Braulion z Saragossy

Święty
Braulion z Saragossy
	biskup
Data urodzenia	590
Data i miejsce śmierci	651 ; Saragossa
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	18 marca
Atrybuty	pastorał
Patron	Saragossy
	Multimedia w Wikimedia Commons

Braulion z Saragossy (ur. w 590, zm. 651 w Saragossie) – święty Kościoła katolickiego, biskup, pisarz łaciński, uczeń Izydora z Sewilli^[1]^[2], odnowiciel dyscypliny kościelnej w Hiszpanii^[3].

Życiorys edytuj

Był synem biskupa Osmy^[4] Grzegorza, jeden z jego braci Frunimianus pełnił obowiązki opata w Rioja, siostra Pomponia była ksienią, a sam został następcą brata Jana w Saragossie^[2]. Kształcił się w saragoskim klasztorze Osiemnastu Męczenników^[2]. W wieku trzydziestu lat został duchownym w Sewilli za sprawą późniejszego świętego, arcybiskupa Izydora^[2]. Do Saragossy powrócił około 619 r. na wieść o sakrze brata Jana^[4]. Za namową Izydora i pod jego kuratelą prowadził działalność pisarską, a po jego śmierci stał się, w episkopacie autorytetem^[2]. Dzięki swojej głębokiej wiedzy i zacięciu bibliofilskiemu odgrywał rosnącą rolę w czasie kolejnych synodów w Toledo (633, 636 i 638r.)^[2]^[4]. Obok redakcji dokumentów VI synodu, zasłynął z obrony biskupów w liście do papieża Honoriusza I^[4]. Stopniowo tracił wzrok, a ascetyczny tryb życia spowodował osłabienie i w konsekwencji śmierć^[2].

W latach 631-651 był biskupem Saragossy. Pozostawił Żywot świętego Emiliana i 44 Listy, będące ważnym źródłem dla badań nad historią Hiszpanii za panowania Wizygotów. Braulio z Saragossy najprawdopodobniej zredagował wyznanie wiary dla przyjmujących chrzest Żydów (Confessio Iudaeorum civitatis Toletanae). Był autorem hymnów i poematów, oraz dzieł hagiograficznych^[2].

Dzieła Brauliusza dowodzą jego znajomości pism Ojców Kościoła i chrystocentryzm^[1]. Spisane przez niego elementy duchowości umożliwiły wyróżnienie czterech stopni życia wewnętrznego^[1]. W efekcie Bojaźni Bożej - nawrócenie to etap pierwszy^[1]. Z kolei następuje naśladownictwo Jezusa Chrystusa, a dalej nadzieja na przyszłą nagrodę^[1]. Czwartym stopniem jest rosnąca dojrzałość i miłość miłosierna w aspekcie łaski i kontemplacji^[1]^[1].

Postać Brauliusza otoczona została kultem na przełomie XIII i XIV wieku^[2].

Atrybutem świętego jest pastorał^[1]. Brauliusz z Saragossy jest patronem Saragossy^[1].

W Kościele katolickim wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (18 marca).

Zobacz też edytuj

wstawiennictwo świętych

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Luigi Mezzadri: Święci na każdy dzień. T. I: Marzec. Kielce: Jedność, s. 94. ISBN 978-83-7558-293-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, kol. 501-502. ISBN 83-7097-271-3.
↑ Peter Burchi: San Braulio Vescovo. 2011-09-01. [dostęp 2013-06-25]. (wł.).
↑ ^a ^b ^c ^d Luigi Mezzadri: Święci na każdy dzień. T. I: Marzec. Kielce: Jedność, s. 92. ISBN 978-83-7558-293-2.

Bibliografia edytuj

Wincenty Myszor, Braulio z Saragossy, [w:] César Vidal Manzanares, Pisarze wczesnochrześcijańscy I-VII w., Warszawa 2001. ISBN 83-7192-134-9

[ZRO1-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Luigi Mezzadri: Święci na każdy dzień. T. I: Marzec. Kielce: Jedność, s. 94. ISBN 978-83-7558-293-2.

[FRO1501-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, kol. 501-502. ISBN 83-7097-271-3.

[SB-3] Peter Burchi: San Braulio Vescovo. 2011-09-01. [dostęp 2013-06-25]. (wł.).

[ZRO-4] Luigi Mezzadri: Święci na każdy dzień. T. I: Marzec. Kielce: Jedność, s. 92. ISBN 978-83-7558-293-2.

[1]

[2]

[3]

[4]