Wikipedia

Cmentarz wojenny nr 67 – Ropica Ruska

Cmentarz wojenny nr 67 – Ropica Ruska – austriacki cmentarz z I wojny światowej, zaprojektowany przez Hansa Mayra, znajdujący się w południowej części wsi Ropica Górna (dawniej Ropica Ruska), w powiecie gorlickim, w gminie Sękowa. Jeden z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie.

Cmentarz wojenny nr 67
Ropica Ruska
Obiekt zabytkowy nr rej. A-566 z 29.06.1988[1]
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Ropica Górna

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Liczba pochówków

83

Liczba grobów

9

Architekt

Hans Mayr

Położenie na mapie gminy Sękowa
Mapa konturowa gminy Sękowa, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ropica Polska, cm. wojenny nr 67”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ropica Polska, cm. wojenny nr 67”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ropica Polska, cm. wojenny nr 67”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ropica Polska, cm. wojenny nr 67”
Ziemia49°35′11,0″N 21°14′39,6″E/49,586389 21,244333
Multimedia w Wikimedia Commons

Cmentarz znajduje się u podnóża wzgórza Kornuta, na łące około 100 metrów od drogi Bartne – Ropica Górna.

Cmentarz ma kształt prostokąta o powierzchni około 400 m². Otoczony jest z 4 stron ogrodzeniem z ociosanego kamienia. W środku ogrodzenia, od strony północnej, znajduje się drewniana bramka wejściowa. Groby są oznaczone nagrobkami w formie żeliwnych krzyży z datą 1915 na betonowych podestach. W centralnej części znajduje się betonowy krzyż postawiony na kamiennym cokole wykonanym z tego samego kamienia co ogrodzenie.

Na cmentarzu jest pochowanych 83 żołnierzy w 7 grobach zbiorowych oraz 2 pojedynczych poległych 2 maja 1915 roku obywateli Austro-Węgier, wszystkich z 28 Pułku Piechoty k.k. Landwehry w zdecydowanej większości narodowości czeskiej. Nazwiska wszystkich pochowanych są znane. Według lokalnej tradycji są tu pochowani żołnierze, którzy zamarzli na śmierć w okopach podczas zimy 1914 roku.

W końcu XX wieku rodzina jednego z pochowanych Josefa Prochazki (9.7.1882 – 2.5.1915) postawiła na cmentarzu nagrobek z krzyżem nakrytym mosiężną czapką.

Na niektórych mapach oraz w terenie (tablica informacyjna) oznaczony jest on numerem 68.

Galeria edytuj

  •  
    Widok od strony północnej
  •  
    Widok na pomnik główny
  •  
    Stela i krzyż Mayra
  •  
    Fragment cmentarza
  •  
    Nagrobek Josefa Prochazki
  •  
    Fragment cmentarza

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-05-20].

Bibliografia edytuj

  • Jerzy Drogomir: Polegli w Galicji Zachodniej 1914–1915 (1918). Wykazy poległych, zmarłych i pochowanych na 400 cmentarzach wojskowych w Galicji Zachodniej.. Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie tom I, 1999, s. 383. ISBN 83-85988-26-2.
  • Oktawian Duda: Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, 1995. ISBN 83-85548-33-5.
  • Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne, tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995, s. 83. ISBN 83-85557-20-2.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cmentarz_wojenny_nr_67_–_Ropica_Ruska&oldid=65303410”