Bitwa pod Birżami – seria bitew stoczonych w dniach 79 maja 1863 pomiędzy oddziałem wojsk powstańczych Zygmunta Sierakowskiego i wojskami rosyjskimi w okolicach Birż na Litwie w czasie powstania styczniowego.

Bitwa pod Birżami
powstanie styczniowe
Ilustracja
Bój, grafika Artura Grottgera z cyklu Lithuania
Czas

79 maja 1863

Miejsce

okolice Birż

Terytorium

Ziemie zabrane

Wynik

klęska powstańców

Strony konfliktu
powstańcy styczniowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
gen. Zygmunt Sierakowski
Ignacy Laskowski
gen. Ganecki
mjr Merlin
Siły
ok. 2500 1800
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia56°18′45,00″N 24°52′09,84″E/56,312500 24,869400

Zgrupowanie Zygmunta Sierakowskiego, próbowało przebić się do Kurlandii, gdzie oczekiwano na wylądowanie wyprawy morskiej z dostawą broni. Wojska powstańcze zmierzające do rejonu koncentracji w Medejkach, zostały rozbite przez wojska rosyjskie w serii starć. Klęska ta spowodowała zanik aktywności powstańczej na Litwie.

Bitwa pod Medejkami – miała miejsce 7 maja 1863 pod Medejkami (lit. Medeikiai), 10 km na północ od Birż. Oddział Sierakowskiego podzieliwszy się w marszu na trzy kolumny, ruszył w kierunku Birż. Oddział wojsk rosyjskich gen. Ganeckiego w sile 3 roty strzelców finlandzkich, pół szwadronu kozaków gwardii, pół sotni kozaków dońskich, dwóch rot 2. Sofijskiego Pułku Piechoty i 3. Narewskiego Pułku Piechoty, szwadronu ułanów, sotni kozaków, półtora roty pułku kaporskiego został podzielony na trzy kolumny. Środkowa z nich pod dowództwem mjr Merlina zaatakowała lewą kolumnę polską dowodzoną przez Bolesława Kołyszkę. Oddział powstańczy, wzmocniony centralną kolumną dowodzoną przez Zygmunta Sierakowskiego zadał dotkliwe straty wojskom rosyjskim w liczbie 65 zabitych i 75 rannych. Sierakowski zaniechał pościgu, oczekując na nadejście prawej kolumny polskiej.

Bitwa pod Świrplenami8 maja 1863 oddział Lutkiewicza i Jasińskiego kierujący się w kierunku Birż, został rozbity przez oddział mjr Hilsebacha i zmuszony do wycofania się.

Bitwa pod Hudyszkami – 8 maja 1863 na pomoc pobitemu pod Medejkami mjr Merlinowi ruszyła kolumna gen. Ganeckiego, która pod Hudyszkami (lit.: Gudiškis) 3 km na południowy wschód od Medejek starła się ze zgrupowaniem Sierakowskiego. Atak polskich kosynierów Bolesława Kołyszki z lewego skrzydła i Pawła Wiwulskiego z prawego załamał się, doszło do starcia na bagnety. Wojska powstańcze straciły 200 zabitych i rannych i zmuszone zostały do odwrotu. Ranny Sierakowski wyznaczył swoim następcą Ignacego Laskowskiego.

Bitwa pod Sznurkiszkami – 9 maja 1863 zebrawszy rozbity pod Hudyszkami oddział powstańczy Laskowski zajął pozycję przy folwarku w Sznurkiszkach niedaleko Skrobiszek. Niespodziewanie został zaatakowany przez oddział wojsk rosyjskich. Ks. Antoni Mackiewicz przez godzinę utrzymywał swoje pozycje broniąc taboru z rannymi. Bitwa zakończyła się klęską wojsk powstańczych, które zmuszone zostały do ucieczki.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj