Brjantus
Brjantus (Bryanthus J. G. Gmelin) – monotypowy rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych. Obejmuje jeden gatunek – brjantus Gmelina[4] B. musciformis (Poir.) Nakai (synonim: B. gmelinii D.Don)[5]. Gatunek ten występuje na Wyspach Japońskich (Hokkaido i Honsiu)[6] oraz na Rosyjskim Dalekim Wschodzie (Kamczatka, Wyspy Kurylskie[6][4] i Wyspy Komandorskie[4]). Rośnie w górskich murawach (od 500 do 2000 m n.p.m.)[6] tworząc płaty na skałach wulkanicznych i żwirach[4]. Bywa uprawiana jako roślina ozdobna w ogrodach skalnych i wrzosowiskach, jednak jest uważana za gatunek trudny, polecana tylko doświadczonym hodowcom[4].
.jpg) Brjantus Gmelina | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
brjantus |
| Nazwa systematyczna | |
| Bryanthus J.G. Gmelin Fl. Sibirica 4: 132. 1769[3] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
B. gmelinii D. Don [3] | |
Morfologia edytuj
- Pokrój
- Krzewinki zimozielone[4], o pędach cienkich[6], płożących się i silnie rozgałęzionych, tworzących gęsty dywan na powierzchni ziemi[4]. Osiągają 5–10 cm wysokości[6].
- Liście
- Skrętoległe, równowąskie i wygięte[6], do 3 mm długości[4], z brzegami ząbkowanymi[6], od spodu biało kutnerowate[4].
- Kwiaty
- Zebrane po kilka w pęczki[6] na szczycie prosto wzniesionych, drutowato sztywnych i cienkich szypuł osiągających zwykle do 8 cm długości[4]. Jasnoróżowe korony o średnicy 3–4 mm tworzone są przez cztery[6][4] wolne płatki[7]. Pylniki otwierają się podłużnymi pęknięciami[7].
- Owoce
- Suche, drobne torebki[4].
Systematyka edytuj
Rodzaj wspólnie z siostrzanym, południowoamerykańskim rodzajem Ledothamnus tworzy plemię Bryantheae w obrębie podrodziny Ericoideae, rodziny wrzosowatych Ericaceae[8].
Zastosowanie i uprawa edytuj
Brjantus Gmelina bywa uprawiany w ogrodach skalnych[6] i na wrzosowiskach[4]. Rośliny wysadzać należy w miejscach słonecznych, na glebach wilgotnych, przepuszczalnych i żyznych[6]. Rozmnażany jest z nasion wysiewanych wiosną i z sadzonek pędowych pozyskiwanych późnym latem[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-01-22] (ang.).
- ↑ a b Bryanthus. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. [dostęp 2019-05-15].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Mieczysław Czekalski: Liściaste krzewy ozdobne o wszechstronnym zastosowaniu. 2. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2006, s. 184-186. ISBN 83-09-01790-1.
- ↑ Bryanthus musciformis (Poir.) Nakai. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-05-15].
- ↑ a b c d e f g h i j k l Pavel Slabý: Bryanthus musciformis (Poir.) Nakai. [w:] Rock Garden Plants [on-line]. [dostęp 2019-05-15].
- ↑ a b James W. Byng: The Flowering Plants Handbook: A practical guide to families and genera of the world. Plant Gateway Ltd., 2014, s. 409.
- ↑ Emily L. Gillespie, Kathleen A. Kron. A new tribe, Bryantheae (Ericoideae: Ericaceae), composed of disjunct genera from South America and Japan. „Brittonia”. 64, 1, s. 73–75, 2012.