Borynicze – wieś na Ukrainie w rejonie stryjskim należącym do obwodu lwowskiego.

Borynicze
Ilustracja
Pozostałości murów ogrodzenia folwarku
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

stryjski

Wysokość

260 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


796

Nr kierunkowy

+380 3239

Kod pocztowy

81721

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Borynicze”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Borynicze”
Ziemia49°29′55″N 24°13′04″E/49,498611 24,217778

Znajduje się tu stacja kolejowa Borynicze, położona na linii LwówCzerniowce.

Położenie edytuj

Na podstawie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich: Borynicze to wieś w powiecie bóbreckim, przy kolei żelaznej lwowsko-czerniowieckiej, nad rzeczką Ług[1].

Historia edytuj

W II Rzeczypospolitej wieś położona w gminie Ostrów w powiecie bóbreckim województwa lwowskiego. W 1931 r. wieś liczyła 1572 mieszkańców, z których Polacy stanowili prawie połowę. Znajdował się tu majątek ziemski hrabiów Mycielskich.16 kwietnia i 20 października nacjonaliści ukraińscy z OUNUPA zamordowali 27 Polaków[2].

Pałac edytuj

  • murowany pałac wybudowany w 1873 r. przez Antoniego Dembińskiego[3]. Uległ zniszczeniu w latach 1914–1918.

Ludzie związani z Boryniczami edytuj

  • Władysław Badeni (1819–1888) – hrabia, polityk galicyjski, poseł do sejmu krajowego, członek Rady Państwa
  • Stanisław Mycielski (1864-1933) – poseł do Sejmu Krajowego, administrator ordynacji w Boryniczach
  • Franciszek Joniak (1894–1921) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari
  • Artur Pollak (ur. 1896) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari

Przypisy edytuj

  1. Borynicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 332..
  2. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 15, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  3. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 255–259, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).

Linki zewnętrzne edytuj