Benzydamina

Benzydamina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	3-(1-benzylo-1H-indazol-3-yloksy)-N,N-dimetylopropano-1-amina
	Inne nazwy i oznaczenia
	Benzydamini hydrochloridum
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C19H24N3O
Masa molowa	309,41 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	642-72-8; 132-69-4 (chlorowodorek)
PubChem	12555
DrugBank	DB09084
SMILES
	CN(C)CCCOC1=NN(C2=CC=CC=C21)CC3=CC=CC=C3
InChI
	InChI=1S/C19H23N3O/c1-21(2)13-8-14-23-19-17-11-6-7-12-18(17)22(20-19)15-16-9-4-3-5-10-16/h3-7,9-12H,8,13-15H2,1-2H3
	InChIKey
	CNBGNNVCVSKAQZ-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	20 °C
	Rozpuszczalność w wodzie
	łatwo (chlorowodorek)
Temperatura topnienia	160 °C
logP	3,78
Zasadowość (pKb)	4,75
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Uwaga
Zwroty H	H302, H319
Zwroty P	P305+P351+P338
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
	Szkodliwy; (Xn)
Zwroty R	R20/21/22, R36
Zwroty S	S26, S36
Dawka śmiertelna	LD50 25 mg/kg (mysz, dożylnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	A01AD02 G02CC03 M01AX07 M02AA05 R02AX03
Farmakokinetyka
Działanie	przeciwzapalne, przeciwbólowe
Okres półtrwania	13 h
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	<20%
Wydalanie	z moczem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Benzydamina (łac. Benzydaminum) – niesteroidowy lek przeciwzapalny, przeciwobrzękowy, dostępny bez recepty w formie tabletek do ssania, proszku do sporządzania roztworu do irygacji, kremu, żelu oraz płynów do płukania gardła i jamy ustnej.

Działanie fizjologiczne edytuj

Benzydamina jest pochodną indazolu o działaniu przeciwzapalnym, przeciwobrzękowym^[3], przeciwbólowym, miejscowo znieczulającym i antyseptycznym. Przenika przez barierę krew-mózg.

Stosowana jest w różnych formach:

krem i żel - na bóle mięśni, zapalenia ścięgien i zapalenia żył,
tabletki do ssania, płyny do rozpylania i płukania jamy ustnej - w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła^[4]^[5], po ekstrakcji zębów i w zapaleniu błon śluzowych po radio- i chemioterapii,
roztwór do irygacji w leczeniu zapalenia sromu, pochwy i szyjki macicy, po chemio- i radioterapii, w higienie osobistej w czasie połogu.

Wykazuje także działanie odkażające, oddziałując na różne gatunki grzybów i bakterii.

Do działań niepożądanych w przypadku leczenia jamy ustnej i gardła zalicza się odrętwienia w miejscu podania. Długotrwałe stosowanie może wywoływać uczulenie.

Benzydamina bywa nadużywana pozamedycznie, jako substancja o działaniu psychoaktywnym. Działanie benzydaminy, związane z uwolnieniem dużych ilości dopaminy, obejmuje euforię i poczucie błogostanu, a w większych dawkach efekty antycholinergiczne jak halucynacje, urojenia, suchość w ustach i drgawki. Działanie utrzymuje się do 8 godzin, po czym osoba zażywająca staje się zmęczona i wyciszona, niemniej jednak zaśnięcie jest niemal niemożliwe^[6].

Preparaty edytuj

Preparaty proste: Benevox, Hascosept, Septolux, Tantum Rosa, Tantum Verde, Uniben^[7]

Preparaty złożone: Septolete ultra (benzydamina + chlorek cetylopirydyniowy)^[7]

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .
↑ Benzydamine, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB09084 (ang.).
↑ R.R. Lisciani R.R., P.S.P.S. Barcellona P.S.P.S., B.B. Silvestrini B.B., Researches on the topical activity of benzydamine, „European Journal of Pharmacology”, 3 (2), 1968, s. 157–162, DOI: 10.1016/0014-2999(68)90069-1, PMID: 5666012 .
↑ Paul Rutter: Opieka farmaceutyczna : objawy, rozpoznanie i leczenie. Wrocław: Urban&Partner, 2006. ISBN 83-89581-08-6.
↑ Turnbull RS. Benzydamine Hydrochloride (Tantum) in the management of oral inflammatory conditions. „Journal of Canadian Dental Association”. 2 (61), s. 127–34, 1995. PMID: 7600413.
↑ Jacek SeinJ.S. Anand Jacek SeinJ.S., Magdalena Lukasik-M.L. Glebocka Magdalena Lukasik-M.L., Roman PawełR.P. Korolkiewicz Roman PawełR.P., Recreational abuse with benzydamine hydrochloride (tantum rosa), „Clinical Toxicology”, 45 (2), 2007, s. 198–199, DOI: 10.1080/15563650600981210, PMID: 17364645 .
↑ ^a ^b Benzydamina. Medycyna Praktyczna. [dostęp 2018-05-21].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[FP6-1] Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .

[DB-2] Benzydamine, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB09084 (ang.).

[3] R.R. Lisciani R.R., P.S.P.S. Barcellona P.S.P.S., B.B. Silvestrini B.B., Researches on the topical activity of benzydamine, „European Journal of Pharmacology”, 3 (2), 1968, s. 157–162, DOI: 10.1016/0014-2999(68)90069-1, PMID: 5666012 .

[4] Paul Rutter: Opieka farmaceutyczna : objawy, rozpoznanie i leczenie. Wrocław: Urban&Partner, 2006. ISBN 83-89581-08-6.

[pmid7600413-5] Turnbull RS. Benzydamine Hydrochloride (Tantum) in the management of oral inflammatory conditions. „Journal of Canadian Dental Association”. 2 (61), s. 127–34, 1995. PMID: 7600413.

[glebocka-6] Jacek SeinJ.S. Anand Jacek SeinJ.S., Magdalena Lukasik-M.L. Glebocka Magdalena Lukasik-M.L., Roman PawełR.P. Korolkiewicz Roman PawełR.P., Recreational abuse with benzydamine hydrochloride (tantum rosa), „Clinical Toxicology”, 45 (2), 2007, s. 198–199, DOI: 10.1080/15563650600981210, PMID: 17364645 .

[MP-7] Benzydamina. Medycyna Praktyczna. [dostęp 2018-05-21].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]