Barbora Špotáková

czeska lekkoatletka, oszczepniczka

Barbora Špotáková (ur. 30 czerwca 1981 w Jabloncu nad Nysą) – czeska lekkoatletka specjalizująca się w rzucie oszczepem.

Barbora Špotáková
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1981
Jablonec nad Nysą

Wzrost

182 cm

Informacje klubowe
Klub

TJ Dukla Praga

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechy
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2008 rzut oszczepem
złoto Londyn 2012 rzut oszczepem
brąz Rio de Janeiro 2016 rzut oszczepem
Mistrzostwa świata
złoto Osaka 2007 rzut oszczepem
złoto Londyn 2017 rzut oszczepem
srebro Berlin 2009 rzut oszczepem
srebro Daegu 2011 rzut oszczepem
Mistrzostwa Europy
złoto Zurych 2014 rzut oszczepem
srebro Göteborg 2006 rzut oszczepem
brąz Barcelona 2010 rzut oszczepem
brąz Monachium 2022 rzut oszczepem
Odznaczenia
Medal Za Zasługi II stopnia (Czechy)

Uczestniczka igrzysk olimpijskich – w Atenach (2004) odpadła w eliminacjach, w Pekinie (2008) zdobyła złoty medal poprawiając swoim wynikiem rekord Europy[1], w Londynie (2012) obroniła złoto sprzed czterech lat. Od 2014 posiadaczka wszystkich tytułów mistrzowskich: olimpijskich, mistrzostw świata oraz mistrzostw Europy. Wielokrotna medalistka mistrzostw Czech i reprezentantka kraju w pucharze Europy, zimowym pucharze w rzutach lekkoatletycznych oraz drużynowym czempionacie Europy. Sześciokrotnie wygrywała w plebiscycie na najlepszego czeskiego lekkoatletę[2].

Jej trenerem był Jan Železnýrekordzista świata w rzucie oszczepem[3].

Kariera edytuj

Międzynarodową karierę lekkoatletyczną zaczynała od wielobojów – w 2000 roku była w siedmioboju czwarta na mistrzostwach świata juniorów w Santiago oraz reprezentowała Czechy w pucharze Europy w wielobojach. Na rzucie oszczepem skupiła się na początku kariery seniorskiej startując w 2002 roku w mistrzostwach Europy, podczas których odpadła w eliminacjach. Rok później była szósta na czempionacie Starego Kontynentu młodzieżowców oraz uplasowała się tuż za podium – na czwartym miejscu – uniwersjady. W swoim debiucie na igrzyskach olimpijskich w 2004 roku nie awansowała do finału – sztuka ta nie udała jej się także w kolejnym sezonie na mistrzostwach globu. Pierwszy znaczący sukces odniosła w 2005 wygrywając w Izmirze uniwersjadę. W 2006 została wicemistrzynią Europy, a w kolejnym sezonie zdobyła w Japonii tytuł mistrzyni świata. Najważniejszym zawodami 2008 roku były igrzyska olimpijskie w Pekinie – Špotáková wygrała eliminacje osiągając już w pierwszym rzucie wymagane minimum kwalifikacyjne wynoszące 61,50 (Czeszka rzuciła 67,69)[4]. W finale od pierwszej kolejki prowadziła Marija Abakumowa, która osiągnęła wynik 69,32 – Czeszka zajmowała z wynikiem 69,22 drugie miejsce[5]. Abakumowa w czwartej serii posłała oszczep na odległość 70,78 ustanawiając nowy rekord Europy[5]. W ostatniej – szóstej kolejce – rzucająca jako przedostatnia Czeszka Špotáková poprawiła wynik Abakumowej na 71,42 i ostatecznie to ona zdobyła złoty medal igrzysk olimpijskich (w swoim ostatnim podejściu Rosjanka rzuciła 67,52)[5][1][6]. Kilka tygodni później w Stuttgarcie poprawiła swój wynik z Pekinu osiągając podczas światowego finału lekkoatletycznego rezultat 72,28, który był nowym rekordem świata[7]. W 2009 roku zdobyła w Berlinie srebrny medal mistrzostw świata przegrywając z reprezentantką Niemiec Steffi Nerius[8]. Zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy w 2010 – Czeszka prowadziła w zawodach do piątej kolejki, w której pokonały ją dwie Niemki: Linda Stahl i Christina Obergföll[9]. Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2010 w rzucie oszczepem[10]. Na mistrzostwach świata w Daegu (2011) zdobyła srebrny medal[11]. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie (2012) zdobyła złoty medal. Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2012 w rzucie oszczepem[12]. Na koniec roku 2012 zajęła trzecie miejsce w plebiscycie na europejską lekkoatletkę roku organizowanym przez European Athletics[13]. W związku z planami macierzyńskimi opuściła sezon 2013 – jej sportowym celem po powrocie był start w roku 2014 na mistrzostwach Europy w Zurychu[14], gdzie zdobyła ostatni brakujący tytuł mistrzowski rezultatem 64,41[15].

Rekord życiowy: 72,28 (13 września 2008, Stuttgart) – rezultat ten jest aktualnym rekordem świata[16].

Osiągnięcia edytuj

 
Barbora Špotáková podczas I ligi drużynowych mistrzostw Europy w Budapeszcie (2010)
Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2002 I liga pucharu Europy   Bańska Bystrzyca 4. miejsce 53,79
Mistrzostwa Europy   Monachium el. – 17. miejsce 51,71
2003 Młodzieżowe mistrzostwa Europy   Bydgoszcz 6. miejsce 56,65
Uniwersjada   Daegu 4. miejsce 55,31
2004 Igrzyska olimpijskie   Ateny el. – 23. miejsce 58,20
2005 Zimowy puchar Europy w rzutach   Mersin 6. miejsce 56,92
I liga pucharu Europy   Gävle 2. miejsce 59,74
Mistrzostwa świata   Helsinki el. – 13. miejsce 58,20
Uniwersjada   Izmir   1. miejsce 60,73
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Monako 5. miejsce 61,60
2006 I liga pucharu Europy   Praga 1. miejsce 64,68
Mistrzostwa Europy   Göteborg   2. miejsce 66,12
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Stuttgart 1. miejsce 66,21
2007 I liga pucharu Europy   Vaasa 2. miejsce 58,45
Mistrzostwa świata   Osaka   1. miejsce 67,07
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Stuttgart 1. miejsce 67,12
2008 I liga pucharu Europy   Leiria 1. miejsce 63,79
Igrzyska olimpijskie   Pekin   1. miejsce 71,42
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Stuttgart 1. miejsce 72,28
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Leiria 2. miejsce 65,89
Mistrzostwa świata   Berlin   2. miejsce 66,42
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Saloniki 2. miejsce 63,45
2010 I liga drużynowych mistrzostw Europy   Budapeszt 1. miejsce 67,63
Mistrzostwa Europy   Barcelona   3. miejsce 65,36
2011 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Sztokholm 3. miejsce 64,40
Mistrzostwa świata   Daegu   2. miejsce 71,58
2012 Igrzyska olimpijskie   Londyn   1. miejsce 69,55
2014 Mistrzostwa Europy   Zurych   1. miejsce 64,41
Puchar interkontynentalny   Marrakesz 1. miejsce 65,52
2015 I liga drużynowych mistrzostw Europy   Heraklion 1. miejsce 62,56
Mistrzostwa świata   Pekin 9. miejsce 60,08
2016 Mistrzostwa Europy   Amsterdam 5. miejsce 62,66
Igrzyska olimpijskie   Rio de Janeiro   3. miejsce 64,80
2017 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Lille 1. miejsce 65,14
Mistrzostwa świata   Londyn   1. miejsce 66,76
2019 Mistrzostwa świata   Doha 9. miejsce 59,87
2021 Puchar Europy w rzutach   Split 8. miejsce 58,24
Igrzyska olimpijskie   Tokio el. – 14. miejsce 60,52
2022 Mistrzostwa Europy   Monachium   3. miejsce 60,68

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Chris Turner, With dramatic last round effort, Spotakova sets European record to spear Olympic gold [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  2. ŠPOTÁKOVÁ NAMED CZECH ATHLETE OF YEAR FOR SIXTH TIME [online], iaaf.org [dostęp 2012-11-11] (ang.).
  3. Jörg Wenig, Spotakova: Zelezny’s Olympic triple is the next goal [online], iaaf.org [dostęp 2012-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-14] (ang.).
  4. 2008 Olympic Games – Javelin Throw Women (Q) [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-20] (ang.).
  5. a b c 2008 Olympic Games – Javelin Throw Women (Final) [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-23] (ang.).
  6. David Powell, Czech Javelin Tradition continues with Spotakova [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  7. Chris Turner, Spotakova demolishes World record in Stuttgart – IAAF / VTB Bank World Athletics Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  8. 2009 IAAF World Championships in Atheltics – Javelin Throw – Women /Final/ [online], berlin.iaaf.org [dostęp 2011-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-20] (ang.).
  9. 2010 European Athletics Championships – Women’s Javelin Throw [online], sportsresult.com [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  10. Piotr Małachowski i 30 zwycięzców Diamentowej Ligi. Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2010-12-03]. (pol.).
  11. Steve Landells, Women’s Javelin Throw – Final – Abakumova prevails in classic clash [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  12. Zdobywcy diamentów w 2012 [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-09-08] (pol.).
  13. Jessica Ennis voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-09] (ang.).
  14. Mistrzyni olimpijska przerywa karierę. Spotakova chce urodzić dziecko [online], Dziennik.pl, 13 listopada 2012 [dostęp 2022-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-21] (pol.).
  15. Wyniki oszczepu kobiet, ME 2014. sport.pl. [dostęp 2014-08-14]. (pol.).
  16. Progression of Official World Record / Women, Javelin [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  17. Medaile Za zásluhy. Seznam vyznamenaných.. hrad.cz. [dostęp 2017-10-10]. (cz.).

Bibliografia edytuj