Borowy Młyn (Bucharzewo)
Borowy Młyn – osada leśna wsi Bucharzewo w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Sieraków[3][4]. Wchodzi w skład sołectwa Marianowo.
| osada leśna wsi | |
 Młyn w Borowym Młynie i zabudowa wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo |
Marianowo |
| Część miejscowości | |
| Strefa numeracyjna |
61 |
| Kod pocztowy |
64-410[2] |
| Tablice rejestracyjne |
PMI |
| SIMC |
0594382 |
Położenie na mapie gminy Sieraków  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu międzychodzkiego  | |
 52°40′32″N 16°02′23″E/52,675556 16,039722[1]
| |
W latach 1975–1998 osada administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Lokalizacja edytuj
Atrakcyjnie, pod względem przyrodniczym i krajobrazowym, położona osada w dolinie tzw. Borowego Strumienia, tworzącego powyżej leśniczówki, jezioro rynnowe o sztucznie podwyższonym poziomie wody, zwane Borowym Stawem. Na południe od lesniczówki leży jezioro Borowy Młyn (22,47 ha)[5].
Historia osady edytuj
Wzmiankowana w dokumentach już w 1443 r., o historii jeszcze starszej. Na pobliskich wydmach znaleziono przedmioty pochodzące z epoki kamiennej. Nazwa osady wskazuje na istnienie tu w przeszłości młyna. Obecnie znajduje się tutaj leśniczówka, siedziba leśnictwa Borowy Młyn w Nadleśnictwie Sieraków.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej[6]. Borowy Młyn należał do okręgu sierakowskiego tego powiatu i stanowił część majątku Sieraków, którego właścicielem był wówczas rząd pruski w Berlinie[6]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 29 mieszkańców, którzy zamieszkiwali dwa dymy (domostwa)[6].
Ochrona przyrody edytuj
Od 1991 r. okolice leśniczówki zostały włączone w teren Sierakowskiego Parku Krajobrazowego, chroniącego unikatowy polodowcowy krajobraz Pojezierza Międzychodzko-Sierakowskiego;- W 2002 roku cała gmina Sieraków została włączona także w obszar specjalnej ochrony ptaków „Natura 2000” – Puszcza Notecka (PLB300015)[7];
Pomniki przyrody – w leśnictwie Borowy Młyn znajduje się 5 pomników przyrody[8]:
- 3 pojedyncze drzewa,
- 2 grupy drzew (łącznie 18 drzew).
Chronione są natomiast dwa gatunki drzew: - 1 świerk pospolity,
- 20 sosen zwyczajnych skupionych w 4 pomniki przyrody.
| lp | nr w rejestrze | przedmiot ochrony | gatunek | opis |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 652 | drzewo | sosna zwyczajna | obw. b.d. wys. b.d. |
| 2 | 653 | drzewo | świerk pospolity | obw. 271 cm wys. 28 m |
| 3 | 1173/00 | drzewo | sosna zwyczajna | obw. b.d. wys. b.d. |
| 4 | 298/922 | grupa drzew | sosna zwyczajna (4 szt.) |
obw. 110 cm wys. 23 m |
| 5 | 299/923 | grupa drzew | sosna zwyczajna (14 szt.) |
obw. 116 cm wys. b.d. |
Turystyka edytuj
Borowy Młyn jest ważnym skrzyżowaniem szlaków turystycznych pieszych[9]:
Pieszy szlak żółty PTTK: Nojewo → Jezioro Wielkie → Jez. Krzymień → Tuchola → Sieraków → Marianowo – dąb „Józef → RP „Mszar nad jez. Mnich” → RP „Cegliniec” → Puszcza Notecka: Borowy Młyn → Kobusz → Piłka;
Pieszy szlak czerwony PTTK: Sieraków → RP „Buki n. jezz. Lutomskim” → Sośnia – punkt widokowy Góra Głazów → Kurnatowice → Prusim → Zatom Stary → (prom na Warcie) → Kukułka → Borowy Młyn – Jezioro Lichwińskie → Jezioro Bucharzewskie → Chojno → Mokrz;
oraz lokalnych dróg rowerowych.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 9157
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., styczeń 2015, s. 101 [zarchiwizowane 2015-03-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Wykaz jezior w powiecie międzychodzkim. wrzesień 2008. s. 1. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 grudnia 2014)].
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère) Jana Nepomucena Bobrowica, 1846, s. 254.
- ↑ NATURA 2000: STANDARDOWY FORMULARZ DANYCH. 14.09.2002. [dostęp 2010-04-24]. Cytat: Nazwa obszaru: „Puszcza Notecka”
- ↑ Zał. 13. Pomniki przyrody w gminie Sieraków, [w:] Raport o stanie gminy Sieraków, Sieraków: Urząd Gminy Sieraków, 2008, s. 119 [zarchiwizowane 2015-03-07].
- ↑ Interaktywna mapa powiatu międzychodzkiego.
Literatura edytuj
- Włodzimierz Łęcki, Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie, Wielkopolska Biblioteka Krajoznawcza – zeszyt nr 8, s. 155, Wydawnictwo Wielkopolska Biblioteka Publiczna na zlecenie Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu, wydanie V, Poznań 1995, ISBN 83-85811-22-2.
Linki zewnętrzne edytuj
- UMiG Sieraków. sierakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].