Bystrzyca (powiat lwówecki)
wieś w województwie dolnośląskim
Bystrzyca (niem. Wiesenthal) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Wleń, na pograniczu Pogórza Kaczawskiego i Gór Kaczawskich w Sudetach.
| wieś | |
 Kościół pw. Matki Boskiej z Lourdes w Bystrzycy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
272[2] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
59-610[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DLW |
| SIMC |
0193080 |
Położenie na mapie gminy Wleń  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego  | |
 51°01′49″N 15°43′31″E/51,030278 15,725278[1]
| |
Podział administracyjny edytuj
W latach 1945–1954 siedziba gminy Bystrzyca. W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bystrzyca, po jej zniesieniu w gromadzie Wleń. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Nazwa edytuj
W dokumencie z 1217 roku wydanym przez biskupa wrocławskiego Lorenza miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie „Bistric”[4].
Przyroda edytuj
We wsi rośnie drugi pod względem wieku cis pospolity w Polsce - cis z Bystrzycy[5].
Zabytki edytuj
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki filialny pw. Matki Boskiej z Lourdes, z XVI w., 1772 r.
- dwór, obecnie dom nr 31A, Z XVII w., z drugiej połowy XIX w.
- spichrz w dawnym folwarku „Nieder Hof”, z drugiej połowy XVIII w.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 14133
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 132 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Grünhagen 1866 ↓, s. 100.
- ↑ Zarzyński P., Tomusiak R., 2014: Cisy najstarsze drzewa Polski. Przyroda Polski, nr 3, strona 15
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 121,122. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
Bibliografia edytuj
- Colmar Grünhagen, Regesten zur Schlesischen Geschichte, Breslau: Josef Max & KOMP., 1866 (niem.).
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7, Pogórze Kaczawskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9
- Góry i Pogórze Kaczawskie. Skala 1:40.000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2004. wyd. II. ISBN 83-88049-02-X.