Charles Demuth
Charles Demuth (ur. 9 listopada 1883 w Lancaster, zm. 23 października 1935 tamże) – amerykański malarz, uważany za czołowego przedstawiciela precyzjonizmu.
 Autoportret, 1907, Demuth Museum | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
amerykańska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Muzeum artysty | |
Życiorys edytuj
Był jedynym dzieckiem Ferdynanda i Augusty Demuthów. Jako czterolatek zachorował prawdopodobnie na chorobę Perthesa. By go zająć w czasie rekonwalescencji, dano mu akwarele i zeszyty do rysowania. Około 1894 lub 1895 zaczął brać lekcje u Marthy Bowman. Ukończył Franklin and Marshall Academy[1].
Studiował w Filadelfii w Drexel Institute of Art, Science and Industry (1901–1905) i w Pennsylvania Academy of the Fine Arts (1905–1911). Jego nauczycielami byli Thomas Pollock Anshutz, Henry McCarter (1864–1942), Hugh Breckenridge (1870–1937), William Chase i Thomas Ancheus. W latach 20. XX wieku przebywał kilka lat w Paryżu, gdzie kontynuował naukę w Académie Colarossi i Académie Julian, wyjeżdżał też do Berlina i Londynu. Przyjaźnił się w tym czasie z Marcelem Duchampem i stał się członkiem paryskiej awangardowej sceny artystycznej. Bywał w salonie Gertrudy Stein, spotykał się z Picassem i Hemingwayem. Po powrocie do ojczyzny przeniósł na lokalny grunt wiele nowoczesnych idei. Wystawiał swoje prace w Pennsylvania Academy i Daniel Gallery w Nowym Jorku. Należał do kręgu modernistów skupionych wokół Alfreda Stieglitza. Był blisko z Marsdenem Hartleyem i Georgią O'Keeffe, która odwiedzała go w Lancaster. Razem malowali w ogrodzie jego matki[1].
Mimo że od dzieciństwa miał problemy z chodzeniem, był aktywny fizycznie: tańczył, pływał, wędrował pieszo, grał w golfa. W 1920 zachorował na cukrzycę. Jego patron, dr Albert C. Barnes, skierował go do dr. Fredericka Allena w Moorestown w New Jersey. Był jednym z pierwszych pacjentów, których leczono insuliną. Kuracja przedłużyła mu życie o dekadę[1]. Powikłania cukrzycy przyczyniły się do jego przedwczesnej śmierci.
Był homoseksualistą i przyznawał się do tego otwarcie. Przez wiele lat jego partnerem był architekt Robert Locher[2].
Twórczość edytuj
Twórczość Charlesa Demutha jest bardzo zróżnicowana. Malarz posługiwał się początkowo akwarelą, później stopniowo zaczął stosować technikę olejną. Obecnie artysta kojarzony jest głównie jako przedstawiciel precyzjonizmu, który był nowatorskim kierunkiem w malarstwie amerykańskim na początku XX wieku. Malował obrazy o tematyce miejskiej i przemysłowej, odznaczające się fotograficzną precyzją i brakiem postaci ludzkich[3].
Demuth wprowadził też tzw. portrety-plakaty, które były kompilacją przedmiotów i słów kojarzących się z „portretowaną” w ten sposób osobą. Najbardziej znanym obrazem tego typu jest Widziałem cyfrę pięć w złocie (I Saw the Figure 5 in Gold), który był hołdem złożonym poecie Williamowi Carlosowi Williamsowi. Obecnie dzieło uważane jest za manifest amerykańskiego modernizmu i zapowiedź pop-artu. Łączył tradycyjną amerykańską sztukę ludową (np. martwa natura inspirowana Cézanne'em lub dzieła figuratywne i ilustracje książkowe inspirowane Toulouse-Lautrec'em) ze sztuką współczesną zaobserwowaną w Europie (obrazy inspirowane kubizmem Picassa i Gleizesa)[1]. Spośród licznych akwareli artysty cenione są jego studia kwiatów, wyobrażenia przedstawień cyrkowych i scen w kawiarniach. Znaczną część dzieł malarza stanowią prace o tematyce homoerotycznej[4].
Wiele obrazów stworzył w domu w Lancaster, gdzie pracował w małym studiu na drugim piętrze. Obok domu powstał ogród, który stał się źródłem inspiracji dla wielu obrazów artysty. Niechętnie rozmawiał o swoich obrazach, szczególnie o głębszym ich znaczeniu. Zachęcał za to do kontemplowania obrazów[1].
Największe zbiory jego prac posiadają kolekcje amerykańskie, m.in. Demuth Museum w Lancaster[5] (powstałym w 1981 w domu, w którym mieszkał)[1] i Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku[6].
Wybrane prace edytuj
-
Bermuda No. 2, The Schooner, 1917 -
Turkish Bath with Self Portrait, 1918 -
Wild Orchids, 1920 -
Spring, 1921 -
Incense of a New Church, 1921 -
My Egypt, 1927, Whitney Museum of American Art, Nowy Jork -
Love Love Love, 1928, Museo Thyssen-Bornemisza, Madryt -
I Saw the Figure 5 in Gold, 1928, Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork
.jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Charles Demuth [online], Demuth Foundation [dostęp 2022-12-05] (ang.).
- ↑ Jonathan Weinberg, Speaking for vice. Homosexuality in the art of Charles Demuth, Marsden Hartley, and the first American avant-garde, New Haven 1993, ISBN 0-300-05361-4, OCLC 27684835 [dostęp 2022-12-05].
- ↑ Oliver Parfitt, Hugh Brigstocke (red.), Precisionism, Oxford University Press.
- ↑ Neil Miller, Out of the past : gay and lesbian history from 1869 to the present, New York : Vintage Books, 1995, ISBN 978-0-679-74988-2 [dostęp 2022-12-05].
- ↑ Strona The Demuth Museum w Lancaster. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
- ↑ Charles Demuth w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 188. ISBN 83-213-4157-8.
Linki zewnętrzne edytuj
- Charles Demuth w Artcyclopedia.com. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
- Area of Design – biografia i galeria. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).