Bruno II z Bergu
Bruno II z Bergu (ur. ok. 1100, zm. 29 maja 1137 r. w Trani) – arcybiskup Kolonii i książę-elektor Rzeszy od 1131 pochodzący z rodu hrabiów Bergu.
| Data urodzenia |
ok. 1100 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Arcybiskup Kolonii | |
| Okres sprawowania |
1131–1137 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
18 marca 1132 |
Życiorys edytuj
Bruno był synem hrabiego Bergu Adolfa I (III) i Adelajdy z Kleve. Studiował we Francji, gdzie poznał Bernarda z Clairvaux, był kanonikiem katedralnym w Trewirze oraz prepozytem kapituł kolegiackich w Koblencji i Kolonii. W 1130 odmówił wyboru na arcybiskupa Trewiru. Za sprawą króla Niemiec Lotara III z Supplinburga został w grudniu wybrany na arcybiskupa Kolonii (wcześniej wybrany Gotfryd z Xanten musiał ustąpić), a 18 marca kolejnego roku otrzymał sakrę z rąk legata papieskiego[1][2].
Wkrótce po wyborze doszło jednak do rozdźwięków między Brunonem i Lotarem. Bruno nie towarzyszył królowi w wyprawie do Italii, a Lotar odebrał mu godność arcykanclerza Italii i opóźnił przekazanie paliusza[3]. Bruno poddał się Lotarowi dopiero po powstaniu przeciwko cesarzowi, które wybuchło w Boże Narodzenie 1134 w Kolonii podczas wizyty cesarskiej[1][3]. W 1136 wyruszył wraz z Lotarem do Italii na wyprawę przeciwko królowi Sycylii Rogerowi II[2][3]. Zmarł w jej trakcie w Apulii[1][2][3].
Wspierał zakon norbertanów, którego nowe klasztory powstały na terenie arcybiskupstwa[1][2], zamienił też siedzibę rodową na klasztor cystersów Altenberg[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Friedrich Wilhelm Oediger: Brun(o) II.. W: Neue Deutsche Biographie. T. 2. Berlin: Duncker & Humblot, 1955, s. 671.
- ↑ a b c d e Friedrich Wilhelm Bautz: Bruno II.. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. T. 1. Hamm: Verlag Traugott Bautz, 1990, s. 773. ISBN 3-88309-013-1.
- ↑ a b c d Hermann Cardauns: Bruno II.. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 3. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1876, s. 429–430.