Benzil

związek chemiczny

Benzil (benzyl, dibenzoil) – aromatyczny diketon będący dimerem grupy benzoilowej (PhC(O)•). Używany jako produkt pośredni w syntezie organicznej oraz jako fotoinicjator wolnorodnikowego utwardzania polimerów.

Benzil
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C14H10O2

Inne wzory

(C6H5CO)2, (PhCO)2, C6H5COCOC6H5, PhC(O)-(O)CPh, Bz2

Masa molowa

210,23 g/mol

Wygląd

żółty, krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

134-81-6

PubChem

8651

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Benzil można przygotować w laboratorium poprzez kondensację benzoinową benzaldehydu i utlenienie otrzymanej benzoiny za pomocą siarczanu miedzi(II)[5]:

PhCOCHOHPh + 2 Cu2+ → PhCOCOPh + 2 H+ + 2 Cu+.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  2. a b c Department of Chemistry, The University of Akron: Benzil. [dostęp 2012-03-05]. (ang.).
  3. a b Benzil, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-03-05] (ang.).
  4. a b Benzil (nr B5151) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  5. H. T. Clarke, E. E. Dreger. Benzil. „Organic Syntheses”. 6, s. 6, 1926. (ang.).