnięte u nasady. Płatki korony także cztery ze zrośnięte u nasady, często błoniaste i przejrzyste. Pręciki cztery, z długimi nitkami pozwalającymi na eksponowanie pylników na ruchy powietrza (kwiaty są w większości wiatropylne, rzadko zapylane przez owady). Zalążnia górna dwu- lub czterokomorowa, zwieńczona pojedynczą szyjką słupka[5].
Owoce
Torebka otwierająca się pęknięciem w środkowej części oddzielającym górną część w formie wieczka. Nasiona nieliczne, stosunkowo duże, z łupiną nasienną śluzowaciejącą w kontakcie z wodą[5].

Systematyka edytuj

 
Plantago arborescens
 
Plantago cylindrica
 
Plantago ciliata

Rodzaj z plemienia Plantagineae z rodziny babkowatych (Plantaginaceae)[2]. W obrębie rodzaju wyróżnia się trzy sekcje (Coronopus, Plantago i Psyllium) lub pięć (dodatkowo Littorella i Bougueria) – w drugim wypadku włączając tu rośliny często wyodrębniane w osobne rodzaje[10]. O ile włączenie do Plantago wydzielanego wcześniej monotypowego rodzaju Bougueria z andyjskim gatunkiem B. nubicola (=Plantago nubicola (Decne.) Rahn) jest uzasadnione (rodzaj ten jest zagnieżdżony w obrębie drzewa filogenetycznego Plantago), o tyle pozycja rodzaju brzeżyca Littorella jest dyskusyjna – rośliny do niego włączane są siostrzane wobec Plantago sensu stricto[11].

Wykaz gatunków[9][12][13]

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
  3. ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-02-22].
  4. ↑ a b c d David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 727, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  5. ↑ a b c d e f g h Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 249. ISBN 0-333-74890-5.
  6. ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  7. ↑ a b c d e Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe 2. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 277-278. ISBN 83-7079-779-2.
  8. ↑ a b Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 134-135, ISBN 978-83-62975-45-7.
  9. ↑ a b Plantago L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-12-24].
  10. ↑ Genus: Plantago L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2019-01-13].
  11. ↑ Ronald K. Hoggard, Paul J. Kores, Mia Molvray, Gloria D. Hoggard, David A. Broughton. Molecular systematics and biogeography of the amphibious genus Littorella (Plantaginaceae). „American Journal of Botany”. 90, 3, s. 429-435, 2003. DOI: 10.3732/ajb.90.3.429. 
  12. ↑ Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973.
  13. ↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 142-143. ISBN 978-83-925110-5-2.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Babka_(roślina)&oldid=72985571”