Dymitr (Rudiuk)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	16 lipca 2000
Miejscowość	Kijów
Miejsce	Sobór św. Włodzimierza
Konsekrator	Filaret
Współkonsekratorzy	Aleksander (Reszetniak), Andrzej (Horak), Jakub (Panczuk), Nikon (Kałember), Warłaam
Współkonsekrowani biskupi
Epifaniusz (Dumenko)	15 listopada 2009

Dymitr
	Wadym Rudiuk
	Metropolita lwowski i sokalski
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1971 ; Kryworudka
	Metropolita lwowski i sokalski
Okres sprawowania	od 2010
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Kościół Prawosławny Ukrainy
Inkardynacja	Eparchia lwowsko-sokalska
Śluby zakonne	3 października 1995
Diakonat	1994
Prezbiterat	22 stycznia 1995
Chirotonia biskupia	16 lipca 2000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

W 1994 ukończył studia historyczne na Kijowskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenki. W czasie studiów został hipodiakonem metropolity kijowskiego Filareta. W 1994^[b] został wyświęcony (w Ukraińskim Kościele Prawosławnym Patriarchatu Kijowskiego) na diakona, zaś 22 stycznia 1995 – na kapłana. Służył w należącym do Patriarchatu Kijowskiego soborze św. Włodzimierza w Kijowie. Został również zatrudniony w prowadzonym przez Patriarchat Kijowski seminarium i Akademii Duchownej jako wykładowca historii Ukrainy oraz historii Kościoła prawosławnego na Ukrainie. 3 października 1995 biskup wyszhorodzki Daniel przyjął od niego wieczyste śluby mnisze w monasterze św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach. W 1999 został ihumenem i kierownikiem Wydziału Wydawniczego Patriarchatu Kijowskiego.

W 2000 został przełożonym monasteru św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach; w tym samym roku otrzymał godność archimandryty. W 2000 obronił dysertację kandydacką w dziedzinie teologii i został rektorem seminarium i Akademii Duchownej w Kijowie. 16 lipca 2000 w soborze św. Włodzimierza w Kijowie został wyświęcony na biskupa perejasławsko-chmielnickiego, wikariusza eparchii kijowskiej. W 2004 został podniesiony do godności arcybiskupa, zaś w 2009 – metropolity. W 2009 został ordynariuszem nowo powstałej eparchii perejasławsko-chmielnickiej. Rok później przeniesiony na katedrę lwowską i sokalską.