Wikipedia

Cyryl Bertram i siedmiu towarzyszy

Cyryl Bertram i siedmiu towarzyszy[a] – męczennicy, pierwsze ofiary prześladowań antykatolickich poprzedzających wybuch hiszpańskiej wojny domowej, święci Kościoła katolickiego, zakonnicy.

Święci
Cyryl Bertram i siedmiu towarzyszy
męczennicy
Data i miejsce śmierci

9 października 1934
Turón

Czczeni przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

29 kwietnia 1990
Watykan
przez Jana Pawła II

Kanonizacja

21 listopada 1999
Watykan
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

9 października

Kolegium Zgromadzenia Braci Szkół Chrześcijańskich pw. Matki Bożej z Covadonga, Turón w Asturii

Działalność społeczna edytuj

Cyryl Bertram z sześcioma współbraćmi prowadzili działalność dydaktyczno–wychowawczą w kolegium założonym przez Zgromadzenie Braci Szkół Chrześcijańskich pod wezwaniem Matki Bożej z Covadonga w Turónie w Asturii. Prowadzili szkołę Nuestra Señora de Covadonga, która została założona i była wspierana przez firmę Altos Hornos de Vizcaya, jedynego źródła pracy w mieście. Firma była właścicielem kopalni[1].

Tło wydarzeń edytuj

Narastające konflikty społeczne na początku lat trzydziestych w Hiszpanii doprowadziły do fali prześladowań Kościoła katolickiego, która, włączając okres wojny domowej, pociągnęła za sobą liczne ofiary.

Mimo zagrożenia, jakie stwarzały rewolucyjne zamieszki w Asturii, nie opuścili szkoły i 5 października 1934 przeżyli atak na placówkę, w wyniku którego zostali uwięzieni w „domu ludowym”. Aresztowani zostali przez rewolucjonistów marksistowskich w czasie mszy świętej w której wszyscy zakonnicy uczestniczyli[2]. Grupę ośmiu zakonników, którzy jako jedni z pierwszych padli ofiarą prześladowań, łączy czas, miejsce śmierci i fakt oddania życia za wiarę, jak określił to w homilii, wygłoszonej w czasie mszy św. kanonizacyjnej, Jan Paweł II, dla włączenia się w proces oddania świata Bogu za sprawą wiary w Chrystusa zmartwychwstałego:

aby Bóg był wszystkim we wszystkich[3].

Na podstawie wyroku wydanego przez komitet rewolucyjny rozstrzelani zostali na cmentarzu miejskim w Turónie po północy 9 października 1934[2]. Razem z nimi zginął spowiednik ks. Innocenty od Niepokalanego Poczęcia CP (Emanuel Canoura Arnau) (ur. 1887), który przebywał w szkole, by uczniowie mogli przystąpić przed pierwszym piątkiem miesiąca do sakramentu pokuty i pojednania.

Lista męczenników edytuj

W grupie zamordowanych znajdowali się:

  1. br. Cyryl Bertram FSC (Józef Sanz Tejedor) – przełożony, najstarszy ze straconych (w chwili śmierci miał 46 lat)
  2. br. Marcin Józef FSC (Filemon López López) – ur. 1900
  3. br. Julian Alfred FSC (Wilfryd Fernández Zapico) – ur. 1902
  4. br. Wiktorian Pius FSC (Klaudiusz Bernabé Cano) – ur. 1905
  5. br. Beniamin Julian FSC (Wincenty Alonso Andrés) – ur. 1908
  6. br. August Andrzej FSC (Roman Martínez Fernández) – ur. 1910
  7. br. Benedykt od Jezusa FSC (Hektor Valdivielso Sáez) – Argentyńczyk, ur. 1910
  8. br. Anicet Adolf FSC (Emanuel Seco Gutiérrez) – ur. 1912

Papież Jan Paweł II dokonał beatyfikacji Cyryla Bertrama i siedmiu towarzyszy 29 kwietnia 1990, a ich kanonizacja odbyła się 21 listopada 1999 w bazylice św. Piotra na Watykanie. Tego dnia kanonizowani zostali także o. Innocenty od Niepokalanego Poczęcia i Jakub Hilary Barbal Cosan FSC (ur. 1898) z tego samego zakonu, który zginął 16 stycznia 1937, również w wyniku prześladowań na tle religijnym w Hiszpanii jako „męczennik za wiarę”.

Wspomnienie liturgiczne męczenników w Kościele katolickim przypada na 9 października[4].

Byli też i męczennicy świeccy: zamordowano równocześnie także kilku menedżerów i inżynierów firmy Altos Hornos[1]. Nie zostali oni jednak wyniesieni na ołtarze.

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Spotykana jest też pisownia Bertrand.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Gabriel Jackson, Octubre 1934: cincuenta años para la reflexión, Madrid: Siglo Veintiuno Editores, 1985, ISBN 978-84-323-0515-3, OCLC 13020607 [dostęp 2021-01-09].
  2. ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 281, 358. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. ↑ Jan Paweł II. Królowanie Chrystusa objawiło się w ich życiu. (Homilia papieska wygłoszona podczas Mszy św. kanonizacyjnej). „L’Osservatore Romano”. Numer 2 (220) 2000. Mario Agnes – redaktor naczelny. ISSN 1122-7249. (pol.). 
  4. ↑ Antonio Borrelli: Santi Innocenzo dell’Immacolata (Emanuele Canoura Arnau) ed 8 compagni. [dostęp 2010-06-30]. (wł.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cyryl_Bertram_i_siedmiu_towarzyszy&oldid=70071262”