Breda Ba.64
Breda Ba.64 – włoski samolot szturmowy produkowany w latach 1934 – 1937 przez przedsiębiorstwo Breda.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Breda |
| Typ | |
| Załoga |
2 osoby |
| Historia | |
| Data oblotu |
1934 |
| Lata produkcji |
1934–1937 |
| Liczba egz. |
2 prototypy, |
| Dane techniczne | |
| Moc |
650 KM, |
| Wymiary | |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm Breda-SAFAT, 3 karabiny maszynowe Breda-SAFAT kalibru 7,7 mm, bomby | |
W 1934 roku zespół inżynierów kierowanych przez Antonio Parano i Giuseppe Panzeri zaprojektował i wykonał dwa prototypy samolotu szturmowego Breda Ba.64, które zostały oblatane w tymże roku. Jedna maszyna była jednomiejscowa, a druga dwumiejscowa z tylnym strzelcem. W 1935 roku podjęto decyzję o produkcji seryjnej 42 maszyn dwumiejscowych, którą prowadzono w 1936 i 1937 r. Wyposażono je w silnik Alfa Romeo 125 RC35 o mocy 650 KM, który w lipcu 1937 zastąpiono silnikiem Alfa Romeo 126 RC40 o mocy 780 KM. Uzbrojenie składało się z pięciu karabinów maszynowych Breda-SAFAT: dwóch kalibru 12,7 mm i dwóch kalibru 7,7 mm (wszystkie w skrzydłach) i karabinu maszynowego kalibru 7,7 mm strzelca tylnego oraz z ładunku bomb.
Służba edytuj
Wszystkie maszyny skierowano do 5° i 50° Stormo d'Assalto stacjonujących w rejonie Rzymu[1]. Liczne wady konstrukcyjne, złe osiągi i seria katastrof tych samolotów w trakcie służby skutkowały podjęciem decyzji o przekształceniu 17 maszyn w samoloty szkolne, co zrealizowano w latach 1938 - 1939[1]. 7 pozostałych samolotów było wciąż wykorzystywanych zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem. Jeden z nich wziął udział w wojnie domowej w Hiszpanii walcząc w składzie Aviazione Legionaria, a parę maszyn walczyło we włoskich eskadrach w Grecji w 1940 roku[1]. Później Breda Ba.64 nie brały udziału w walkach. Całkowicie wycofano je ze służby szkoleniowej i pomocniczej wiosną 1943 roku[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Fiszer M. i Gruszczyński J., 2015: Samoloty wsparcia wojsk Breda Ba.64, Ba.65 i Ba.88. Technika Wojskowa. Historia, nr 4/2015, str. 66-71.