Tliltocatl vagans

(Przekierowano z Brachypelma vagans)

Tliltocatl vagansgatunek dużego pająka z rodziny ptasznikowatych (Theraphosidae).

Tliltocatl vagans
(Ausserer, 1875)
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

ptasznikowate

Rodzaj

Tliltocatl

Gatunek

Tliltocatl vagans

Synonimy
  • Eurypelma vagans Ausserer, 1875
  • Brachypelma vagans (Ausserer, 1875)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Ptasznik naziemny, zamieszkujący wilgotne obszary Ameryki Środkowej.

Jest to dość duży ptasznik, ciało dorosłej samicy dorasta do 7,5 cm długości (rozmiary ptaszników zwyczajowo podaje się jako długość od początku szczękoczułek do końca odwłoka, zważywszy na problemy z dokładnym wyznaczeniem długości odnóży), samiec jest nieco mniejszy, dorasta do około 6,5 cm.

W ubarwieniu tego ptasznika dominuje głęboka czerń, karapaks czarny z jasną obwódką, czarne odnóża, czarny odwłok, na którym widoczne są karminowe włoski.

Gatunek ten charakteryzuje dość szybki wzrost, mimo to samice dożywają nieraz 20 lat.

Osobniki tego gatunku bywają agresywne, ich reakcje są często nieprzewidywalne.

Jad nie stanowi zagrożenia dla człowieka.

Gatunek objęty jest konwencją waszyngtońską (CITES).

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1875 roku przez Antona Ausserera jako Eurypelma vagans[2]. W 1903 roku Reginald Innes Pocock przeniósł go do rodzaju Brachypelma[3]. W 2019 roku Jorge Mendoza i Oscar Francke na podstawie molekularno-morfologicznej analizy filogenetycznej przenieśli do nowo utworzonego rodzaju Tliltocatl jako jego gatunek typowy[4].

W kulturze edytuj

Brachypelma vagans wystąpiła w filmie science fiction Tarantula z 1955.

Przypisy edytuj

  1. Tliltocatl vagans, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  2. A. Ausserer. Zweiter Beitrag zur Kenntniss der Arachniden-Familie der Territelariae Thorell (Mygalidae Autor). „Verhandlungen der Kaiserlich-Königlichen Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien”. 25, s. 125-206, 1875. 
  3. R.I. Pocock. On some genera and species of South-American Aviculariidae. „Annals and Magazine of Natural History”. 7 (11), s. 81-115, 1903. 
  4. J. Mendoza, O. Francke. Systematic revision of Mexican threatened tarantulas Brachypelma (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae), with a description of a new genus, and implications on the conservation. „Zoological Journal of the Linnean Society”, 2019. DOI: 10.1093/zoolinnean/zlz046.