Balthus, właściwie Balthasar Klossowski de Rola (ur. 29 lutego 1908 w Paryżu, zm. 18 lutego 2001 w Rossinière w Szwajcarii) – francuski malarz pochodzenia polsko-niemiecko-żydowskiego.

Balthus
Ilustracja
Imię i nazwisko

Balthasar Klossowski de Rola

Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1908
Paryż

Data i miejsce śmierci

18 lutego 2001
Rossinière

Dziedzina sztuki

malarstwo

Nagrody

Preamium Imperiale, 1991

Życiorys edytuj

Balthasar Klossowski urodził się jako członek starej, polskiej rodziny szlacheckiej Kłossowskich herbu Rola[1]. Jego ojciec, niemiecki historyk sztuki o polskich korzeniach Erich Klossowski oraz matka, żydowskiego pochodzenia, Baladine Klossowska, córka kantora synagogi Pod Białym Bocianem we Wrocławiu Abrahama Baera Spiro, zajmowali się malarstwem. Również wuj Balthusa, Eugen Spiro był malarzem.

W 1914, po wybuchu wojny, Klossowscy przenieśli się najpierw do Niemiec, a potem do Szwajcarii. Oficjalnie Balthus zadebiutował już w 1921 cyklem czterdziestu rysowanych tuszem obrazków, które wykonał mając jedenaście lat, przedstawiających przygody kotka Mitsou, zebranych w tomiku, który wydał i wstępem opatrzył Rainer Maria Rilke[2].

W 1924 Balthus wrócił do Paryża, gdzie rozpoczął studia artystyczne. Jego pierwsza wystawa odbyła się w galerii w Paryżu. Twórca zachowuje realizm, lecz malowane przez niego wnętrza i pejzaże miejskie bliskie są surrealizmowi, jednak nie chciał być kojarzony z tym ruchem. Właściwie nie przyłączył się do żadnej grupy ani szkoły. Częstym motywem jego dzieł są koty i młode dziewczęta. Oprócz obrazów Balthus tworzył także ilustracje książkowe oraz scenografie teatralne.

W 1937 poślubił Antoinette de Watteville, która pochodziła z wpływowej arystokratycznej rodziny z Berna. Poznał ją już w 1924 roku, kiedy była modelką dla Cathy Dressing. Balthus miał dwoje dzieci z tego małżeństwa, Thadée Klossowskiego i Stanislasa Klossowskiego (ur. 1942), którzy niedawno wydali książki o ojcu, w tym listy rodziców. Stanislas, znany też jako „Stash”, stał się barwną postacią w swingującym Londynie i Paryżu w latach 60.

Powiedział, że jego malarstwo jest głęboko religijne, a sam fakt malowania jest modlitwą. Jednak już pierwsza wystawa w Paryżu wywołała kontrowersje. Artysta zyskał opinię malującego młode, wyzywające dziewczęta. Jednak autor tłumaczył się, że to stan swobody i ufności właściwy dzieciństwu, stan radosnej niewinności.

W 1977 przeniósł się do Rossinière w Szwajcarii, razem z drugą, japońską żoną Setsuko Idetą, którą poślubił w 1967 i która była od niego o trzydzieści pięć lat młodsza (poznał ją w Japonii, podczas misji dyplomatycznej również zainicjowanej przez André Malraux). Syn Fumio urodził się w 1968, ale zmarł dwa lata później. W 1973 urodziła się córka Harumi[3].

Bratem Balthusa był filozof francuski Pierre Klossowski.

W 1998 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Był także laureatem Nagrody Cesarza Japonii – Preamium Imperiale przyznanej mu w 1991[4].

Zmarł w 2001.

Przypisy edytuj

  1. Sztuka, Wydawn. Artystyczno-Graficzne RSW Prasa-Książka-Ruch, 1986, s. 33 [dostęp 2023-06-10] (pol.).
  2. Tracy Zwick, Tracy Zwick, Balthus’s Mitsou Drawings: An Interview with Sabine Rewald [online], ARTnews.com, 16 października 2013 [dostęp 2021-11-28] (ang.).
  3. Hilary Moss, The Fabulous World of Harumi Klossowska de Rola, „The New York Times”, 22 września 2015, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-11-28] (ang.).
  4. Balthazar Klossowski de Rola. ASP Wrocław. [dostęp 2019-10-17]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj