Barycz (województwo dolnośląskie)

wieś w województwie dolnośląskim

Barycz (niem. Baritsch[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Mściwojów, nad rzeką Modzel.

Barycz
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

jaworski

Gmina

Mściwojów

Liczba ludności (III 2011)

68[2]

Strefa numeracyjna

76

Kod pocztowy

59-407[3]

Tablice rejestracyjne

DJA

SIMC

0365919

Położenie na mapie gminy Mściwojów
Mapa konturowa gminy Mściwojów, u góry znajduje się punkt z opisem „Barycz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Barycz”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Barycz”
Położenie na mapie powiatu jaworskiego
Mapa konturowa powiatu jaworskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Barycz”
Ziemia51°05′51″N 16°15′12″E/51,097500 16,253333[1]

Podział administracyjny edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.

Demografia edytuj

Jest to najmniejsza miejscowość gminy Mściwojów. Według Narodowego Spisu Powszechnego posiadała 68 mieszkańców (III 2011 r.).

Legenda o Baryczu edytuj

W 1281 roku w Baryczu książę wrocławski Henryk IV Probus zorganizował zjazd książąt piastowskich ze Śląska, Wielkopolski i Małopolski. Oficjalnym celem spotkania było uregulowanie najważniejszych spraw państwowych oraz gospodarczych. Na zaproszenie księcia Henryka IV Probusa odpowiedziało i stawiło się zaledwie trzech książąt: wielkopolski Przemysł II, legnicki Henryk Gruby oraz głogowski Henryk. W czasie uczty doszło do wydarzenia, które tak opisał piętnastowieczny, polski kronikarz Jan Długosz: Probus gwałcąc razem prawo gościnności i prawa narodu, prawa boskie i ludzkie, w dniu pierwszym ich przybycia zbrodniczo, sam osobiście i z pomocą licznego zastępu rycerstwa ich pochwytał i odprowadziwszy do Wrocławia jak więźniów, każdego z nich osobna pod najściślejszą osadził strażą. Ostatecznie przebiegły książę Henryk IV Probus wypuścił uwięzionych książąt. Ci jednak wcześniej poczynili na jego rzecz pewne ustępstwa. Przemysł II odstąpił ziemię wieluńską, a książęta śląscy zobowiązali się do dostarczenia, w razie potrzeby, pomocy zbrojnej[5].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 3129
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 15 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 grudnia 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości.
  5. Nie mamy pewności, gdzie w rzeczywistości zjazd się odbył, gdyż żadne źródło współczesne tym wydarzeniom o tym nie wspomina. Przypuszczenia historyków, że mogło to mieć miejsce w Sądowlu (por. Krzysztof Ożóg, Przemysł II, Piastowie – Leksykon biograficzny, Kraków 1999, s. 155–156) czy w Baryczu (por. Zygmunt Boras, Przemysław II, 700-lecie koronacji, Międzychód 1995, s. 25), są oparte tylko na źródłach pośrednich. Nie znamy także powodu tak licznego spotkania książąt dzielnicowych.