Curtiss SC Seahawk
Curtiss SC Seahawk („rybołów”) – amerykański zwiadowczy wodnosamolot pływakowy używany w końcowym okresie II wojny światowej przez lotnictwo US Navy jako następca Vought OS2U Kingfisher i nieudanego Curtiss SO3C Seamew.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
16 lutego 1944 |
| Wycofanie ze służby |
1949 |
| Liczba egz. |
577 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 dziewięciocylindrowy silnik gwiazdowy Wright R-1820 |
| Moc |
1350 KM (1007 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
12,5 m |
| Długość |
11 m |
| Wysokość |
5,48 m |
| Powierzchnia nośna |
26 m² |
| Masa | |
| Własna |
2867 kg |
| Startowa |
4082 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
504 km/h |
| Prędkość przelotowa |
210 km/h |
| Pułap |
11 400 m |
| Zasięg |
1000 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 x karabin maszynowy Browning M2 340 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone | |
Prace konstrukcyjne nad nowym samolotem rozpoczęły się w 1942, a pierwszy prototyp dostarczono Marynarce Wojennej 1 sierpnia 1942 roku, kontrakt na dwa dalsze prototypy i pięć samolotów produkcyjnych podpisano 25 sierpnia.
Samolot był jednomiejscowy, załogę stanowił tylko pilot, ale w kadłubie za jego kabiną znajdowało się łóżko, które mogło być używane np. w czasie misji ratunkowych czy do transferu personelu wojskowego. Uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe M2 w skrzydłach, mógł także zostać uzbrojony w dwie bomby 250-funtowe (113 kg) lub wyposażony w radar podwieszany pod prawe skrzydło. Początkowo w głównym pływaku samolotu znajdowała się dodatkowa komora bombowa, ale powodowało to znaczne problemy ze szczelnością pływaka i ostatecznie umieszczono tam dodatkowy zbiornik z paliwem.
Pierwszym okrętem, który wyposażono w Seahawki, był krążownik USS „Guam” (CB-2). Pierwszy samolot tego typu oficjalnie wszedł do służby 22 października 1944 roku. Łącznie dostarczono 577 samolotów tego typu – wszystkie z nich zostały zbudowane i dostarczone z normalnym podwoziem kołowym, które zamieniono na pływaki dopiero w bazach marynarki wojennej.
Seahawk był najlepszym amerykańskim wodnosamolotem zwiadowczym z okresu II wojny światowej, ale wszedł do służby zbyt późno, aby odegrać znaczącą rolę. Po raz pierwszy został użyty bojowo dopiero w czerwcu 1945 roku, w czasie inwazji na Borneo. Po zakończeniu wojny Seahawki wycofano ze służby i zastąpiono śmigłowcami.
-
Curtiss SC-1 Seahawk w Naval Air Station Jacksonville na Florydzie w 1946 -
Curtiss SC-1 Seahawk należący do lekkiego krążownika USS „Duluth” podczas lotu nad Szanghajem w 1948. Widoczny na zdjęciu Seahawk zamiast stałych pływaków posiada stałe podwozie -
Curtiss SC-1 Seahawk podczas podnoszenia przed dźwig na pokład lekkiego krążownika USS „Manchester”. Zdjęcie wykonano na Morzu Śródziemnym w 1947-1948 r.
,_circa_in_1947.jpg)
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcie i dane techniczne. [dostęp 2009-07-27].