Daigo-ji
Daigo-ji (jap. 醍醐寺) – buddyjski kompleks świątynny w Kioto, w Japonii, usytuowany w dzielnicy Fushimi.
 Gojū-no-tō (pięciopiętrowa pagoda z 951 r.) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Rodzaj klasztoru | |
| Typ zakonu |
męski |
| Fundator |
Shōbō |
| Materiał budowlany |
drewno |
| Data budowy | |
Położenie na mapie Kioto  | |
Położenie na mapie Japonii  | |
Położenie na mapie prefektury Kioto  | |
 34°57′05″N 135°49′15″E/34,951389 135,820833
| |
| Strona internetowa | |
Kompleks należy do gałęzi Shingon buddyzmu i jest poświęcony uzdrawiającemu aspektowi Buddy, Yakushi Nyorai jako honzon (główny obiekt kultu w świątyni, zwykle budda lub bodhisattwa). Został utworzony w 874 roku przez mnicha o imieniu Shōbō (pośmiertnie Rigen-daishi), który nadał mu nazwę Daigo, odnoszącą się do pięciu stopni nauczania Buddy[1]. Kompleks składa się z 70 drewnianych budynków, z których 18 jest uznanych za Skarb Narodowy Japonii[2]. Obiekt jako całość jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako jedno z 17 miejsc w starożytnym Kioto (Kioto, Uji i Ōtsu)[3][4].
Kompleks składa się z trzech zasadniczych części: Shimo-Daigo (dolna Daigo) i Kami-Daigo (górna) oraz Sanbō-in (三宝院 Sanbō-in). Duży wkład w rozwój klasztoru włożyli cesarze Daigo, Suzaku i Murakami[5].
W 907 roku na polecenie cesarza Daigo zbudowano pawilon Yakushi-dō, który był głównym budynkiem górnej świątyni, a obecnie jest uznawany za Skarb Narodowy Japonii.
Dolna świątynia Shimo-Daigo zaczęła być budowana od 926 roku – od momentu, gdy klasztor został ufundowany przez cesarza. W tym to roku cesarz Daigo zbudował główny złoty pawilon (Kondō). Budynek spłonął dwukrotnie. Obecny jest przeniesiony z miasta Yuasa w prefekturze Wakayama. Był zaplanowany na zlecenie Hideyoshiego Toyotomiego, a dokończony przez jego syna Hideyoriego w 1600 roku[6]. Z okresu panowania cesarzy Suzaku i Murakamiego pochodzi kolejny budynek należący do skarbów narodowych – pięciopiętrowa pagoda, uważana za najstarszy istniejący zachowany budynek w Kioto[7]. Budowa pagody została rozpoczęta przez cesarza Suzaku, najstarszego syna cesarza Daigo w 936 roku w celu uczczenia duszy Daigo. Pagodę ukończono w 951 roku za panowania Murakamiego[6].
Trzecia, najmłodsza część kompleksu świątyni – Sanbō-in (三宝院 Sanbō-in) – została zbudowana w okresie Azuchi-Momoyama. Większość budynków i ogrody datują się na XVI wiek. W 1598 roku Hideyoshi Toyotomi przebudował klasztor i przearanżował ogrody świątyni, która stała się obecnie jedną z najważniejszych świątyń odłamu Shingon[1][2].
Galeria edytuj
-
Daigo-ji jesienią, pawilon Benten-dō -
Kami-Daigo -
Yakushi-dō -
Ołtarz w głównym pawilonie -
Sanbō-in
_Innen_Altar_2.jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ a b Chris Rowthorn, Others: Japan. Santa Barbara, California: Lonely Planet Publications Pty Ltd, 2015, s. 315–316. ISBN 978-1-74321-674-3. (ang.).
- ↑ a b Mark Cartwright: Daigoji. Ancient History Encyclopedia. [dostęp 2019-05-02]. (ang.).
- ↑ Historic Monuments of Ancient Kyoto (Kyoto, Uji and Otsu Cities). WWW.UNESCO.ORG. [dostęp 2019-05-02]. (ang.).
- ↑ KYOTO Prefectural Government Tourism and Commerce Office: World’s Cultural Heritage. [dostęp 2019-05-04]. (ang.).
- ↑ DAIGOJI Temple: A Bief History of Daigoji Temple. www.daigoji.or.jp. [dostęp 2019-05-02]. (ang.).
- ↑ a b DAIGOJI Temple: Shimo-Daigo. www.daigoji.or.jp. [dostęp 2019-05-04]. (ang.).
- ↑ Preservation of Curtural Properties Section, City of Kyoto: World Heritage Historic Monuments of Ancient Kyoto, F. Daigo-ji. [dostęp 2019-05-03]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Chris Rowthorn, Others: Japan. Santa Barbara, California: Lonely Planet Publications Pty Ltd, 2015, s. 315–316. ISBN 978-1-74321-674-3. (ang.).