Beltane, Beltaine (irl. Lá Bealtaine, wym. [ˠaː ˈbʲaˠˠənʲə]; gael. Là Bealltainn, wym. [ˠa: ˈpjauˠˠɪɲ]) – święto celtyckie rozpoczynające lato, znane też jako „ognie Belenosa” albo Cethsamhain – „przeciw Samhain”. Związane było ze zmianą pór roku, wyznaczając zarazem jego półroczny przedział.

Beltane
Ilustracja
Palenie ogniska w Edynburgu (2008)
Dzień

30 kwietnia na 1 maja

Typ święta

celtyckie

Znaczenie

święto rozpoczynające lato

Symbole

gaszenie starego ognia i rozpalanie nowego

Inne nazwy

Beltaine, Cethsamhain, Ognie Belenosa,

Podobne święta

Noc Walpurgi

Przypadało ono w nocy z 30 kwietnia na 1 maja – wygaszano wówczas w domach paleniska i rozpalano je ponownie od nowego ognia wzniecanego przez druidów. Bydło domowe przepędzano z pastwisk zimowych na wyżej położone, dla wypasu na świeżych trawach wiosennych[1]. Wśród zaklęć przepędzano je także pomiędzy dwoma ogniskami, co na nowy rok miało je uchronić przed nieszczęściami i chorobami; wśród irlandzkich wieśniaków zwyczaj ten utrzymał się do czasów współczesnych[2].

Obecnie święto obchodzone jest jako Beltane Fire Festival.

Ważną postacią części celtyckiego rytuału Beltane poświęconego urodzajności było uroczyste palenie wielkiej kukły zwanej wicker man (wiklinowiec)[potrzebny przypis].

W religii wicca oraz niektórych nurtach neopogańskich Beltane jest jednym z tzw. sabatów większych[potrzebny przypis].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. John i Caitlin Matthews: Mitologia Wysp Brytyjskich. Poznań: Rebis, 1997, s. 40-41.
  2. Sylvia Botheroyd, Paul F. Botheroyd: Słownik mitologii celtyckiej. Katowice: Książnica, 1998, s. 38.

Bibliografia edytuj