Deputacja Centralna Wielkiego Księstwa Litewskiego

Deputacja Centralna Wielkiego Księstwa Litewskiego – organ powołany przez Radę Najwyższą Narodową na terenie I Rzeczypospolitej w czasie insurekcji kościuszkowskiej 1 czerwca 1794 roku, zastąpiła rozwiązaną Radę Najwyższą Litewską. Została rozwiązana po III rozbiorze Polski w 1795 roku.

Miała strukturę organizacyjną i status komisji porządkowej. W założeniu miała być narzędziem wykonawczym Naczelnika Siły Zbrojnej i RNN, tak jak inne pośrednicze władze.

Skład

Liczyła 7 deputowanych i 28 zastępców.

• Antoni Tyzenhauz, prezydent Wilna, kierownik Wydziału Porządku
• Walenty Gorecki, wojski wileński, kierownik Wydziału Bezpieczeństwa
• Stanisław Wojciech Mirski, pisarz wielki litewski, kierownik Wydziału Sprawiedliwości
• Józef Niesiołowski, wojewoda nowogródzki, kierownik Wydziału Skarbu
• Benedykt Beniamin Morykoni, pisarz wielki litewski, kierownik Wydziału Żywności
• Jerzy Białopiotrowicz, pisarz wojsk litewskich, kierownik Wydziału Potrzeb Wojskowych
• Dawid Pilchowski, prałat, kierownik Wydziału Instrukcji Narodowej

Bibliografia

• Bartłomiej Szyndler, Powstanie kościuszkowskie 1794, Warszawa 1994, s. 138–139, 421.