Bernard II z Saksonii
Bernard II (ok. 995 – 29 czerwca 1059) – książę Saksonii (1011–1059), trzeci z dynastii Billungów, syn Bernarda I i Hildegardy. Był hrabią Fryzji.
.jpg)
| |
| Książę Saksonii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
Bernard rozszerzył uprawienia władców w Saksonii i jest uważany za największego z Billungów. Był uważany za zwolennika cesarza Henryka II oraz towarzyszył mu w Polsce podczas podpisania traktatu w Budziszynie w 1018 roku. W okresie 1019–1020 zbuntował się, a tym samym zwiększył uznanie prawa plemiennego w Saksonii, czego nie udało osiągnąć się jego ojcu. Powrócił na wojnę przeciw Słowianom oraz włączył ich w szeregi swoich sił wraz z ich przywódcą, Gotszalkiem.
Potomstwo Bernarda II, księcia Saksonii i Eiliki ze Schweinfurtu edytuj
- Gertruda Saska (ok. 1030 – 4 sierpnia 1113); zamężna: Floris I Holenderski (powtórnie): Robert I Fryzyjski
- Ordulf (ok. 1020 – 28 marca, 1072); żonaty: Ulfhilda bądź Wulfhilda z Norwegii (ok. 1023 – 24 maja, 1070), córka Olafa II Świętego z Norwegii i Astridy ze Szwecji
- Herman
- Ida z Saksonii; zamężna: Fryderyk Luksemburski, a powtórnie z Albertem III, hrabią Namur.
Bibliografia edytuj
- The Royal Ancestry Bible Royal ancestors of 300 American Families napisana przez Michała L. Call ISBN 1-933194-22-7 (s. 1557)
- Per Frederick Lewis Weis’ Ancestral Roots of Certain American Colonists Who Came To America Before 1700 (wydanie 7). Wedle tego opracowania Gertruda nie jest córką Eiliki ze Schweinfurtu, ale nieznanej drugiej żony.