Barbara Skarga

Barbara Krystyna Skarga (ur. 25 października 1919 w Warszawie, zm. 18 września 2009 w Olsztynie) – polska filozofka specjalizująca się w historii filozofii nowożytnej, profesor nauk humanistycznych, wykładowca w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, członkini Polskiej Akademii Umiejętności i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W czasie niemieckiej okupacji Polski łączniczka Armii Krajowej. Dama Orderu Orła Białego (1995). Patronka Fundacji na Rzecz Myślenia oraz nagrody za esej filozoficzny fundowanej przez tę Fundację.

Barbara Skarga

Barbara Skarga (2000)
Data i miejsce urodzenia	25 października 1919 Warszawa
Data i miejsce śmierci	18 września 2009 Olsztyn
Odznaczenia

Życiorys

Urodziła się w Warszawie, wywodziła się z rodziny ziemiańskiej wyznania ewangelicko-reformowanego, dość luźno związanej ze swoim kościołem. Była córką Piotra i Haliny, jej siostrą była aktorka Hanna Skarżanka, zaś bratem – aktor Edward Skarga.

Studiowała filozofię na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.

Była łączniczką w AK o pseudonimie Ewa. Kierowała tzw. zewnętrzną łącznością, tj. z Inspektoratami i bezpośrednio z brygadami w terenie. W 1944 aresztowana przez NKWD i skazana na 10 lat obozu pracy, więziona w obozie w Prawieniszkach na Litwie. Następnie została zesłana w głąb Rosji, w tym na Syberię. Była więziona m.in. w łagrze w Uchcie. Po z wyjściu z GUŁAGU otrzymała nakaz dożywotniego osiedlenia w kołchozie. Do Polski powróciła w 1955. Studia ukończyła w 1957 na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie też uzyskała stopień naukowy doktora. W lutym 1978 została członkiem Towarzystwa Kursów Naukowych. Tytuł profesora nauk humanistycznych uzyskała w 1988. 19 maja 2008 odbyła się uroczystość odnowienia jej doktoratu.

Była przewodniczącą rady redakcyjnej rocznika „Etyka”. Została pochowana 25 września 2009 na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera N-2-31).

Publikacje

Barbara Skarga i Władysław Bartoszewski (2007)

Grób Barbary Skargi (2012)

Autorka książek, m.in.:

• Narodziny pozytywizmu polskiego 1831–1864 (1964)
• Kłopoty intelektu. Między Comte’em a Bergsonem (1975)
• Czas i trwanie. Studia nad Bergsonem (1982)
• Po wyzwoleniu 1944–1956 (1985)
• Przeszłość i interpretacje (1987)
• Granice historyczności (1989)
• Tożsamość i różnica. Eseje metafizyczne (1997) – wyróżniona nagrodą im. Jana Długosza oraz nominowana do Nagrody Literackiej Nike 1998
• Renan (2002²), ISBN 83-214-1252-1.
• Ślad i obecność (2002)
• Kwintet metafizyczny (2005) – nominacja do Nagrody Literackiej „Nike” 2006
• Człowiek to nie jest piękne zwierzę (2007)
• Tercet metafizyczny (2009)

Odznaczenia i wyróżnienia

W 1995 została odznaczona przez Prezydenta RP Lecha Wałęsę Orderem Orła Białego w uznaniu znamienitych zasług położonych dla Rzeczypospolitej Polskiej. Była członkiem Kapituły tego odznaczenia i Kanclerzem Orderu w latach 2001–2005. W październiku 2005 złożyła rezygnację z funkcji Kanclerza Orderu Orła Białego po wypowiedziach Lecha Kaczyńskiego, który stwierdził w trakcie swojej kampanii wyborczej, że niektóre osoby nagrodzone tym odznaczeniem przez Aleksandra Kwaśniewskiego są zasłużone dla PRL.

19 lutego 2000 przyznano jej tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

W 2003 otrzymała Nagrodę im. księdza Józefa Tischnera za książkę Ślad i obecność.

W 2008 otrzymała Nagrodę Specjalną Zarządu Konfederacji Lewiatan.

Linki zewnętrzne

• Prof. zw. dr hab. Barbara Skarga, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2008-10-26] .
• „Wydobyte z niepamięci – z prof. Barbarą Skargą o latach zesłania rozmawia Mariusz Kubik”, „Gazeta Uniwersytecka UŚ”, nr 6 (85)/ marzec 2001
• Numer specjalny kwartalnika „Przegląd Filozoficzno-Literacki” dedykowany Profesor Skardze
• JanuszJ. Bohdanowicz JanuszJ., Białe plamy. Prawieniszki. Karny obóz pracy przymusowej, akwilno.pl, Warszawa 2006 [zarchiwizowane z adresu 2013-10-24] .
• Małgorzata Kowalska „O Barbarze Skardze raz jeszcze – nie tylko in memoriam” http://pauza.krakow.pl/139_140_1&2_2011.pdf