Binjamin Minc
Binjamin Minc (hebr.: בנימין מינץ, ang.: Binyamin Mintz, Benjamin Mintz, ur. 12 stycznia 1903 w Łodzi, zm. 30 maja 1961)[1] – izraelski polityk, w latach 1960–1961 minister usług pocztowych, w latach 1949–1961 poseł do Knesetu z list Zjednoczonego Frontu Religijnego, Po’alej Agudat Jisra’el i Religijnego Frontu Tory[1].
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 stycznia 1903 |
|---|---|
| Data śmierci |
30 maja 1961 |
| Minister usług pocztowych w VII rządzie Ben Guriona | |
| Okres |
od 17 lipca 1960 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł do Knesetu | |
| Okres |
od 14 lutego 1949 |
| Przynależność polityczna |
Zjednoczony Front Religijny, Po’alej Agudat Jisra’el, Religijny Front Tory |
W wyborach parlamentarnych w 1949 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu[1]. Zasiadał w Knesetach I, II, III i IV kadencji. Zmarł 30 maja 1961[1] podczas pełnienia funkcji posła i ministra, mandat poselski objął po nim Szelomo-Ja’akow Gross[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Binjamin Minc (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Members of the Fourth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-01-04].