Burza ogniowa

pożar powodujący zasysanie powietrza z otoczenia

Burza ogniowa – na tyle duży pożar, że wytworzona przezeń kolumna gorącego powietrza zasysa w sposób ciągły powietrze z otoczenia (patrz efekt kominowy). Wywołuje to dalsze zwiększanie temperatury płomieni i samonapędzający się wzrost natężenia ognia i wiatru, mogący nawet wytworzyć huragan.

Burza ogniowa w Yellowstone w 1988 roku

Burze ogniowe mogą powstawać w wyniku dużych pożarów buszu i lasów bądź na skutek intensywnych bombardowań ładunkami zapalającymi.

Temperatura burzy ogniowej może sięgać 1600 °C, co oznacza, że praktycznie wszystkie palne materiały ulegają zapaleniu i podtrzymują ogień. Na obszarach dotkniętych burzą ognia mogą zostać stopione cegły, cement, szkło, nawierzchnia ulic, samochody itd. W szczególnych wypadkach burza może zużyć cały tlen na objętym nią terenie. Przykładowo po zbombardowaniu Drezna 70% ofiar zginęło w wyniku uduszenia[potrzebny przypis].

Burze ogniowe na terenie miast edytuj

Burze ogniowe powstawały w trakcie pożarów wielkich miast, takich jak: wielki pożar Rzymu, pożar Londynu w roku 1666, wielki pożar Chicago, oraz pożary będące wynikiem trzęsienia ziemi takich jak: trzęsienie ziemi w San Francisco (1906) i trzęsienie ziemi w Kantō (1923). Burze ogniowe były również powodowane przez naloty dywanowe podczas II wojny światowej w Tokio i niemieckich miastach: Hamburgu (operacja Gomora), Dreźnie, Kassel, Darmstadt, Pforzheim, Brunszwiku, Hildesheim i Stuttgarcie. Aby spotęgować straty bombowce w pierwszej fali zrzucały bomby burzące (mające na celu poprzez falę uderzeniową wybić szyby w oknach). W drugiej i trzeciej fali były zrzucane bomby zapalające. Wybite otwory okienne i drzwiowe stwarzając swobodę penetracji dla płomieni potęgowały efekt kominowy nasilając pożar. Efekty były szczególnie widoczne w miastach o gęstej zabudowie i wąskich ulicach - płomienie przedostawały się z budynku na budynek (z tego też powodu Berlin - mający szerokie ulice i wyłącznie murowaną zabudowę odniósł od płomieni stosunkowo małe straty).

Miasta / Zdarzenia Daty burz ogniowych Uwagi
Pożar Londynu w 1666 roku 2 września 1666
5 września 1666
większa część Londynu spalona; tylko 5 osób uznano za zmarłe w wyniku pożaru.
Wielki pożar Chicago
Pożar Peshtigo
8 października 1871 setki osób zginęły w Chicago od 8 do 10 października; ponad 2500 osób zginęło w Peshtigo (Wisconsin); pozostałe osoby zginęły w podobnych pożarach w Holland i Manistee (Michigan).
Trzęsienie ziemi w Tokio w 1923 1 września 1923 140 000 osób zmarło, większość w burzy ogniowej w Tokio i mieście portowym Jokohama. Straty w roku katastrofy pochłonęły do 40% PNB.
Stalingrad (ZSRR) 23 sierpnia 1942 Od kilku do kilkudziesięciu tysięcy zabitych, zniszczenie większości miasta[1].
Wuppertal (Niemcy) 10 maja 1943
Hamburg (Niemcy) 27 lipca 1943 45 000 ofiar – Operacja Gomora
Remscheid (Niemcy) 31 lipca 1943
Kassel (Niemcy) 23 października 1943 5 300 ofiar spośród mieszkańców
Kaiserslautern (Niemcy) 14 lipca 1944
Brunszwik (Niemcy) 15 października 1944 2600 ofiar
Saarbrücken (Niemcy) 5 sierpnia 1944
Darmstadt (Niemcy) 11 września 1944 12 300 ofiar
Stuttgart (Niemcy) 12 września 1944
Heilbronn (Niemcy) 6 grudnia 1944 6 500 ofiar
Ulm (Niemcy) 17 grudnia 1944
Drezno (Niemcy) 1314 lutego 1945 22 700-25 000 ofiar[2]
Pforzheim (Niemcy) 23 lutego 1945
Moguncja (Niemcy) 27 lutego 1945
Tokio (Japonia) 9 marca 1945 120 000 ofiar
Würzburg (Niemcy) 16 marca 1945 5 000 ofiar
Kobe (Japonia) 17 marca 1945
Hildesheim (Niemcy) 23 marca 1945
Burza ogniowa na wzgórzach Oakland 20 października 1991 25 ofiar, straty oszacowano na 1,5 mld dolarów

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj