Wikipedia

Brugia

miasto (Region Flamandzki, Belgia)

Brugia (nider. Brugge, wym. [ˈbrʏɣə] ( odsłuchaj); fr. Bruges [bʁyʒ] ( odsłuchaj)) – miasto w północno-zachodniej Belgii, ośrodek administracyjny prowincji Flandria Zachodnia. Z powodu obfitości kanałów w historycznej części miasta nazywane jest flamandzką Wenecją[1].

  • Powierzchnia: 138,4 km²
  • Liczba mieszkańców: 117 224 (2006)
Brugia
Brugge
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Belgia

Region

 Flandria

Prowincja

Flandria Zachodnia

Burmistrz

Dirk De fauw

Powierzchnia

138,40 km²

Populacja (2014)
• liczba ludności
• gęstość


117 377
848 os./km²

Nr kierunkowy

050

Kod pocztowy

8000, 8200, 8310, 8380

Położenie na mapie Flandrii Zachodniej
Mapa konturowa Flandrii Zachodniej, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Brugia”
Położenie na mapie Belgii
Mapa konturowa Belgii, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Brugia”
Ziemia51°13′N 3°14′E/51,216667 3,233333
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Ważny port śródlądowy dostępny dla statków morskich, połączony kanałami z Ostendą i Zeebrugge nad Morzem Północnym oraz z Gandawą.

Duży ośrodek przemysłu: koksownia, nowoczesna stalownia, fabryka wagonów i maszyn rolniczych, tradycyjny wyrób koronek i dywanów, odzieżowy i spożywczy, zakłady radiowo-telewizyjne.

Węzeł kolejowy i drogowy, połączenie autostradą z Ostendą i Brukselą. Główny ośrodek turystyczny.

Historia edytuj

 
Ratusz w Brugii z XIV wieku

Początki edytuj

Pierwsze fortyfikacje powstały po podboju przez Juliusza Cezara plemienia Menapii w I wieku przed Chrystusem, które miały chronić wybrzeże przed piratami. Frankowie przejęli ten obszar od starożytnych Rzymian około IV wieku. W IX wieku wikingowie najechali te ziemie zmuszając Baldwina I, hrabiego Flandrii do wzmocnienia fortyfikacji. Wkrótce wznowiono handel z Anglią i Skandynawią. Mniej więcej w tym okresie pojawiły się monety z nazwą Bryggia – które może mieć to samo pochodzenie co norweskie Bryggen.

Złoty Wiek (XII–XV wiek) edytuj

Brugia otrzymała prawa miejskie 27 lipca 1128 roku. Wtedy też zbudowane zostały nowe mury i kanały. Od mniej więcej roku 1050 stopniowe zamulanie spowodowało iż miasto utraciło bezpośredni dostęp do morza. Odzyskało go dzięki sztormowi w 1134 roku, który stworzył naturalny kanał w Zwin.

Już na początku XIII wieku Brugia brała udział w targach suknem. Dzięki kontaktom z Anglią, importowano do Flandrii normandzkie zboże i gaskońskie wino. Hanzeatyckie statki cumowały na nabrzeżu, które musiało zostać rozbudowane. W 1277 roku, pierwsza flota handlowa z Genui zawinęła do Brugii, dzięki czemu miasto stało się głównym miastem handlującym z terenami położonymi wokół Morza Śródziemnego. To wydarzenie otworzyło drogę do handlu przyprawami z Lewantem i rozwoju bankowości w Brugii. W 1409 roku otwarto zajazd Huis ter Beurze, który stał się pierwszą giełdą i najbardziej rozwiniętym rynkiem pieniężnym w Niderlandach w XIV wieku.

W mieście funkcjonowały rozwinięty rynek, system bankowości i usług handlowych. Okres największej świetności średniowiecznej Brugii przypadł na lata 1280–1390. W odniesieniu do tego okresu flandryjskie miasto jest określane mianem jednej z „kolebek europejskiego kapitalizmu”[2].

W 1302 mieszkańcy Brugii dołączyli do hrabiego Flandrii i walczyli przeciwko Francuzom. Zakończeniem tego powstania była bitwa pod Courtrai, stoczona w pobliżu Kortrijku 11 lipca. Pomniki Jana Breydela i Pietera de Coninca, przywódców powstania, stoją ciągle na rynku miasta.

W XV wieku Filip III Dobry, książę Burgundii ustanowił w Brugii, Brukseli i Lille swoje dwory, co przyciągnęło wielu artystów, bankierów i inne wybitne osobistości z całej Europy. Nowa szkoła flamandzka, prezentująca techniki malowania olejem, zyskała światową sławę. Pierwsza angielska książka była wydrukowana w Brugii przez Williama Caxtona. Również w tym czasie Edward IV i Ryszard III przebywali tu na wygnaniu. W tym okresie miasto liczyło około 40 tysięcy mieszkańców.

XVI wiek do dziś edytuj

Od około 1500 roku kanał Zwin, który był źródłem potęgi miasta, zaczął się zamulać. Niedługo potem miasto straciło znaczenie handlowe na rzecz Antwerpii. W XVII wieku koronkarstwo upadło i podjęto wiele wysiłków by przywrócić dawną świetność miasta. Port został zmodernizowany, zbudowano nowe połączenie z morzem, ale i to niewiele pomogło. Brugia nadal ubożała i traciła na znaczeniu. George Rodenbach nazwał miasto Bruges-la-Morte, co oznacza Martwe Bruges. W drugiej połowie XIX wieku Brugia stała się miastem turystycznym, przyciągającym bogatych brytyjskich i francuskich turystów. W drugiej połowie XX wieku miasto zaczęło odzyskiwać dawną sławę. Port Zeebrugge, pierwotnie zbudowany przez Niemców dla ich U-Bootów podczas I wojny światowej, został powiększony w latach 70. i 80. Nastąpił boom turystyczny i w 2002 roku Brugia została wybrana Europejską Stolicą Kultury.

Sztuka edytuj

 
Concertgebouw

Brugia jest kolebką malarstwa flamandzkiego. Działali w niej wybitni malarze i miniaturzyści. Największy rozkwit szkoły brugijskiej miał miejsce w XV wieku. W 1430 roku osiedlił się tutaj, ożenił i mieszkał aż do śmierci malarz Jan van Eyck. Pracowali tu także tacy artyści jak Petrus Cristus, Hugo van der Goes, Hans Memling (Relikwiarz św. Urszuli w Szpitalu św. Jana) czy Gerard David. Brugijskie iluminatorstwo rozwinęło się za sprawą Vrelanta i Liédeta, a zasłynęło dzięki rodzinie Bening. W XVI wieku środowisko artystyczne Brugii ubożeje. W XVII wieku pojawia się tu jeszcze wielki talent – Jacob van Oost. Brugia ma dziś duże znaczenie ze względu na duże zbiory sztuki dawnej. W 1930 roku zostało otworzone muzeum Groeninge.

 
Gracht

Zabytkowe centrum Brugii edytuj

 
Beffroi

Historyczne centrum Brugii znajduje się od 2000 roku na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Brugia stanowi wyjątkowy przykład średniowiecznej zabudowy, która zachowała swoją historyczną strukturę, rozwijającą się przez stulecia, gdzie pierwotna zabudowa gotycka jest częścią tożsamości miasta. Jako jedna z handlowych i kulturalnych stolic Europy rozwinęła Brugia kontakty kulturalne z różnymi częściami świata. Brugia była też miejscem powstania szkoły malarskiej prymitywistów flamandzkich. Stanowiła centrum mecenatu i rozwoju malarstwa średniowiecznego dzięki działalności takich artystów jak Hans Memling i Jan van Eyck[3].

Zabytki edytuj

Szkolnictwo edytuj

W Brugii mieści się Kolegium Europejskie, prestiżowa szkoła wyższa, oferująca studia w zakresie europejskiej ekonomii, prawa i polityki.

Podział administracyjny edytuj

Zabytkowe centrum Brugii
Historisch centrum van Brugge
Le centre historique de Bruges[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
 
Państwo

  Belgia

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, IV, VI

Numer ref.

996

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2000
na 24. sesji

  1. ↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO
  2. ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO
# Nazwa Powierzchnia
(km²)		 Ludność
(1.01.2008)
I




 Brugge (deelgemeente)
– Centrum
– Kristus-Koning
– Sint-Jozef
– Sint-Pieters

1,01


 37 164
19 822
4 480
5 349
7 513
II Koolkerke 4,17 3 217
III Sint-Andries 20,65 19 427
IV Sint-Michiels 11,62 12 286
V Assebroek 8,52 19 257
VI Sint-Kruis 13,77 16 113
VII Dudzele 21,92 2 578
VIII



 Lissewege
– Lissewege
– Zeebrugge
– Zwankendamme
11,44


 7 058
2 470
3 865
723
Źródło: Stad Brugge

Pozostałe informacje edytuj

  • Brugia jest znana od XVII wieku z koronek brabanckich wytwarzanych metodą klockową.
  • Kilka piw nosi nazwę od nazwy miasta – Brugse Tripel, Brugs Blond, Brugs Witbier i Straffe Hendrik. Jednak tylko piwo marki Brugse Zot jest warzone w Brugii, w browarze Halve Maan.

Miasta partnerskie edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Flamandzka Wenecja z czekoladą.
  2. ↑ James M. Murray, Brugia. Kolebka kapitalizmu, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011.
  3. ↑ UNESCO: Francja. whc.unesco.org. [dostęp 2013-08-14]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • James M. Murray: Brugia. Kolebka kapitalizmu. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-16710-3.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Brugia&oldid=73546761”