Barnim II (ur. przed 1275, zm. 28 maja 1295[1][a]) – syn Barnima I i Matyldy askańskiej (trzeciej żony księcia), córki Ottona III, margrabiego brandenburskiego i Bożeny (Beatrix).

Barnim II
Ilustracja
książę szczeciński
Okres

od 1294
do 1295

Poprzednik

Barnim I Dobry

Następca

Otton I

książę pomorski
Okres

od 1294
do 1295

Poprzednik

Barnim I Dobry

Następca

podział Księstwa Pomorskiego na szczecińskie i wołogoskie

Dane biograficzne
Dynastia

Gryfici

Data urodzenia

przed 1275

Data śmierci

28 maja 1295

Ojciec

Barnim I Dobry

Matka

Matylda askańska

Życiorys edytuj

W chwili śmierci ojca Barnim II był jeszcze małoletni. Powołany w 1280 nad nim i jego bratem Ottonem Ikonsensus” miał regulować czynności prawne. Jednak wszystko przemawiało za tym, że książę, wespół z młodszym bratem pomagał w kierowaniu księstwem najstarszemu z rodzeństwa – przyrodniemu bratu Bogusławowi IV. Przy czynnościach prawnych występuje od 18 stycznia 1280[2].

Samodzielne rządy objął w kwietniu 1294. Za faktem tym przemawiają wystawione (przez niego i młodszego Ottona I) dokumenty, potwierdzające nadania dla miast – Szczecina, Anklam (Tąglimia), Pyrzyc, Gryfina oraz klasztorów w Kołbaczu, Szczecinie i Pyrzycach[3][4].

Zmarł przedwcześnie, według XVI-wiecznej tradycji zamordowany koło Hintersee na północ od miejscowości Stolec przez rycerza Widantę z Mokrawicy nad Zalewem Szczecińskim (Vidante von Muckervitz z Vogelsang), za próbę uwiedzenia jego żony[5][4]. Ten mało prawdopodobny pogląd, zawarty w dziełach J. Bugenhagena i T. Kantzowa nie znalazł potwierdzenia, bo Widanta figurował przy czynnościach prawnych w 1295 i dalszych latach w dokumentach Bogusława IV. Gdyby był uczestnikiem wspomnianego mordu, zapewne poniósłby za ten czyn stosowną karę[5].

 
Tzw. Krzyż Barnima (Barnimskreuz) pomiędzy Hintersee a Dobieszczynem, wyznaczający domniemane miejsce śmierci księcia

Bezżenna śmierć księcia przyśpieszyła podział księstwa pomorskiego, dokonanego w następnym miesiącu przez jego braci – Bogusława IV i Ottona I, który nastąpił pomiędzy 27 czerwca a 12 lipca 1295. Pochowany został w kościele NMP w Szczecinie[3][b].

Genealogia edytuj

Bogusław II
ur. w okr. 1178–1184
zm. 23 lub 24 I 1220 lub 1221
Mirosława
ur. w okr. 1190–1195
zm. p. przed 2 II 1237
Otton III
ur. 1215
zm. 9 X 1267
Bożena (Beatrix)
ur. przed 1230
zm. 27 V 1290[6]
         
     
  Barnim I Dobry
 ur. zap. ok. 1210
zm. 13 lub 14 XI 1278
Matylda askańska
ur. ?
zm. 20 XII 1316
     
   
Barnim II
(ur. przed 1275, zm. 28 V 1295)

Uwagi edytuj

  1. W nowożytnej literaturze spotykana jest również dzienna data zgonu 27 maja i 26 czerwca (m.in. J. Bugenhagen i T. Kantzow).
  2. W starszej literaturze przedmiotu można znaleźć informacje o pochowaniu księcia w kościele katedralnym w Kamieniu Pomorskim.

Przypisy edytuj

  1. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 168-170.
  2. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 168.
  3. a b E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 170.
  4. a b J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 74.
  5. a b E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 169.
  6. P. Sommer, D. Třeštík, J. Žemlička (pod red.),Přemyslovci. Budování českého státu, s. 567.

Bibliografia edytuj

Opracowania edytuj

Literatura dodatkowa (opracowania) edytuj

  • Wybranowski D., Udział rycerstwa w konflikcie Bogusława IV z juniorami, w latach 1294 – 1295, nr 3, PZP, 2000.

Literatura dodatkowa (online) edytuj