Bielistka siwa (Leucobryum glaucum) – gatunek mchu z rodziny widłozębowatych. Gatunek rozpowszechniony w Polsce.

Bielistka siwa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

prątniki

Podklasa

Dicranidae

Rząd

widłozębowce

Rodzina

widłozębowate

Rodzaj

bielistka

Gatunek

bielistka siwa

Nazwa systematyczna
Leucobryum glaucum Hedw.

Morfologia edytuj

Pokrój
Występuje w postaci dużych, często wysokich poduszkowatych skupisk, w sprzyjających warunkach dorastających do 1 metra średnicy.
Gametofit
Krótki, dorastający od 1 do 12,5 cm długości, widlasto rozgałęziony i gęsto ulistniony. Listki wzniesione, około 3–9 mm długości, lancetowate.
Sporofit
Około 8–18 mm długości, czerwonawy. Puszka silnie zagięta, długości 1,5–2 mm. Wieczko długości 1,5-2 mm, czerwone lub czerwonobrązowe, perystom ciemnoczerwony.

Biologia i ekologia edytuj

Pospolita w całym kraju, występuje w podmokłych lasach, głównie iglastych, na wilgotnych łąkach, skałach oraz wrzosowiskach. Gatunek wyróżniający zespołu leśnego Leucobryo-Pinetum[3].

Ochrona edytuj

Roślina objęta częściową ochroną na terenie Polski na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin[4]. Jej obecność w dużych ilościach może świadczyć o postępującej degradacji podłoża.[5]

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. B. Goffinet, W.R. Buck, Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  3. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, 2005. ISBN 83-01-14439-4.
  4. Dz.U. z 2014 r. poz. 1409 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin
  5. Jadwiga Mickiewicz, Dygna Sobotka, Zarys Briologii, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972.

Bibliografia edytuj