Droga klasy Z

klasa dróg publicznych w Polsce

Droga klasy Z – droga zbiorcza – jedna z klas dróg publicznych według podziału wprowadzonego przez Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 2016 r. poz. 124). Rozporządzenie określa jakie wymagania techniczne i użytkowe powinna spełniać droga tej klasy. Dla klasy Z dopuszcza się trzy prędkości projektowe na terenie zabudowanym i poza terenem zabudowanym: 40, 50 i 60 km/h. Drogi klasy Z mogą należeć do kategorii dróg powiatowych; w wyjątkowych przypadkach również dróg gminnych lub dróg wojewódzkich[1].

Wymagania techniczno-użytkowe dla drogi klasy Z dla prędkości projektowych 40–60 km/h
Najmniejsza szerokość drogi w liniach rozgraniczających [m] jednojezdniowej 2 pasy ruchu 20
dwujezdniowej 4 pasy ruchu 30
Najmniejsza szerokość drogi

w liniach rozgraniczających poza terenem zabudowy [m]

jednojezdniowej 2 pasy ruchu 20
dwujezdniowej 4 pasy ruchu 30
Szerokość pasa ruchu [m] na terenie zabudowy 2,75–3,5
poza terenem zabudowy 3,0–3,5
Minimalne odległości między

skrzyżowaniami [m]

na terenie zabudowy 300
poza terenem zabudowy 500
Szerokość pobocza gruntowego [m] 1,0
Szerokość pobocza utwardzonego [m] 2,0
Minimalna odległość chodnika od krawędzi jezdni [m] bezpośrednio przy krawędzi
Minimalna wysokość skrajni drogi [m] 4,6

Przypisy edytuj

  1. § 12 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 czerwca 2022 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1518)

Bibliografia edytuj