Bernard z Corleone, Filippo Latini (ur. 6 lutego 1605 w Palermo, zm. 12 stycznia 1667 tamże) – włoski duchowny katolicki, święty Kościoła katolickiego, zakonnik zakonu kapucynów.

Święty
Bernard z Corleone
Filippo Latini
zakonnik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1605
Palermo

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 1667
Palermo

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

29 kwietnia 1768
Rzym
przez Klemensa XIII

Kanonizacja

10 czerwca 2001
Rzym
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

12 stycznia

Był synem szewca. W młodości nosił miano pierwszej szpady Sycylii. Mając 19 lat zranił w pojedynku najemnego mordercę i to wydarzenie wpłynęło na ukształtowanie się jego powołania. Wstąpił do zakonu Kapucynów w Caltanissetcie 13 grudnia 1631[1]. W klasztorze był kucharzem lub pomocnikiem kucharza. Przebywał w domach zakonnych w Bisacquino, Bivonie, Castelvetrano, Burgio, Partinico, Agrigento, Chiusie, Caltabellotcie i przez 15 lat w Palermo. Zajmował się chorymi współbraćmi, oddawał się pokutom i umartwieniom. Jego modlitwą była prośba:

„Panie, niech ustanie Twój gniew! Okaż swoje miłosierdzie! Panie, błagam o tę łaskę, błagam!”

Zmarł w opinii świętości.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Podawana jest też data 1632 - Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 436. ISBN 83-7097-271-3.

Bibliografia edytuj

  • „L'Osservatore Romano”. Numer 9 (236) 2002 nr 1. Mario Agnes – redaktor naczelny. ISSN 1122-7249. (pol.). 

Linki zewnętrzne edytuj