Bruksizm (z gr. βρυγμός, zgrzytać zębami) – patologiczne tarcie zębami żuchwy o zęby szczęki, występujące przeważnie w nocy, zaliczane do parasomnii.

Inne zaburzenia występujące pod postacią somatyczną
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

F45.8
Zgrzytanie zębami

DiseasesDB

29661

MedlinePlus

001413

MeSH

D002012

Skutki bruksizmu

Częstość bruksizmu wśród dorosłej populacji wynosi 8–10%. Pacjenci mogą być nieświadomi istnienia dolegliwości[1].

Choroba ta należy do grupy zaburzeń układu ruchowego narządu żucia[2]. Doprowadza do rozchwiania zębów w szczękach i żuchwie, starcia koron zębowych, pękania szkliwa, zmian – początkowo zapalnych, a następnie zwyrodnieniowych – w stawach skroniowo-żuchwowych, prowadzących do ograniczenia ruchów w tych stawach. Bruksizm może powodować przewlekły ból głowy. Zgrzytanie zębami stanowi ponadto problem społeczny, gdyż niekiedy utrudnia sen partnerowi śpiącemu w tym samym łóżku[3].

Etiologia edytuj

Pochodzenie tej choroby jest nieznane, ale wśród jej przyczyn postuluje się:

  • nadmierny stres
  • nadmierna wrażliwość na stres
  • wady zgryzu
  • owsicę.

Objawy edytuj

Typowymi objawami są bóle głowy po przebudzeniu[4] oraz zmiany na zębach.

Leczenie edytuj

Leki uspokajające lub psychoterapia są często niewystarczające. Zwykle konieczne jest stosowanie specjalnych szyn odciążających, dobieranych przez protetyka.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. M. Behr, S. Hahnel, A. Faltermeier, R. Bürgers, C. Kolbeck, G. Handel, P. Proff. The two main theories on dental bruxism. „Annals of Anatomy”. 194, s. 216–219, 2012. DOI: 10.1016/j.aanat.2011.09.002. PMID: 22035706. 
  2. Okeson JP: Management of Temporomandibular Disorders and Occlusion. Wyd. 7. St. Louis, Mosby: 2013. ISBN 978-0-323-08220-4.
  3. G.J. Lavigne i inni, Neurobiological mechanisms involved in sleep bruxism, „Critical Reviews in Oral Biology & Medicine”, 14 (1), 2003, s. 30-46, PMID12764018.
  4. R. H Seller, Diagnostyka różnicowa najczęstszych dolegliwości, Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2007