Dom modlitwy – termin używany przez większość Kościołów protestanckich na określenie budynku kościelnego, w którym odprawiane są nabożeństwa. Wraz z określeniami: kościół i zbór używany jest wymiennie.

Dom modlitwy zboru ewangelicznych chrześcijan w Toruniu

Pochodzenie i użycie edytuj

Przyjęcie się w środowiskach protestanckich terminu dom modlitwy uzasadnione jest jego biblijnym pochodzeniem w myśl zasady sola scriptura:

...gdyż mój dom będzie zwany domem modlitwy dla wszystkich ludów.Księga Izajasza 56:7, Biblia warszawska

 
Dom modlitwy Ewangelickiego Kościoła Czeskobraterskiego w Sázavie
 
Dom modlitwy chińskojęzycznych ewangelicznych chrześcijan w Madrycie
 
Dom modlitwy Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Woli Piotrowej

Spotkać się można również, choć rzadziej, z bliskoznacznymi określeniami, np. sala modlitwy, dom modlitewny, dom zborowy. Wyznaniami konsekwentnie używającymi terminu dom modlitwy na miejsce kultu są m.in. Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa oraz Ewangelicki Kościół Czeskobraterski (cz. modlitebna).

Budynek edytuj

Nie istnieją żadne wytyczne co do stylu architektonicznego domów modlitwy, a poszczególne domy modlitwy różnią się od siebie nawet w łonie jednego wyznania. Spotkać można zarówno okazałe budowle, jak również nowoczesne pomieszczenia urządzone w stylu sali konferencyjnej i wyposażone w klimatyzację. Zwykle w domach modlitwy znajduje się biblioteka zborowa, księgarnia, stołówka z kuchnią, toaleta, klasa szkółki niedzielnej, hall itp.

Wystrój edytuj

Większość wyznań używających obecnie terminu dom modlitwy wywodzi się bądź z reformowanej, bądź ewangelicznej tradycji wiary. Stąd nie spotka się tam obrazów, ikon, rzeźb, konfesjonałów, tabernakulum etc. Charakterystycznymi cechami wystroju w zależności od konkretnego wyznania są: